جنگلهای نبکا در واقع دشتی بزرگ پر از تپه‌های شنی است که رویشان درخت روییده است. این تپه‌های شن برخلاف کلوت‌ها شل و روانند .ظاهرا در اثر بادهای شدید این منطقه از روستای شفیع آباد شن‌ها روی هم جمع می‌شوند و روی درختان را می‌پوشانند. درخت‌ها برای اینکه بتوانند از نور خورشید و اکسیژن هوا استفاده کنند از زیر شن‌ها خود را بالا می‌کشند و به این ترتیب نبکا ایجاد می‌شود. محلی‌ها به این پدیده گلدان می گویند .
واقعا هم انگار تعداد زیادی گلدان‌های خاکی را روی زمین گذاشته‌اند و درخت‌هایی که از آن‌ها بیرون زده‌اند مثل گل‌های گلدان هستند. دشت آن‌قدر بزرگ و وسیع است که تا چشم کار می‌کند پر از نبکاست.بیخود نیست که به آن جنگل نبکا می‌گویند. دیدن این نبکاها در روستای شفیع آباد آن‌قدر جالب است که ارزشش کمتر از دیدن کلوت نیست. شفیع آباد بین دو دشت قرار دارد، اولی دشتی پر از نبکا و دومی دشتی پر از کلوت و این نکته ارزش گردشگری بسیاری به این روستا بخشیده است.
جنگلهای نبکا عارضه‌ای از حاصل تعامل فرسایش بادی، خیسی منطقه وپوشش گیاهی است بدینصورت که وجودگیاه درمسیرحمل وترانزیت فریسایشی بادی مانع ایجاد می‌کند باعث میگردد درپای گیاه ماسه‌ها تجمع گردد و به مرورزمان تله‌ای ازماسه با تاجی ازپوشش گیاه ایجاد می گردد به آن نبکا یا تلهٔ گیاهی گفته می‌شود.
نبکاها عموما در سطح همواری می‌رویند که میزان ماسه آن متوسط و سطح آب زیر زمینی آن بالا یا رطوبت کافی برای رشد گیاه در آن فراهم باشد. عناصر تشکیل دهنده نبکا شامل ماسه لای، رس و سیلت است.
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.