تاریخ خبر : ۱۳۹۲/۱۰/۳۰ – روستاهای کشور با آداب و رسوم مختلف و برخورداری از ظرفیت ها و توانمندی های بالقوه هنوز برای گردشگران و مسافران ناشناخته است؛ حالا نسخه گردشگری روستایی می خواهد این سرزمین های ناشناخته را به گردشگران بشناساند.
گردشگری روستایی دستکم دو مزیت مهم استفاده از مواهب روستا برای گردشگران و رشد اقتصادی روستا را به همراه دارد.
کافی است سفری هر چند کوتاه به یکی از روستاهای کشور داشته باشیم. در این سفر اگر هیچ چیز برای گردشگر جذاب نباشد استفاده از هوای پاک آنجا می تواند این سفر را برای هر گردشگری دلپذیر و خاطره انگیز کند.
اما روستاهای کشور بجز هوای پاک ظرفیت های منحصر به فردی دیگری نیز دارد که گردشگر را برای ماندن وسوسه می کند. از صنایع دستی گرفته تا چشم اندازهای طبیعی و مزارع سرسبز گوشه هایی از دیدنی های این مناطق است.
روستا منطقه ای دست نخورده بوده و کمتر با عوارض شهری روبرو بوده است. هوای سالم و پاک در کنار آرامش از مشخصه های جامعه روستایی است.
در کنار این ویژگی ها اگر عنصر میهمانوازی روستاییان را هم اضافه کنیم آنگاه روستاها برای گردشگران جذاب تر می شود.
اگر همه این شرایط آماده شده باشد فقط برنامه ریزی و سرمایه گذاری و ایجاد تسهیلات و امکانات می ماند تا گردشگران به این مناطق رهسپار شوند.
هر روستای کشور دارای ویژگی و ظرفیت گردشگری است چنانچه این ظرفیت ها به درستی شناسایی و نسبت به آماده سازی آن برای استفاده گردشگران مهیا شود در این صورت سیل گردشگران به سوی روستا روانه می شوند.
اکنون روستاهای کشور با چند مساله ازجمله بیکاری و اشتغال روبرو است این موضوع روستاییان را به مهاجرت واداشته است در این شرایط نسخه گردشگری روستایی می تواند بخشی از مشکلات روستاییان را برطرف کند.
مشکلات اشتغال و مهاجرت در تمام دوره ها در روستاها وجود داشته هر چند ممکن است این معضلات در دوره ای کم و در دوره دیگر زیاد شده باشد.
مردم روستا معمولا به کار دامداری، کشاورزی، صنایع دستی و .. مشغول هستند. فعالیت روستاییان در مزارع و کارگاه های صنایع دستی برای بسیاری از گردشگران جذاب است. چنانچه برای بازدید گردشگران از این فعالیت ها برنامه ریزی شود این موضوع به اشتغال و رشد اقتصادی روستا منجر خواهد شد.
در گردشگری روستایی نیاز به امکاناتی از جمله محل های اقامت است که این موضوع فرصتی برای روستاییان فراهم می کند تا در محل های اسکان و اقامت گردشگران فعالیت کنند و از این رهگذر اقتصاد خانوار ارتقا یابد.
روستاهای کشور دارای آیین ها و آداب و رسوم فراوان است یکی از این آیین ها برپایی انواع جشن است. جشن های پایان برداشت محصول و آغاز کاشت محصول از جمله این آیین ها است.
نوروز، انواع بازی ها، شب یلدا و چهارشنبه سوری از آیین های دیگر روستا است که معمولا هرکدام از این آیین ها به صورت متفاوت در روستاها برگزار می شود.
این آیین ها با آداب و رسوم خاص هر منطقه برگزار می شود که برای گردشگران بسیار جذاب و دیدنی است.
طراحی صنایع دستی و تهیه انواع غذا و نان از جمله دیدنی های روستاهای کشور است که هرکدام از آنها می تواند برای هر گردشگری جذاب باشد.
ناصر رضایی کارشناس گردشگری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری روز دوشنبه به خبرنگار گروه فرهنگی ایرنا گفت: گردشگری روستایی یکی از قدیمی ترین نوع گردشگری است که گردشگر از جاذبه های روستا ازجمله طبیعت و وسایل انسان ساخت دیدن می کند.
وی به توسعه صنایع دستی در روستا اشاره کرد و گفت: توسعه صنایع دستی از عوامل کمک برای توسعه روستا است و می تواند به اقتصاد روستا یاری رساند و در نتیجه سطح زندگی ساکنان روستا ارتقا یابد.
رضایی به راهکارهای توسعه گردشگری روستایی اشاره کرد و گفت: برای ارتقای این نوع گردشگری باید روستای هدف را مشخص کنیم و به ایجاد امکانات و تسهیلات در این مناطق بپردازیم.
وی افزود: تنوع تولیدات و رسیدگی به جاذبه های طبیعی ازجمله فعالیت هایی است که باید برای توسعه گردشگری روستایی اقدام کرد تا گردشگران بیشتری روانه روستاها شوند.
رضایی گفت: اقتصاد روستایی معمولا کشاورزی و دامداری است و باید در این راستا به شناسایی روستا اقدام کنیم.
وی فرهنگسازی را از عوامل توسعه گردشگری روستایی خواند و گفت: برای ارتقای گردشگری باید به ارایه آموزش به روستاییان پرداخت زیرا هنگامی که روستایی اطلاعات کافی از گردشگری نداشته باشد بطور قطع نمی تواند امکانات و تجهیزات آن را برای گردشگری فراهم کند.
این کارشناس گردشگری سرمایه گذاری در این بخش را از لوازم توسعه گردشگری روستایی خواند و گفت: سرمایه گذاری در این بخش باید از بیرون روستا صورت گیرد و لازم است دولت در این بخش وارد شود.
وی در خصوص میزان سرمایه گذاری دراین بخش گفت: با هزینه اندک می توان به توسعه گردشگری روستایی پرداخت که این سرمایه گذاری می تواند برای هر روستایی با توجه به ظرفیت های موجود متفاوت باشد.
رضایی گفت: روستاهای کشور از پتانسیل های فراوان در رشته های مختلف صنایع دستی برخوردار است که باید آن را در سطح ملی، منطقه ای و بین المللی معرفی کنیم.
وی در خصوص ساخت امکانات گردشگری از جمله محل های پذیرایی و اقامت در روستا گفت: ایجاد این نوع امکانات باید براساس فرهنگ بومی و روستایی شکل گیرد و نباید در ساخت این اماکن بافت روستایی با تغییر روبرو شود.
رضایی حفظ بافت بومی روستا را برای جذب گردشگر موثر دانست و گفت: فضاهای اسکان و تغذیه باید براساس فرهنگ بومی روستا ایجاد شود زیرا این فضاهای بومی از جاذبه های گردشگری محسوب می شود.
با اینحال برای توسعه گردشگری روستایی باید آموزش و اطلاع رسانی به ساکنان روستا برای برخورد با گردشگر و تشویق آنان برای توسعه زیرساخت ها و تجهیزات و تسهیلات گردشگری را مورد توجه قرار داد.
ترغیب مردم برای مسافرت به روستاها، افزایش انگیزه بیشتر برای مسافرت و تفریح و استفاده از نیروهای متخصص و باتجربه ازجمله موضوعاتی است که باید در گردشگری روستایی به آن توجه کرد.
گردشگری روستایی هر چند از قدیمی ترین نوع گردشگری محسوب می شود اما هنوز در کشور ناشناخته مانده است.
برای پایداری این شاخه گردشگری، مدیریت محیط زیست، توسعه مشارکت محلی، تدوین قوانین صریح و محکم، بازاریابی پایدار و برنامه ریزی واقع بینانه از ضرورت های این بخش محسوب می شود.
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.