نخستین اشاره به دژ گل خندان در کتاب تاریخ گیلان و دیلمستان به قلم سید ظهیرالدین مرعشی مربوط به سده ی ۹ هجری قمری (حدود ۶۰۰سال پیش ) آمده است . بر اساس این کتاب ملک کاووس از حکام محلی دوره ی تیموری پس از نافرمانی در برابر حکومت مرکزی به این دژ پناه برد .
همچنین در کتاب حبیب السیر نوشته ی غیاث الدین ممد خواند میر چنین آمده است که شاه اسماعیل صفوی برای سرکوبی امیر حسین کیای چلاوی به این محل آمد و پس از تسخیر دژ آن را تخریب نمود و ساکنانش را از دم تیغ گذراند . ظاهرا پس از این رویداد دژ گل خندان هیچگاه اهمیت پیشین خود را باز نیافت .
پژوهش های باستان شناسی در دژ گل خندان از سال ۱۳۸۵ آغاز شد در نتیجه ی این پژوهش ها آثار و شواهدی از سکونت در این دژ از سده ی دوم هجری قمری تا اوایل دوره صفوی ( سده ۱۰ هجری قمری ) به دست آمده است .
دژ گل خندان در سال ۱۳۷۹ به شماره ۲۸۸۸ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است .
این قلعه در روستای تاریخی گلخندان ومربوط به قرن ۱۴ هجری قمری میباشد .این قلعه از نظر سوق الجیشی درمحل اتصال ۲رودخانه وبالای یک تپه ساخته شده است.درحال حاظر ساختمان داخلی قلعه ازبین رفنه وتنها دیواره های آن که ارتفاع تقریبی آن به ۲۰متر نیز میرسد باقی مانده است.
منبع : شهرداری بومهن
نظر کاربران :
عه چه جالب خونه ما اینجاست
با سلام ، خدمت سرکار عارضم که تا سه راه تهرانپارس کمتر از ۲۰ کیلومتر و با احتساب بار ترافیکی کمتر از ۳۰ دقیقه فاصله زمانی دارد …
از سمت تهران نزديك است و حدود دو سه ساعت راه اما ديدني است