گَله‌دار شهری در جنوب استان فارس و در مرز استان فارس و استان بوشهر است.
شهر گله‌دار در بخش گله‌دار در مرکز شهرستان مهر استان فارس در جنوب ایران واقع شده‌است. این شهر در نزدیکی منطقه باستانی فال و اسیر و آثار تاریخی تمب پدو واقع شده‌است. گله دار در حدود ۷۵ الی ۸۰ سال پیش یعنی در اولین تقسیمات کشوری، به دهستان تبدیل شد و بعداز چندین دهه دهستان بودن به بخش ارتقاء یافت. گله‌دار در حال حاضر به شهرارتقاء یافته است.
تاریخچه
نام پیشین منطقه گله‌دار، پال بوده‌است. پال در روزگاران باستان پناهگاه مردم بندر سیراف به هنگام حملات دزدان دریایی بود. در سدهٔ یازدهم قمری، ملا فریدون لُر با هزار خانوار از منطقه کهگیلویه به صحرای پال و اسیر می‌آید و پس از مدتی کوچ‌نشینی در ۶ کیلومتری باختر پال نشیمن می‌گزینند. گفته می‌شود که چون ملا فریدون و قبیله‌اش دارای گله و رمه‌هایی بودند، به سکونتگاه آنان نام گله‌دار داده‌شد.
آب و هوا
آب و هوای گله دار در تابستان گرم و خشک، و در زمستان سرد و خشک است. دمای هوا در تابستان بطور معمول ۳۵ درجه سانتیگراد و در بعضی مواقع به ۴۸ هم می‌رسد. حداقل دما در طول سال ۸ درجه بالای صفر و حداکثر ۴۸ درجه بالای صفر می‌باشد.
حرفه
شغل اکثر مردم گله دار تجارت است. تجارت و واردات کالا از مرزهای جنوبی کشور شغل بسیاری از مردم گله دار است.
مذهب
دین اکثریت مردم گله دار اسلام است. از این میان ۸۰درصد مردم سنی مذهب و ۲۰ درصد دیگر شیعه مذهب هستند. در این شهر بیش از ۶۰ مسجد و مکان‌های مذهبی وجود دارد. تا سال ۱۳۴۵ تعدادی یهودی نیز در این شهر زندگی می‌کردند.
افراد سرشناس
از شاعران معروف گذشته گله دار می‌توان به میرزا مشفق گله داری اشاره کرد که هم اکنون بلواری در شهر گله دار نیز به نام وی نامگذاری شده است. از نویسندگان و شاعران امروز گله دار، می‌توان به مجید احمدی، علی نعیمی، حسین تاجی، محمدرفیع طاهری اشاره کرد. محمدرفیع طاهری شاعر و دبیر انجمن ادبی ارمغان است که دو اثر منتشر شده به نام موج عشق و فروغ اندیشه دارد مجید احمدی مدیر انتشارات ایلاف است. دکتر حسین تاجی از علمای اهل سنت است و آثار زیادی را در خارج و داخل ایران به چاپ رسانده است، از آثار منتشر شده وی در ایران می‌توان به نشانه‌های قیامت، زمزم آب شفا بخش، اسباب نزول در پرتو روایات صحیح و غیره اشاره کرد. علی نعیمی تاریخ‌نگار و نویسندهٔ کتاب از گله دار تا بوشهر است.
نظر کاربران :
مردم گله دار از قوم لر هستند و لری حرف میزنند جناب نمیشه چون دوتا کلمه ها عربی انگلیسی لیوان و گلاس رو تعدادی میگن شما بیای بگی مردم گله دار همه جوری حرف میزنند انگلیسی عربی المانی اسپانیش ..نه جان دلم.مردم گله دار از نوادگان لر قوم لر هستند و لری حرف میزنند ما همه خودمون رو لر میدونیم و به لر بودنم افتخار میکنیم.و گله دار و گله داری,هم افتخاره برامون.,
شما که میگی گله دار هیچی نداره جز یه اب انبار صد در صد گله داری نیستی بی شک گله داری نیستی..وگرنه نمیگفتی چیزی نداره..منظور از چیزی داشتن خاکشه هواشه گرما تابستون و سرما زمستونشه رودخونه ها و صحراهاو زمین های کشاورزیشه که وقتی یه نم نم بارون میاد هرکسی که گله داری باشه ارزوشه هرجای کره خاکی باشه همون موقع نم نم بارون تو گله دار باشه.. چیزی نداره عجب این چیزچیه که شما میخوای.نمیدونی دیگه اگه میدونستی وقتی میگن لار گله دار یعنی چی دیگه اینجوری نمیگفتی.گله دار و گله داری عشقه.
درود فراوان به تمامی قومیت های سرزمینم ایران سالهاست که بعداز درگذشت شادروان پدر بزرگ گرامی ام پیگیر اصالت بودم و باتوجه به گفته های ایشان قبل از مرگ در رابطه با لار گله دار مهر جم ریز خاصه بندر طاهری و مطالعات مختصری که در این رابطه کردم و باتوجه به نام فامیلم نتیجه قطعی این شد که اینجانب هم با افتخار اصالت لر دارم و ریشه در آن سرزمین هرچند که به زادگاهم آبادان عشق و علاقه عمیقی دارم ومایلم با دوستانی که در آن خطه از میهن عزیزمان هستند گپ و گفتی در ارتباط با آن سرزمین داشته باشم همه جای ایران سرای من است.
سلام بر گله دار. درود بر بویراحمد. من اصالتا از نگین تاجی های گله دار و از نوادگان ملا فریدون هستم.
سلام من از سال ۷۷ تا ۸۵ در گله دار مدارس نبوت و خدیجه بنت سعداله معلمی کردم . مردمی فوق العاده خونگرم و مهربون که هنوز باهاشون در ارتباطم .
سالها بود که بدنبال ریشه مان میگشتیم.پدر بزرگم اهل شازند اراک بود و همینطور پدرم.
اما پدر بزرگم و پدرم همیشه میگفتند که ما اصالتا از سمت شیراز هستیم و بخاطر مسائلی که دقیق مشخص نیست به سمت شازند اراک کوچ کرده ایم.حدودا یکماه پیش پدرم در سن ۸۸ سالگی فوت کردند و چند شب پیش به خواب مادرم آمده و گفتند بیا با هم بسمت لارِ گله دار برویم.برای اولین بار بود که ما اسم گله دار را شنیدیم و بعد از جستجو و پیگیری متوجه شدیم که گله دار شهری در منطقه لار است.امروز از رفتن پدر غمگین اما از اینکه اصالت خود را یافته ام بسیار خوشحالم و خوشحال تر از اینکه یک لر هستم.قبل از این با اینکه نمیدانستم که اصالتا لر هستم همیشه عاشق لر و فرهنگ لر و اصالتش بودم که به واقع لر فخر ایران است.از همینجا به تمام لرهای عزیز و شهر گله دار که ریشه و اصالتم در آن است درود میفرستم و اولین فرصت به زیارت شهرم و همشهری هایم خواهم آمد.
درود برشما همتبار با غیرت
سلام بنده اصالتا گله داری هستم ولی سالهای زیادی است که درخوزستان زندگی میکنیم.ولی هیچوقت اصالتم را ازیاد نمیبرم
سلام
اقوامی که تو گله دار دارین کی هست
درود بر شما از انجایی که زبانهای ایرانی مانند فارسی،لری،کردی،بلوچی و…به همراه زبانهای دیگر مانند هندی،پشتو،انگلیسی،هلندی،المانی و….شاخه هایی از زباه هندواروپایی هستند ،وریشه مشترک دارند در نتیجه پس از قرنها جدایی از هم ،هنوزهم تعدادی از واژه هایشان مشترک می باشد ،مانند گلاس ،مادر ،پدر،لب،دختر،بد ،ابرو و…..پس شما زبان خودتان یعنی لری را صحبت می کنید نه به زبانهای دیگر .یا دتان باشد همه زبانها به یگدیگر واژه می دهند وهمچنین واژه می گیرند .مهم اینست که انسان اصالت خود را حفظ کند .
آب و هوای گله دار در تابستان گرم و خشک میشه که زیاد جالب نیست زمستوناشوووو نگم سرددد و خشک
فقط به درد گذر کردن میخوره و هیچ چیزی جز یک آب انبار نداره.
سلام، من عاشق گله دارم،بیست ساله در آرزوی دیدن گله دارم
اصالت از بین نمی رود و لر پر افتخارترین قوم است خصوصا لر بویراحمدی
کاکایل گله دار سنی و شیعه همه لر هستند
مردم گله دار افتخار قوم لر ایل بزرگ بویراحمد طایفه شجاع و دلیر “اولادعلی مومن” هستند
بادرود فراوان به مردم خونگرم شهرگله دار: یک پرسش دارم ،
۱-ایا مردم این خطه هنوز خود را بخشی از قوم لر می دانند وبا زبان لری صحبت می کنند ؟
نه من خودم گله داری هستم زبانشان از همه زبان ها هست مثل زبان انگلیسی که به لیوان میگیم گِلاس و عربی به گوجه میگیم تَماتَه انگار همه زبان های اطراف حرف میزنیم
من یک گله داری هستم وبا افتخار تمام خود را لر میدانم
بله