کویر، بیابان و گردشگری

مناطق خشک، کویری و بیابانی حدود ۳/۱ سطح خشکی های جهان را تشکیل می دهند و قسمت اعظم کشور ایران ( حدود ۹۰% ) نیز در قلمرو مناطق نیمه خشک، خشک، بیابانی و نیمه بیابانی قرار دارد. وجود چنین وسعتی از نواحی خشک در سطح جهان و ایران لزوم توجه به پتانسیل های مناطق فوق در زمینه صنعت اکوتوریسم و ژئوتوریسم را ضروری می سازد. در زبان و فرهنگ ما بیابان و کویر با واژه هایی چون ناامیدی و نیستی و نازایی همراه است، اما کویرها و بیابانها، خود می توانند منبع جذب بسیاری از گردشگران به این مناطق باشند. در واقع امروزه گردشگری بیابانی و کویری یکی از جلوه های اساسی گردشگری در سطح جهان است که هم اکنون بسیاری از کشورهای آسیایی همچون امارات، چین و… از این مناطق به عنوان جاذبه های گردشگری و حتی قطب گردشگری در کشورشان بهره می برند و با سرمایه گذاری روی تجهیزات مورد نیاز گردشگران توانسته اند گردشگران زیادی را به این مناطق جذب کنند و سالانه درآمدهای هنگفتی از سرزمین های ماسه ای و سوزان خود کسب نمایند تا جایی که بخش قابل توجهی از درآمدهای ملی آنها ازهمین راه تأمین می گردد.

مناطق بیابانی و کویری ایران سرشار از جاذبه های گردشگری هستند تا آنجایی که علاوه بر جاذبه های طبیعی خود کویر و بیابانها شاید بتوان گفت اکثر شهرها و یا حتی برخی از مناطق روستایی واقع در نواحی بیابانی و کویری دارای آثار فرهنگی و یا جاذبه های تاریخی و طبیعی منحصر به فرد هستند.از یزد و کاشان و اصفهان گرفته تا کرمان و خراسان و سمنان و… که همگی در محدوده مناطق کویری و بیابانی ایران قرار گرفته اند هر یک دارای ویژگیهای تاریخی – فرهنگی و طبیعی خاص خود هستند که می توانند سالانه گردشگران طبیعت دوست داخلی و خارجی فراوانی را به خود جذب نمایند.
از آنجایی که توسعه گردشگری و اکوتوریسم می تواند وابستگی کشور را به نفت کاهش داده و موجبات ایجاد اشتغال را برای سطح وسیعی فراهم نماید لذا توجه به صنعت گردشگری به صورت عام و گردشگری کویری و بیابانی به صورت خاص و توسعه زیر ساخت های مورد نیاز این صنعت در این مناطق با در نظر گرفتن شرایط و ملاحظات زیست محیطی در جهت توسعه پایدار این صنعت و جلوگیری از پیامدهای منفی آن امری ضروری به نظر می رسد به عبارت دیگر هرچند این بیابان ها و کویرها برای گردشگران می توانند جذاب باشد( به ویژه گردشگران اروپایی) اما نباید اجازه داد که با از بین بردن محیط زیست طبیعی این مناطق بیشتر از این گسترش پیدا کنند.