تاریخ خبر : ۱۳۹۲/۱۲/۷ – به گزارش خبرگزاری فارس از همدان، علیرضا ایزدی شامگاه سه‌شنبه در آئین نکوداشت میرزا علی‌اکبر محمودی‌وثاق با عنوان «شب صحبت یاران» اظهار کرد: شبی که همه از فرهنگ و ادب همدان روایت کرده و بر زنده ماندن آن تأکید دارند، رویداد خوب و به یادماندنی خواهد شد.
وی بر چرایی ماندگاری برخی افراد اشاره کرد و افزود: اینکه برخی در دنیا و آخرت بزرگ می‌شوند ناشی از نیت و عمل آنهاست و همین سعادت دنیوی و اخروی افراد را رقم می‌زند.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری همدان با اشاره به سؤال علم بهتر است یا ثروت اذعان کرد: آنچه به علم ماهیت ثروت می‌دهد، عمل است و آنچه به عمل ماهیت می‌بخشد، نیت است که باید در کارها مدنظر قرار گیرد.
وی با بیان اینکه اخلاص در عمل ماندگاری می‌آورد، افزود: اینکه مفتون همدانی ماندگار شده و نام محمودی‌وثاق نیز در تاریخ می‌ماند، ناشی از اخلاص در کار و پاکی نیت آنهاست که همه باید برای چنین رویکردی در زندگی تلاش کنند.
ایزدی موی سپید و تجربه بزرگان را ماندگار و مورد ارج دانست و گفت: امروز قدرنشناسی از بزرگان درد وجودی ماست که در همایش نقالان نیز این موضوع مهم مطرح شد.
وی ادامه داد: امروز به جایی رسیده‌ایم که فرزندان ما برای تلفظ برخی از کلمات محلی و بومی ننگ و عارشان می‌آید که این امر برای فرهنگ اصیل و فاخر ما خطرناک است.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری همدان با تأکید بر اینکه اختلاف بی‌معنای فرهنگی در حال رخ دادن است، افزود: امروز متأسفانه در بین جوانان به بی‌هویتی ناجوری دچار شده‌ایم که به جای افتخار به آنچه داریم در حال فاصله گرفتن هستیم.
وی در پایان با ابراز تأسف از اینکه امروز خیلی‌ها خواجه رشیدالدین فضل‌الله همدانی را نمی‌شناسند، خاطرنشان کرد: امروز بسیاری از نوجوانان و جوانان از باباطاهر چیزی نمی‌دانند، در حالی که باباطاهر نخستین کسی بود که موجب زنده ماندن زبان فارسی شد.
میرهاشم میری، پیشکسوت شعر و ادب همدان نیز در ادامه آئین نکوداشت میرزا علی‌اکبر محمودی‌وثاق و مراسم «شب صحبت یاران» با بیان اینکه «شب صحبت یاران» دوره‌ای باشد که تسلسل بایدش، افزود: دست‌اندرکاران استان جدای از برخی اصطکاک‌های خط و خطوط سیاسی که گاه مخل فرهنگ است، به یک همفکری و رقابت رفیقانه دست پیدا کنند تا وضعیت فرهنگی این شهر و استان تکانی بخورد.
وی با اشاره به پیشینه ادبی استان همدان اظهار کرد: پیشینه ادبی همدان به دو دوره مجزای پیش از رواج زبان دری و پس از رواج زبان دری تقسیم می‌شود.
پیشکسوت شعر و ادب همدان با بیان اینکه تا قرن ششم هجری شاعری در همدان نداشتیم، گفت: با توجه به دو قرن سکوتی که بعد از تسلط خلفای عرب در همدان حاکم شده بود، زبان فارسی نیز نتوانست رشد کند و زبان دری رواج یافت.
وی اضافه کرد: پس از رواج زبان دری شاهد خلاقیت‌های ادبی در همدان بودیم به طوری که نخستین جغرافیایی که در تاریخ اسلام نگاشته شده در همدان صورت گرفت.
میری با بیان اینکه هیچ همدانی به زبان دری شعر نگفته است، افزود: تا قرن ششم شعر فارسی از باباطاهر نیز وجود ندارد.
وی با اشاره به اینکه گویش باباطاهر نیز دستخوش تغییرات شده است، خاطرنشان کرد: توسط برخی فارسی‌گویان، اصل گویش پهلوی باباطاهر با آن اندیشه و لطافت فکری باباطاهر فاصله گرفته و با تحولاتی به زبان فارسی امروز رسیده است.
این شاعر همدانی نخستین شاعر پارسی‌گوی همدان را احمدبن منوچهر شصت کله دانست و گفت: این شاعر قصیده «تت‌ماجیه» را سروده است.
وی شکوفایی ادبی همدان از قرن هفتم به بعد دانست و یادآور شد: فخرالدین عراقی و اثیرالدین اومانی در این قرن اشعاری را سروده‌اند.
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.