دره لاکره

برای رسیدن به دره لاکره باید به سوادکوه برویم .سوادکوه شمالی بخشی از سوادکوه بزرگ بود که حالا برای خودش یک شهرستان تمام عیار است. شیرگاه مرکز این شهرستان چشم نواز و نقلی است. شیرگاه برای اهالی سفر و عاشقان کوه و جنگل آنقدر آشناست که شاید ده ها بار برای دیدن زیبایی هایش خود را به این شهر رسانده اند.
زمانیکه در جنگلهای هیرکانی مازندران قدم می زنید فرقی نمی کند بهار باشد یا پاییز، عشق و هنرمندی در جنگل های خفته در سکوت شیرگاه و دره های گمشده در میان کوه هایش به اوج می رسد. در میان زیبایی های بی مثال شیرگان عازم منطقه لفور می شویم. جایی که قطعا خاطره سد هیجان انگیزش را در ذهن دارید. هر چه جلوتر می رویم مسیرمان بکرتر می شود و بیشتر در اعماق جنگل های هیرکانی فرو می رویم. صدای رودخانه و جنگلی که هی در سکوتی معجزه وار فرو می رود همه و همه هیجان زده مان می کند و ما را هی بیشتر عاشق این زیبایی عجیب و سبز می نماید. علاوه بر پل ها در مسیر که گاه اسیر دست پیچ و خم ها می شود کلبه هایی به چشم می خورد که انگار نزدیک است زیر بار این همه سرسبزی و لطافت دفن شوند.
کلبه هایی چوبی و قدیمی که خوشبختانه هنوز از هجوم خانه های مدرن بیرون جنگل در امان مانده اند. کلبه ها متعلق به دامدارانی است که اغلب گوسفندانشان را برای چرا به مراتع سرسبز نزدیک روستا می برند. اگر در فصل بهار بخصوص اردیبهشت و خرداد ماه عازم این مسیر شده باشید گله ها را در دامنه خواهید دید و کلبه با حضور دامدارها صفایی دیگر دارد.

زمستان و پاییز اما با سرد شدن هوا کلبه خالی از سکنه است و در سکوت جنگل کمی اغواگرتر به نظر می رسد. مسیر را ادامه می دهیم و به قول بومی ها سه تلار را که پشت سر بگذاریم به مقصدمان می رسیم. تلار همان کلبه چوبی است که چند لحظه قبل دیدیم و نوعی روش محاسبه مسیر است هر کلبه نمایانگر یک منزل از راه است. سه منزل را که پشت سر بگذارید کم کم سر و کله دره ها و پرتگاه ها هم پیدا می شود. چند ساعتی از پیاده رویمان که گاه نیمه سنگین است می گذرد که خودمان را در میان دره اعجاب انگیز و بسیار بکر لاکره می بینیم.

باید به احترام این همه زیبایی تنها ایستاد و سکوت کرد و در اعماق این سکوت این همه زیبایی ناگفته را تنها دید و در اعماق دل و جان به خاطر سپرد. مطمئن باشید هیچ لنز یا هیچ کلمه ای نمی تواند شکوه و زیبایی دره لاکره را برایتان بازگو کند. هر کلام یا تصویری ناتوان خواهد بود چرا که محدود کردن این همه شکوه و زیبایی بکر و دست نخورده تقریبا غیر ممکن است. بدون شک دره لاکره یکی از شکوهمندترین دره های ایرانی است.
دره لاکره اما قریب به ۳۰ و اندی کیلومتر طول دارد و در میان کوه های بلند بالا قرار گرفته است. دره نوردهای حرفه ای این دره را جزو فنی ترین دره های ایران می نامند که پیمایش اش کار هر کسی نیست و نیاز به تجهیزات کاملی دارد.

اگر اهل دره نوردی هستید بهتر است به مسیرمان ادامه داده و حرکت کنیم.  حرکت رودخانه و برخوردش به سنگ ها و تخته سنگ ها سبب شده تا در این دره طولانی و بسیار زیبا حداقل شاهد بیست آبشار بلند بالا و پرآب باشیم که با شکوه تمام دره را آراسته اند. آبشار جلسنگ، آبشار کتو یا آبشارهای چندگانه چلاک هر کدامشان تنها بخشی از آبشارهای این دره استثنایی است که چیزی بین ۳۰ الی ۵۰ متر بلندی دارند. سقوط آبشارها و هجوم قطرات ریز آب که هزاران بار در برخورد با تخته سنگ ها شکسته اند و پروازشان بر فراز آبشار آنقدر ستودنی است که در میان این دره بکر میخکوبتان می کند.
با رسیدن به دره مسیرهای متعددی برای پیمایش پیش رویتان قرار دارد یکی به آبشار جل سنگ می رود دیگری به کتو یکی هم سر از آبشارهای چلاک در می آورد. دره پر از این آبشارهای کوتاه و بلند است. پیمایش دره لاکره به همین راحتی ها نیست و پر از فراز و نشیب است. کف دره را سنگ های ریز و درشت که گاه خزه رویشان دویده پر کرده اند. صخره های اطراف دره هم طوری برش خورده اند که می توانید میلیون ها سال گذر زمان را به راحتی در قامتشان به تماشا بنشینید. حرکت رودخانه در میان دره آن هم با شور و شوق و طراوتی وصف ناپذیر و هجوم درختان و گیاهان سرسبز و گاه حضور شگفت انگیز میوه های جنگلی با سکوتی حیرت انگیز که بر سرتاسر دره مستولی است این دره بکر و زیبا را به یک شگفتی بی بدیل مبدل کرده است.

بهار بخصوص با فرارسیدن اردیبهشت ماه تولدی دوباره در دره لاکره است، آبشارهایی به غایت پرآب و چشمه هایی که جا بجا در طی مسیر به جوش و خروشند. درخت ها هم رخت نو بر تن کرده و همه چیز هیجان انگیز است. تابستان که هوای گرم و شرجی امان همه را می برد در دره لاکره بیشتر به یک بهشت خوش آب و رنگ می ماند اگرچه آبشار به قوت بهار نیست اما پاییز…
افسون پاییز در دره شکوهمند لاکره آنقدر گیراست که حالا حالاها از یادتان نخواهد رفت. فرشی هزاررنگ از برگ هایی که زیر پا سمفونی به راه انداخته اند و درختهایی که انگار یک نفر با حوصله و سروقت رنگ به رنگ نقاشی شان کرده است. با هوایی به غایت مطبوع و میوه های جنگلی دلربا و سکوتی وهم انگیز که حتما شما را هم به صف دلداگان این طبیعت زیبا ملحق خواهد کرد. زمستان هم فصل باشکوهی است که گفتن از زیبایی هایش آنقدرها هم ساده نیست اما طبیعت گردهای حرفه ای خوب می دانند که این شکوه لاکره و آبشارهایش زیر لایه ای از برف ستودنی تر است.

حتی اگر پای پیمایش دره را نداشتید بنشینید و از آن بالا این شکوه را به نظاره گر باشید به قول یک دوست گاهی تقدسی در این سکوت و زیبایی بکر هست که با هیچ فکر کردنی نمی توان به آن رسید.
حضور حیوانات وحشی شاید دلیل باشد بر اینکه اقامت در دره آنقدرها هم شدنی نباشد اما اگر قصد شب مانی در این بهشت زیبا را داشتید می توانید روی متل جوارم شیرگاه حساب کنید که نزدیک روستای شاه کلا یا همان نزدیکی شیرگاه یا حتی روستای اسبوک قرار دارد حساب کنید و در یک جنگل بی نظیر شب را به صبح برسانید، بنابراین حساب زمان را داشته باشید تا سروقت به کلبه ها برسید.