۱۳۹۳/۰۱/۲۶ – تهران – ایرنا- زندگی و فضای جامعه روستایی مملو از کار و اشتغال است اما بیشترین افراد جویای کار در شهرها را همین گروه تشکیل می دهند؛ بوم گردی می تواند بار دیگر این افراد را در محیط روستا جمع کند.
زندگی روستایی مملو از کار و تلاش است و این کوشش خستگی ناپذیر در فضایی سرشار از زیبایی و منطقه ای بکر روی می دهد.
فارغ از این فضای پر رمز و راز، سراسر زندگی اهل روستا مملو از آداب و رسوم دست نخورده و شگفت انگیز است که هر تازه واردی را متحیر می کند.
درجریان زندگی روستایی آیین ها و رسوم غنی جاری و ساری است که گردشگر با شناسایی هریک از آنها با دنیایی از تجربیات، فنون و مهارت زندگی روستایی آشنا می شود.
حضور گردشگران و مسافران در روستا و اقامت هرچند کوتاه آنان در این مناطق به توسعه روستا کمک شایانی می کند. گردشگر در مدت اقامت در روستا از تمام امکانات روستایی برای چند روز اقامت بهره می گیرد.
در این مدل گردشگر در اتاق هایی که روستایی مهیا می کند اسکان می یابد و ضمن آشنایی با آداب و رسوم آنها هزینه های اقامت و پذیرایی که به مراتب کمتر از شهرها خواهد بود می پردازد.او در این نوع گردشگری هم با جاذبه ها و آداب و رسوم غنی روستا آشنا می شود و هم هزینه کمتری بابت اقامت و دیدار از مناطق دیدنی و بکر پرداخت می کند.
** اقامتگاه های بوم گردی
اقامتگاه های بوم گردی در محیط های طبیعی با رعایت بالاترین سطح ممکن ضوابط زیست محیطی و به شکلی سازگار با معماری و سیمای طبیعی منطقه احداث شده و ضمن حداکثر تعامل با جامعه محلی ، زمینه حضور و اقامت طبیعت گردان را با کیفیتی قابل قبول و تعریف شده در محیط های طبیعی فراهم می کند.
** پایدارترین کسب و کار
اما در زمانی که اغلب روستاهای کشور مملو از زمینه های اشتغال و کارآفرینی است روستاییان با سفر به مناطق شهری در پی اشتغال بر می آیند.
این عمل حکایت این شعر حافظ را به یاد انسان می آورد که می گوید:
سـالها دل طـلب از جام جم از ما می کرد و آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد
گـوهری کز صدف کون ومکان بیرون است طـلـب از گمشدگان لب دریا می کرد
این نوع اقامتگاه های بوم گردی موفق ترین و پایدارترین کسب و کارها است زیرا امکان اشتغال و کارهای کوچک در محیط خانواده برای همه ساکنان خانه فراهم می شود.
در این رویکرد تمام افراد خانواده می توانند به فعالیتی مشغول شوند و از این طریق به اقتصاد خانوار کمک کنند.
در اقامتگاه های بوم گردی روابط مستقیم و متقابل میزبان و مهمان در خانه و املاک خانواده گردشگر پذیر صورت می گیرد و این حضور و مشارکت از سوی خانواده برای تجربه و رضایت گردشگر و توسعه پایدار مقصد گردشگری و جامعه محلی، امری حیاتی است.
** کارکرد متفاوت اقامتگاه ها
کارکرد این اقامتگاه ها تنها جنبه اقامتی ندارد بلکه درآنها فعالیت های مختلفی همچون ارائه غذا و نوشیدنی بومی، ساخت، آموزش و فروش صنایع دستی محلی هم صورت می گیرد.
اجرای نمایش و موسیقی سنتی، برگزاری رویدادهای بومی و تورها و فعالیت های بوم گردی از دیگر فعالیت های این اقامتگاه ها برای گردشگران است.
با این حال مکان فیزیکی اقامتگاه، به دلیل سبک معماری، مصالح ارگانیک به کار رفته، طراحی داخلی و مبلمان بومی آن نیز به عنوان اکوموزه بومی، بخشی از یک جاذبه گردشگری است.
الگوی توسعه گردشگری در اقامتگاه های بوم گردی، براساس گردشگری جامعه محور است که می تواند نقش عمده ای را در توانمندسازی مردم محلی، توسعه منابع انسانی، تنوع و رشد اقتصادی و همچنین خلق فرصت های شغلی جدید ایفا کند.
اکولوژها بر این باورند که با معرفی و آشنایی گردشگران با محیط انسانی(فرهنگ و اجتماع) مقصد خود، می توانند فرهنگ بومی را صادر کنند و همچنین با آشنایی گردشگران با طبیعت منطقه خود، در حفاظت و نگهداری آن محیط نیز مؤثر واقع شوند.
انگیزه اصلی توسعه این اقامتگاه ها رشد زندگی جامعه محلی است و از سوی دیگر گردشگر نیز ضمن کسب تجربه ناب و بکر به رضایتمندی می رسد که همین محصول بومی چرخه توسعه پایدار گردشگری راکامل می کند.
** روستا مهد فرهنگ
کارشناس گردشگری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری روز دوشنبه به خبرنگار ایرنا گفت: ایجاد مسافر کاشانه در روستاها یکی از موضوعاتی است که در سال های اخیر برای کسب و کار و اشتغال در این مناطق در دستور کار قرار گرفته است.
فیروز ناظری افزود: در این رویکرد روستاییان برای پذیرش گردشگر به تغییر منزل مسکونی اقدام می کنند که ایجاد سرویس های پذیرایی و بهداشتی از جمله این تغییرات است.
وی اظهار کرد هم اکنون دستورالعمل این طرح به همه استانهای کشور ارسال شده تا اقامتگاه های بوم گردی و مسافر کاشانه ایجاد کنند.
ناظری تصریح کرد این مسافرکاشانه ها و اقامتگاه های بوم گردی باید براساس شرایط منطقه و بافت تاریخی روستا احداث و هیچ تغییری نباید در محیط زیست و طبیعی آنجا ایجاد شود.
وی اظهار کرد هم اکنون مجوز احداث مسافرکاشانه در برخی استان ها صادرشده و در این اقامتگاه ها فرهنگ روستایی به نمایش گذاشته می شود.
این کارشناس گفت: دراین اقامتگاه ها حتی موسیقی محلی، غذاها و پوشاک محلی ارایه شده و همین فعالیت باعث می شود که فرهنگ روستا به سایر مناطق انتقال یابد.
وی تصریح کرد روستاها همواره مهد فرهنگ بوده و معمولا محیط های فرهنگی ما ابتدا در روستا شکل گرفته و سپس به شهرها منتقل شده است.
ناظری گفت: مردم روستا فرهنگ های مختلف از جمله پوشش ،آداب و رسوم محلی، موسیقی و زبان و گویش را حفظ کرده و می توانند فرهنگ های ملی را پوشش دهند.
** استفاده از ظرفیت های جامعه محلی
اما برای رشد و ماندگاری این صنعت در روستا باید از ظرفیت های محلی و نیروهای بومی استفاده کرد زیرا روستایی بیش از هر کس دیگر نسبت به مناطق بکر و تاریخی روستای خود آشنا است.
آنان همچنین برای حفظ محیط زیست خود دغدغه بیشتری دارند اما نیروهای غیر بومی هرگز به مانند آنان این نگرانی را ندارند.استفاده از افراد ناآشنا و غیرمتخصص و سوء مدیریت می تواند برنامه های گردشگری کشور بویژه در این مناطق را به نابودی بکشاند.
انگیزه اصلی افراد غیربومی برای ورود به این کار سود اقتصادی است و تخریب محیط زیست برای آنان اهمیت چندانی ندارد به همین منظور نیروهای محلی بهترین افراد برای اداره چنین مکان هایی هستند.
اقامتگاه های بوم گردی شکل خاصی از مهمان نوازی ایرانی و آداب و رسوم زندگی ایرانیان را به گردشگران ارائه می کنند و از این رو بهترین افراد برای معرفی این سنت ها ساکنان روستا است.
هدف جامعه محلی و بومی های یک منطقه از تاسیس اقامتگاه های بوم گردی در مرحله نخست تجارت اقتصادی نیست بلکه هدف حفظ خانه های روستایی، حفظ محیط زیست و پس از آن ارز آوری و ایجاد اشتغال در کشور است.
روند رو به رشد بوم گردی در ایران و استقبال بی نظیر گردشگردان داخلی و خارجی از اقامتگاه های بومی، نشانگر این است که دست یافتن به اهداف افق ۱۴۰۴گردشگری، نیازمند سرمایه گذاری ویژه در بخش گردشگری روستایی و عشایری است.
آنچه اکنون می تواند راهگشای مسیر توسعه پایدار گردشگری در ایران باشد، به رسمیت شناختن اقامتگاه های بوم گردی و توسعه آنها براساس استانداردها است.
از : علی حبیبی
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.