تاریخ خبر :۱۳۹۴/۰۸/۱۶- میان ازدحام بهارستان، پشت دیوارهای ناصری، سکوت در مدرسه سپهسالار به تحصن نشسته است.
ورود به مدرسه و مسجد سپهسالار با نام امروزی دانشگاه شهید مطهری، فقط زمانی مجاز است که مراسم ختمی یا بزرگداشتی برای شخصیت‌های مهم در آن برگزار شود، غیر از این ورود به این عمارت دل‌انگیز برای دیگران ممنوع است.
تنها مراجعان زیباترین مدرسه و مسجد پایتخت، طلاب، دانش‌آموزان و دانشجویان آن هستند و بس.
به گزارش خبرنگار گردشگری ایسنا، ورودی اصلی مدرسه در خیابان بهارستان است، درهای چُدنی آن که برنزکاری‌هایش به تازگی سرقت شده‌اند، در بیشتر مواقع به روی مردم عادی و گردشگران بسته است و چشم‌ها از دیدن آن همه زیبایی حبس شده در عمارت ناصری بی‌بهره مانده‌اند.
مسجد و مدرسه عالی سپهسالار در استحکام، وسعت فضا، منظره عالی و ساخت دلگشا نخستین و بزرگترین مسجد و مدرسه عالی پایتخت به شمار می‌رود که بر اساس اصول مهندسی و معماری بنا شده و از هر نظر تابع الگوهای معماری سنتی ایرانی است.
میرزا حسین‌خان سپهسالار (صدراعظم ناصرالدین شاه قاجار) ۱۴۰ سال پیش در تهران ساختِ این مدرسه و مسجد را آغاز کرد که تا دو سال بعد از مرگ او نیز همچنان ادامه داشت. مدرسه مرکز تدریس علوم اسلامی و مرکز وعظ و خطابه بود، زمانی هم فرهنگستان ایران، اما بعد از تاسیس دانشگاه تهران، مدرسه عالی سپهسالار، دانشکده علوم معقول و منقول شد. پس از شهادت مرتضی مطهری نیز نام مدرسه تغییر کرد و سپهسالار مدرسه عالی مطهری شد.
در سال ۱۳۶۱ امام خمینی (ره) تولیت مدرسه عالی و مسجد شهید مطهری را طی حکمی رسمی به محمد امامی کاشانی سپرد که تا کنون ادامه دارد.
مدرسه عالی شهید مطهری در فروردین ماه سال ۱۳۸۹ با رأی شورای عالی انقلاب فرهنگی، به دانشگاه تغییر نام داد که گفته می‌شود آن زمان با مخالفت جمعی از دانش‌آموختگان مدرسه عالی شهید مطهری مواجه شد.
املاک بسیاری بر مدرسه وقف شده است و تولیت آن به موجب وقف‌نامه با مسوول عصر است. مدرسه سپهسالار مشتمل بر مسجد، مکتب‌خانه و کتابخانه است، کتابخانه‌ای که به دلیل داشتن نُسخ خطی اهمیت بسیاری دارد.
این مسجد و مدرسه با زیربنایی در حدود هفت هزار متر مربع دارای دو شبستان، چهار ایوان عظیم، ۶۰ حجره در دو طبقه، یک گنبد بزرگ و سه گنبد کوچک، ۸ مناره، یک برج ساعت و شش محراب است. عمارت تلفیقی از سبک معماری مسجد جامع اصفهان در قسمت هشتی و ورودی و مسجد ایاصوفیه استانبول در نماسازی است.
در گذشته مسجد شش ورودی داشته که سه ورودی شمالی با ساخت کتابخانه مجلس توسط «هوشنگ سیحون» در سال ۱۳۴۲ هجری خورشیدی مسدود و ارتباط این ضلع از بنا با باغ بهارستان قطع شد.
ورودی غربی مسجد و مدرسه عالی که در اصلی بنا محسوب می‌شود دارای جلوخان و سردر عظیم و در دولَتی آهنی با شکوه بزرگی است که در حاشیه خیابان بهارستان (شهید مصطفی خمینی) قرار دارد. این فضا مسؤولیت جذب و تقسیم و راهنمایی به فضای اصلی مسجد را بر عهده دارد و ورود و خروج مدرسه عالی نیز از همین فضا صورت می‌گرفته است. ورودی غربی جلوخان متناسب، دید مستقیم به داخل صحن (حیاط مرکزی) ندارد و به واسطه دالان متحدالشکل به داخل صحن مدرسه عالی راه پیدا می کنند.
مدرسه عالی یا همان دانشگاه شهید مطهری با آن همه شگفتی معماری اسلامی که برخی آن را «آخرین شاهکار معماری ایرانی که دارای الگوی چهارایوانی» است، می دانند، اکنون تنها با یک هویت به حیات خود ادامه می دهد و ترجیح بر آن است تاریخ این عمارت از نظر گردشگران پنهان بماند.
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.