جستجوی شهر به شهر :
رزرو هتل رزرو هتل های شهر وان ترکیه

رب ازگیل

تاریخ بروزرسانی :
۱۷ مهر ۱۳۹۸

رب ازگیل از میوه ازگیل تهیه می شود. در روستای اسبوکلا ی ساری پاییز که می شود و کاندس ها نزدیک رسیدن ، اهالی شروع به برداشت آن کرده و از میوه ی کاندس رب و کاندس شور تهیه می کنند . اسبوکلایی ها به رُب ازگل وحشی ، کاندس ترشی می گویند که به دلیل طعم مطلوب و خواص آن ، مصرف زیادی دارد .درخت ازگیل (نام علمی: Mespilus germanica) که در زبان گیلکی به آن کونوس, کُنوس می گویند، و در زبان مازندرانی کنس و کندس می گویند، میوه ای است از خانواده گلسرخیان از سرده ازگیل ها (Mespilus) هم خانواده با سیب، گلابی، به، زالزالک و گلابی وحشی. میوه ازگیل بسیار سخت و اسیدی است و تا زمانیکه خوب رسیده نشود قابل خوردن نیست. گوشت ازگیل پس از رسیدن از رنگ سفید به قهوهای تغییر مییابد و کاملاً نرم و شیرین میشود و مردم به آن خرمای گیلان نیز می گویند.

ازگیل را به صورت خام به عنوان میوه ای لذیذ، مطبوع و تقویت کننده مصرف می کنند. از ازگیل جهت تهیه شربت و کنسرو ازگیل نیز استفاده میشود. ازگیل در مکانی سایه روشن در جنگل های آفتابگیر رشد می کند و خاک مرطوب، سبک و شنی با خاک برگ یا خاک سنگین رسی و به خوبی زهکشی شده برای کشت آن مناسب است. ازگیل میوه ای عجیب و ناشناخته برای اکثر مردم دنیا است. برخی طعم آن را مشابه با انجیر، کامکوات و خرمای ایرانی می دانند و برخی دیگر طعمی مابین گلابی و زالزالک را به آن نسبت می دهند.

رب ازگیل رب ازگیل

خواص ازگیل سرشار از ویتامینهای «ب» و «ث»است. خواص دارویی ازگیل خواص دارویی ازگیل از روزگاران بسیار دور مورد توجه بوده. ازگیل سرشار از ویتامین های گروه B است و به همین دلیل اعصاب را تقویت میکند. ازگیل دارای مقدار زیادی کربوهیدرات است که موجب تولید انرژی در بدن می شود. ازگیل به علت داشتن ویتامین C برای کم خونی ناشی از فقر آهن مفید است زیرا این ویتامین جذب آهن را افزایش می دهد.
طریقه ی تهیه ی رُب ازگل وحشی (کاندس تِرشی) :
در اسبوکلا به رُب کاندس (کاندس تِرشی) می گویند . طرز پخت رُب کاندس بسیار شبیه به پخت رُب انار است با کمی تفاوت جزئی به دلیل تفاوت نوع میوه و محصول نهایی . برای جلوگیری از پوسیدن ازگیل وحشی بر روی درخت ، معمولاً آن را زودتر برداشت کرده و در محلی مناسب مانند پشت بام ، یا انبار خنک ، به دور از نور مستقیم آفتاب نگهداری می کنند تا کاملا برسد . پس از آن که کاندس ها رسید (پخته شد) ، آن را شسته و آب پز می کنند . کاندس های آب پز شده را به همراه آب به درون کیسه ای با سوراخ های نرم می ریزنند و آن را می چلانند تا محتوای داخل میوه (گوشته ی میوه) از آن خارج و همراه آب از روزن های کیسه خارج شود . پس از آب گرفتن کاندس های رسیده ی آب پز شده ، آب و عصاره ی آن را روی آتش می جوشانند تا غلیظ شود . حاصل کار رب تقریباً غلیظی است که مزه ترش و شیرین و رنگ قهوه ای دارد . توجه به چند نکته : ۱- نباید میوه ی کاندس آنقدر در انبار بماند که فاسد شود . فساد بر روی طعم ، کیفیت و ماندگاری رب تاثیر منفی می گذارد . ۲- برای چلاندن میوه ی آب پز شده از پارچه هایی با روزن های نرم (در محلی مدخال) استفاده شود تا فقط گوشته ی کاندس عبور کند . عبور عناصر غیر از گوشته باعث کز یا تلخ شدن رب می شود . ۳- مثل تهیه رب انار در هنگام آب پز کردن و یا غلیظ کردن رب باید مراقب باشیم دیگ ته نگیرد . ۴-از رب ازگیل در خورش ها،آش ترش گیلانی،ماهی و مخلوط با رب انار در تهیه فسنجان استفاده می کنند.

به این مطلب چه امتیازی می دهید؟
[امتیاز: 1 میانگین: 5]
           
برو بالا
 

نظر کاربران :

هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *