کارکردهای اصلی رفتار غیر کلامی راهنمای تور ۱

نخست باید گفت که ارتباط غیر کلامی در یک فضای خالی اتفاق نمی افتد , بلکه در بیشتر مواقع ارتباط غیر کلامی همراه با ارتباط کلامی روی می دهد . همچنین هر جند رفتارهای غیر کلامی منفرد , پیام های مستقلی می فرستد , اما معمولا بیشتر پیامهای غیر کلامی از گروهی از رفتارهای غیر کلامی تشکیل می شوند . گیرنده ها , پیام های گوناگون را به طور مستقل تعبیر می کنند , اما معمولا این پیام ها با یکدیگر تعبیر می شوند . این که کدامیک از پیامهای غیر کلامی یا پیامهای کلامی غالب هستند بستگی به موقعیت دارد .

آدم ها هنگام ارتباط با یکدیگر اگرچه به ظاهر فقط از کلام استفاده می کنند، اما عملاً کانال های ارتباطی دیگری نیز باز است؛ مثلاً در همان لحظه، حالات چهره گوینده نشان می دهد که او چه احساسی دارد و از طریق حرکات و اشارات بدنی، تن صدا و لمس کردن های لحظه ای او می توان پیام های وی را به صورت مهربانی یا خشم تفسیر کرد.حتی لباس پوشیدن و حالت ظاهری و جسمانی فرد پیام هایی را درباره او به دیگران انتقال می دهد. در بعضی موقعیت ها، هم زمان کانال های ارتباطی متعددی در دسترس است، به گونه ای که مخاطب می تواند در یک زمان چندین کانال ارتباطی را با هم تجربه کند و همه اطلاعاتی را که از تمامی این کانال ها به دست آورده است هم زمان ارزیابی کند.

ارتباط غیر کلامی آن دسته از رفتارها و منش هایی است که معنی (محتوای پیام) را بدون استفاده از کلمات انتقال می دهند. این گونه حرکات و رفتارهای غیر کلامی غالباً پیام های کلامی را برای روشن کردن و تقویت آن ها همراهی می کنند. حساسیت به پیام های غیر کلامی بخش عمده ای از آن چیزی است که برخی دانشمندان به آن «هوش هیجانی» گفته اند.به طور متعارف شش کارکرد اصلی را برای پیامهای غیر کلامی بر می شمارند .

این کارکردها عبارتند از :
کامل کردن : برخی از پیامهای غیر کلامی همراه و هماهنگ با پیامهای کلامی هستند . یک پیام غیر کلامی علاوه بر کامل کردن پیام کلامی آن را تقویت روشن و شفاف کرده و معنای صحیحی از پیام کلامی را در اختیار می گذارد .
تکذیب کردن : برخی از پایم های غیر کلامی به جای کامل کردن پیام کلامی آن را نقض , تکذیب یا خنثی کرده و یا مغایربا آن هستند . به عنوان مثال مردم اغلب برای رساندن اصل مطلب از گوشه و کنایه استفاده می کنند . استفاده از گوشه و کنایه به نوعی ارسال پیام های غیر کلامی است که پیامهای کلامی را نقض می کند .
تکرار کردن : پیام غیر کلامی ای که نقش تکرار کردن , مجددا تکرار کردن و با دوباره بیان شدن پیام کلامی را دارد , پیامی است که اگر کلام هم وجود نداشته باشد می توان به طور مستقل عمل کند . این پیام ها معمولا علامت هایی نظیر نشان دادن دو انگشت هستند وقتی دارید مثلا ۲ تا پیتزا سفارش می دهید . نشان دادن این دو انگشت تکرار و تاکیدی بر تعداد ۲ برای پیتزای سفرش داده شده است .
کنترل کردن : تعامل های کلامی به خاطر کنترل وجهتی که دارند , سازمان یافته هستند . این کنترل و تدبیر وقتی با پیام های غیر کلامی همراه شود , بهتر به نتیجه می رسد .این پیامهای غیر کلامی کنترل کننده عبارتند از نگاه کردن یا برگرداندن نگاه از شخص دیگر , بالا بردن یک انگشت ضمن مکث کردن , برای اینکه نشان دهید صحبت های مان خاتمه نیافته است , بالا یا پایین آوردن تن صدا ؛ مثلا وقتی می خواهیم نشان دهیم نوبت می دهیم و مستقیما به شخصی که نوبت اوست نگاه کرده و از اشاره های حرکتی نیز دست می کشیک .این نوع رفتار غیر کلامی را اداره و کنترل می کند .
جانشینی: وقتی پیامهای غیر کلامی بجای پیامهای کلامی فرستاده می شوند , پدیده جانشینی رخ می دهد . دست تکان دادن یا با اشاده صدا زدن یکی از موارد متداول است . خصمانه به کسی نگاه کردن , درست مانند گفتن یک جمله منفی ؛ یک مفهوم را می رساند . ما اغلب بدون استفاده هیچ نوع پیام کلامی به مردم می فهمانیم از دست آنها عصبانی هستیم . پیام غیر کلامی ما مبنی بر عدم تمایل ما به حضور افراد می تواند پیام مورد نظر ما را منتقل کند و آنها را از ادامه گفتگو پشیمان نماید .