شهر سوخته نام منطقه ای باستانی و شگفت انگیز در جنوب شرق ایران زمین، سرزمین آغاز تمدن بشری است، سرزمینی اساطیری كه بدون شك منبع تاریخی برای مشخص شدن هویت انسانی است.این محوطه باستانی در ۵۶ كیلومتری جنوب زابل و ۱۶۰ كیلومتری شمال زاهدان مركز استان سیستان و بلوچستان در حاشیه راه زابل به زاهدان واقع شده و می تواند یكی از مقاصد گردشگری تاریخی در تعطیلات نوروزی محسوب شود، جایی كه نشانگر اوج تمدن و پیشینه پر افتخار ایرانیان است.از آثار به دست آمده جمجمه دختر ۱۳ ساله شهر سوخته که در موزه ملی تاریخ علوم پزشکی ایران به معرض دید عموم گذاشته شده است .
بر اساس نظریه دیرینه شناسان، این شهر سه هزار و ۲۰۰ سال پیش از میلاد پایه گذاری شده و مردم آن در چهار دوره بین سال های سه هزار و ۲۰۰ تا یك هزار و ۸۰۰ پیش از میلاد در این مكان سكونت داشته اند، محوطه باستانی شهر سوخته در هزاره دوم و سوم پیش از میلاد، توسط مهاجرانی كه از چهار گوشه به آن وارد شده اند، بنا شده است و تا كنون سند یا سنگ نوشته ای كه نام واقعی و باستانی این شهر را مشخص كند به دست نیامده و به علت آتش سوزی در دو دوره زمانی بین سال های سه هزار و ۲۰۰ تا دو هزار و ۷۵۰ پیش از میلاد «شهر سوخته» نامیده می شود.
این مكان از نادرترین شهرهای باستانی است كه در آن زنان عهده دار امور مالی خانواده بوده اند؛ بر مبنای یافته های دیرینه شناسان، شهر سوخته ۱۵۱ هكتار گستره دارد و بقایای آن نشان می دهد كه این شهر دارای پنج بخش مسكونی واقع در شمال شرقی شهر سوخته، بخش های مركزی، منطقه صنعتی، بناهای یادمانی و گورستان است كه به صورت تپه های متوالی و چسبیده به هم واقع شده اند.
۸۰ هكتار از گستره شهر سوخته را بخش مسكونی تشكیل داده و مهمتر اینكه شهر سوخته مركز بسیاری از فعالیت های صنعتی و هنری آن دوران بوده است به طوری كه به گفته باستانشناسان و كاوشگران، در شهر سوخته نمونه های جالب و منحصر به فردی از زیورآلات به دست آمده است.
در شهر سوخته انواع سفالینه ها و ظروف سنگی، معرق كاری، انواع پارچه و حصیر یافت شده كه معرف وجود چندین گونه صنعت، به ویژه صنعت پیشرفته پارچه بافی در آنجاست.
یكی از شگفت انگیزترین یافته های این شهر باستانی، پیدا شدن نشانه های كهن ترین جراحی مغز در آن است.جمجمه ای از دختر ۱۲ یا ۱۳ ساله در این شهر باستانی كشف شده كه در چهار هزار و ۸۰۰ سال قبل پزشكان این منطقه برای درمان بیماری هیدروسفالی (جمع شدن مایع در جمجمه) بخشی از استخوان جمجمه او را برداشته و جراحی كردند و این دختر بچه نیز مدت ها بعد از این عمل زنده مانده است.اسكلت كامل این دختر بچه پیدا شده و چهره او نیز توسط اندام شناسان دیرینه شناس باز سازی شده است.
امروزه جمجمه دختر ۱۳ ساله مبتلا به هیدروسفالی در موزه ملی تاریخ علوم پزشکی ایران نگهداری می شود و پنج روز اول هفته می توانید به بازدیدش بروید.
آدرس موزه: خيابان كارگر شمالی- خيابان شانزدهم (فرشی مقدم) ورودی درب شماره (۲) پردیس شمالی دانشگاه تهران- موزه ملی تاريخ علوم پزشكی ايران
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.