علت نامگذاری ۱۴ مهر به نام روز تهران

تهران، زادگاه، گذشته، حال و آینده ما. شهری که غریب و مظلوم با همه مهربانی و سخاوتش، به بی معرفتی مردم دوران ما کم کم هویتش خاک آلود شده است. واقعا از حیات و تاریخ پرفراز و نشیب هزارساله اش چه می‌دانیم؟
از محمدبن حماد طهرانی به عنوان نخستین طهرانی معروف تاریخ ( قرن سوم هجری)، از خانه های زیرزمینی شبیه به سوراخ موش کورش، از حصار ۴۶۳ ساله صفوی اش، از لعنت شدن طهران توسط شاه عباس کبیر، از چهارباغ عباسی و چنارستان صفوی اش، از اردوهای نظامی متعدد نادرشاه در طهران، از اقامت طولانی مدت کریمخان زند در تهران، از پایتخت شدن آن توسط آغامحمدخان قاجار، از حصار ناصری، از دروازه هایش، از محلات قدیمی اش و… که حتی نامی از آنها نشنیده ایم.
۱۱۱ سال پیش، تقریبا یکسال و سه ماه پس از امضای فرمان مشروطیت ایران توسط مظفرالدین شاه قاجار، متمم قانون اساسی مشروطه در ۱۴ مهرماه ۱۲۸۶ شمسی به امضای محمدعلی شاه قاجار رسید. طبق اصل چهارم این متمم پایتخت ایران طهران است.
همچنین به مناسبت روز تهران با دعوت از اساتید و پژوهشگران به نام این عرصه، شبی از سلسله برنامه‌های شب‌های تهران را با عنوان تولد طهران برگزار می‌شود و به مرور تاریخ تهران از پیدایش آن تا به امروز پرداخته می‌شود.
تهران سرمایه های انسانی زیادی دارد اما بسیاری از آن ها شناخته شده نیستند که روز تهران فرصت مناسبی برای معرفی و تقدیر از زحمات آن ها است و در این خصوص، یعنی نامگذاری روزی به نام یک شهر و جای دادن آن در تقویم رسمی کشور، تهران پیش قدم بوده است و روز ۱۴ ام مهر ماه به عنوان روز تهران نامگذاری شده و چه خوب است اگر سایر شهرها و کلان شهرها هم در این راستای گام بردارند.