۱۰ اردیبهشت روز ملی خلیج همیشگی فارس

روز ۱۰ اردیبهشت در ایران روز ملی خلیج‌فارس نام‌گذاری شده که سالروز اخراج پرتغالی‌ها از تنگه هرمز و خلیج‌فارس است.
امروز در تاریخ ایران روز مهمی است. شاه عباس صفوی با کمک انگلیسی‌ها در این روز در سال ۱۶۲۱ میلادی توانست هرمز را از چنگ پرتقالی ها درآورد، تا همیشه به خاطر این اقدامش از او به نیکی یاد شود.
اما این روز در سال‌های اخیر شرایط دیگری پیدا کرده است. وجه اهمیت تاریخی این روز تحت شعاع تصمیم شورای عالی انقلاب فرهنگی و دولت ایران قرار گرفته است. تصمیم که ۱۰اردیبهشت را به روز ملی خلیج فارس بدل کرده است.

خلیج فارس همان نامی است که تاریخ ایران را در خود دارد. از شکل گیری تمدن ها گرفته تا دست درازی خارجی ها و تحریف نام زیبایش؛ این پهنه آبی تلخی ها و شیرینی های زیادی را چشیده است. خلیج فارس زندگی مردم جنوب کشور است؛ کافیست بروی و در یکی از اسکله ها صیادی را به حرف بگیری یا در کنج دنجی پای صحبت های ناخداها بنشینی؛ آنها بیش از همه با خلیج آشنایند. می دانند که هر موجش قصه ای را با خود به ساحل می آورد و حرف های زیادی را بازگو می کند.
شاید شما هم می‌دانید که خلیج فارس بعد از خلیج مکزیک و هادسون سومین خلیج بزرگ جهان است و اهمیت آن از دید هیچکس پنهان نیست. این خلیج، که در مسیر انتقال نفت و گاز ایران و کشورهای عربی قرار گرفته، سرشار از معدن‌های نفت و گاز است و به همین دلیل جزو منطقه‌‌های استراتژیک و پر اهمیت در سطح بین‌المللی است. خلیج همیشگی فارس از شمال با ایران، از غرب با کویت و عراق، از جنوب با عربستان، امارات متحده عربی و بحرین همسایه است. این خلیج از طریق تنگه هرمز به دریای عمان و آب‌های آزاد جهان راه دارد. طبق نقشه‌های قدیمی وسعت آن در گذشته بیشتر از حال بوده؛ به دلیل همسایگی با کشورهای عربی بسیاری از آن‌ها بارها برای تحریف نام آن تلاش کردند اما همیشه ایرانی‌ها با برگزاری پویش‌های مختلف اعتراض خود را به این تغییر نام اعلام کردند و توانستند نامش را برای همیشه ثبت کنند.
. در چندین سال اخیر کشورهای عربی حوزه خلیج فارس، نام این خلیج را به خلیج عربی تغییر دادند، اما چیزی که در تاریخ ماندگار است و همه به آن اذعان داشته‌اند این است که این خلیج برای همیشه خلیج فارس بوده است.
از اولین کسانی که خلیج را به ما ایرانیان نسبت دادند می‌توان به مورخان یونانی هرودوت، گزنفون و استرابن اشاره کرد.
بر اساس نوشته‌های مورخان یونانی (هرودوت، گزنفون و استرابن) یونانیان نخستین مردمانی بودند که به این دریا «پارس» یا «پارسه» گفتند.
در اسناد یونانی و از زبان مورخان نیز با تعبیر «پرسی‌کوس سینوس» به معنی «خلیج فارس» رو به رو می‌شویم.
خلیج فارس، سومین خلیج (شاخاب) بزرگ جهان است.
همین اسناد کافی است تا این خلیج پهناور را خلیچ فارس بنامیم و در روز خلیج فارس به ساحل نقره‌ای، جزیره کیش، جزیره هنگام و دیگر جاهای دیدنی حاشیه خلیج فارس برویم و از نعماتی که این خلیج برای ما فراهم آورده است استفاده کنیم.
انگلیسی زبان‌ها نیز این منطقه جغرافیایی خاص را PERSIAN GULF می خوانند که در واقع ترجمه ساده ای از نام “خلیج فارس” است و نقشه‌های بیشماری که از ملوانان و جغرافی دانان انگلیسی قرون ۱۶ و ۱۷ میلادی باقیمانده است، اسناد غیر قابل انکار این حقیقت تاریخی هستند.
این گستره آبی نقش بسیار مهمی در به وجود آمدن تمدن های باستانی داشته است و بسیاری از جوامع در پیرامون آن شکل گرفته اند. در طول تاریخ، فرمانروایی این خلیج به ایرانیان تعلق داشته است و به همین دلیل کشورمان خود را میراث دار واقعی آن می داند. به جز ایران کشورهای عمان، عراق، عربستان سعودی، کویت، امارات متحده عربی، قطر و بحرین نیز در کناره خلیج‌فارس قرار دارند؛ اما سواحل شمالی این خلیج کاملا در جغرافیای سیاسی ایران قرار دارند.
خلیج فارس میراثی ارزشمند برای همه ماست؛ میراثی که سرد و گرم روزگار و تلخی هایش را تاب آورده و به ما رسیده است.