اگه آمار مهاجرت در ایران در سالهای گذشته نگاهی بندازیم، متوجه افزایش چشمگیری در مهاجرت از ایران به کشورهای مختلف جهان میشویم. اما با این آمار بالا، تعدادی از آنها که کم هم نیستند یا پس از مدتی شکست خورده و برمیگردند و یا به دلایل مختلف مانند کنار نیامدن با شرایط سخت مهاجرت و کشور مقصد، از این کار پشیمان هستند. این بخاطر کمبود و یا بالا بودن هزینه اطلاعات در زمینه مهاجرت به آن کشور است. بیشتر افراد مهاجرت به کشورهای اروپایی یا مهاجرت به کانادا را بدلیل محبوب بودن آنها در بحث مهاجرت، انتخاب میکنند. اما هر کشوری قوانین سختگیرانه خودش را برای مهاجران دارد. در ادامه درمورد هرکدام از آنها توضیح میدهیم.
مهاجرت به کانادا
روشهای گوناگونی برای مهاجرت به این کشور و دریافت اقامت کانادا وجود دارد که متقاضی باید با توجه به شرایط خود، بهترین آنها برگزیند. یکی از موارد تضمینی قبولی در درخواست متقاضی برای مهاجرت به کانادا، قرار گرفتن در برنامه مهاجرتی درست است. بطور کلی مهاجرت به کانادا از سال ۲۰۱۵ به بعد تحت یک سیستم بنام اکسپرس اینتری (Express Entry) انجام میگیرد که یک سیستم امتیازبندی است. در هر ماه یا هر دوره یک حداقل امتیاز برای قبولی درنظر گرفته میشود و افرادی که امتیاز آنها بالاتر از حد میانگین باشد، میتوانند امیدوار باشند.
کانادا برای تحصیل و کار بسیار مناسب است و همچنین دارای کیفیت زندگی و امنیت بسیار بالاییست. با اینکه کانادا از سیستم مالیاتی بسیار مفیدی برخوردار است، اما مالیات در این کشور بالاست و به همین دلیل ممکن است سرمایهگذاری و راهاندازی کسب و کار در کانادا بسیار سختتر بوده و با هزینه بیشتری همراه باشد. کانادا با داشتن طبیعت بینظیر، دارای آب و هوای سردیست که ممکن است برای برخی از متقاضیان خوشایند نباشد.
ویزای کانادا دارای چندین نوع است، اما برای ورود به این کشور، یکی از چهار ویزای ترانزیت، تک ورودی، ۵ ساله یا سوپرویزا را میتوانید دریافت کنید. اما هرکدام از اینها چه نوع ویزایی هستند.
ویزای ترانزیت: با استفاده از ویزای ترانزیت کانادا، میتوانید کمتر از ۴۸ ساعت در کانادا اقامت داشته باشید و یا از کانادا برای کشور واسطه برای استفاده از یک پرواز دیگر استفاده کنید.
ویزای تک ورودی یا Single Entry: بیشترین ویزای صادر شده از نوع تک ورودی میباشد. این ویزای به شما اجازه میدهد یک بار وارد کانادا شده و پس از پایان مدت اعتبار از آن خارج شوید.
ویزای مولتی یا ۵ ساله کانادا Multiple Entry: همانطور که از اسمش پیداست، با استفاده از این نوع از ویزای کانادا میتوانید در یک بازه ۵ ساله، بصورت نامحدود به این کشور سفر داشته باشید و در هر بار ورود، اجازه اقامت بیشتر از شش ماه را نخواهید داشت. درواقع اعتبار ویزای مولتی کانادا ۱۰ ساله است، اما از آنجاییکه اعتبار پاسپورت ایرانی ۵ ساله است، بنابراین به آن ویزای ۵ ساله کانادا گفته میشود. با توجه به صحبتهایی درمورد ۱۰ ساله شدن اعتبار پاسپورتهای ایرانی، با دریافت این ویزا، میتوانید تا ۱۰ سال از آن استفاده کنید.
سوپرویزای کانادا: این ویزا برای افرادیست که میخواهند بیش از ۶ ماه اقامت کانادا را داشته باشند و از آنجایی که به آن ویزای والدین کانادا هم گفته میشود، معمولاً برای والدین یا پدربزرگ و مادربزرگ کسانی که اقامت موقت یا دائم کانادا را دارند صادر میشود.
هزینه ویزای کانادا بطور کلی به دو بخش تقسیم میشود. بخش اول مربوط به هزینههاییست که دولت کانادا برای ویزاهای خود تعریف کرده و باید آنها را پرداخت کنید و بخش دوم مربوط به هزینههای آژانسهای مسافرتی و پیکاپ ویزا (درصورت استفاده) است. حداقل هزینهای که برای دریافت ویزای کانادا باید انجام دهید حدود ۳۸۰ دلار است و بیشترین آنها (ویزای کانادا بصورت تضمینی) به ۱۳۰۰ دلار نیز میرسد. با این تفاوت که اگر با درخواست ویزای شما موافقت نشد، آن مبلغ بازگشت داده میشود.
مهاجرت به کشورهای اروپایی
اکثر کشورهای اروپایی عضو معاهده شینگن هستند. اروپا شامل ۵۱ کشور (با احتساب کشورهای دوقارهای مانند روسیه، ترکیه و غیره) است که ۲۶ کشور از آنها در محدوده شنگن قرار دارند. یعنی برای ورود به هرکدام از آنها باید ویزای شینگن را دریافت نمائید. اتحادیه شینگن مانند یک بازار بسیار بزرگ بین کشورهای اروپایی عضو آن است که تبادلات تجاری در بین آن کشورها مانند تبادلات تجاری داخلی یک کشور واحد است. برای همین واحد پولی اکثر کشورهای عضو، یورو است. کشورهای اروپایی برای تحصیل و راهاندازی کسب و کار بسیار عالی هستند و همچنین بسیاری از شهرهای اروپایی مانند وین، مونیخ و زوریخ هموااره در لیست بهترین شهرهای جهان از نظر کیفیت زندگی بودهاند. با اینکه با استفاده از ویزای شینگن میتوان به اکثر کشورهای اروپایی سفر کرد، دریافت این ویزا بدلیل افزایش آمار پناهندگی، بسیار سختتر شده است.
ویزای شینگن شامل انواع مختلفی است و بصورتهای مختلقی نیز تقسیمبندی میشوند.
در یک دستهبندی ساده، انواع ویزای شینگن از ویزای نوع A شروع میشود تا نوع D و که بصورت مختصر به توضیح هرکدام میپردازیم.
ویزای نوع A: ویزای ترانزیت فرودگاهی است و برای افرادی مورد استفاده قرار میگیرد که بخواهند از یکی کشورهای شینگن بعنوان واسطه برای پرواز دوم به کشوری دیگر استفاده کنند.
ویزای نوع B: ویزای عبوری است و فرق آن با ویزای نوع A شینگن این است که فرد میتواند از فرودگاه خارج شود و طی حداکثر ۵ روز بصورت زمینی خود را به مقصد موردنظر در خارج از آن کشور برساند.
ویزای نوع C: ویزای توریستی معمولی شینگن یا اروپاست که باتوجه به نوع ویزا میتواند یک بار ورود، دوبار ورود و یا چندبار ورود باشد. برای افرادی که برای اولین بار میخواهند به محدوده شینگن سفر داشته باشند، ویزای دوبار ورود و مولتی شینگن صادر نمیشود.
ویزای نوع D: این ویزا برخلاف سه ویزای قبلی که از نوع ویزای اتحادیه شینگن یا USV بودند، از نوع ویزای ملی شینگن یا NV است و برای افرادی صادر میشود که قصد تحصیل بلند مدت یا راهاندازی یک کسب و کار را در یکی از آن کشورها داشته باشد. مانند نوع C، این ویزا نیز به دو نوع سینگل و مولتی تقسیم میشود. از آنجایی که با استفاده از ویزای نوع D شینگن تعداد محدودیت کمتری برای اقامت در کشورهای شینگن خواهید داشت، دریافت آن بسیار سختتر سایرین است.
یکی از مزایای بسیار ویزای شینگن اینست که با یک بار پرداخت هزینه ویزای شینگن میتوانید به ۲۶ کشور (البته با رعایت شرایط بخصوصی) سفر داشته باشید و از آنها لذت و استفاده کافی را ببرید. هزینه اخذ ویزا از نوع شینگن بطور کوتاه مدت (کمتر از ۹۰ روز) برای بزرگسالان ۶۰ یورو است و برای اقامت بیش از ۹۰ روز، باید ۹۰ یورو پرداخت نمائید. به ازای هر کودک ۶ تا ۱۲ سال، ۳۵ یورو دریافت میشود و برای کودکان زیر ۶ سال، نیاز به پرداخت هزینهای نیست. این را درنظر داشته باشید که درصورت ریجکتی، هزینه ویزا برگشت داده نمیشود.
در مقایسه این دو کشور به این نتیجه میرسیم که کانادا برای کار و اروپا برای راهاندازی کسب و کار بهتر است. همچنین از نظر فاصلهای، کانادا نسبت به کشورهای اروپایی از ایران دورتر است و افرادی که قصد تحصیل در این کشورها را دارند، بهتر است این موضوع را درنظر داشته باشند. تصمیمگیری نهایی درمورد مهاجرت به کانادا و یا اروپا به عهده متقاضی است و به عوامل زیادی از جمله دلایل مهاجرت، میزان بودجه، تاریخچه سفرهای قبلی، مهاجرت به تنهایی یا با خانواده و غیره بستگی دارد که باید باتوجه به آنها، کشوری را انتخاب کرد که میزان ریجکتی به حداقل برسد.
نظر کاربران :
برای کار