ساباط جنب خانه معین التجار مربوط به اوایل دوره قاجار است و در اهواز، قسمتی ازبازارقدیمی واقع شده و این اثر در تاریخ ۸ دی ۱۳۷۸ با شمارهٔ ثبت ۲۵۴۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. ساباط، معبری برای آرامش رهگذران است تا انسان پیاده در مسیر حرکت خود در یک توالی مناسب در فضای سایه قرار گیرد، که نشان می‌دهد معماری در گذشته تا چه حد به نیاز و آسایش مردم توجه داشته است.
در اهواز ۳۹ بنا و محوطه تاریخی به ثبت ملی رسیده که از جمله آنها می‌توان به بقایای شهر تاریخی هرمز اردشیر مربوط به دوره ساسانیان، بنای معین‌التجار، دانشکده ادبیات و علوم‌انسانی، ساباط جنب خانه معین‌التجار، هشت بنگله (منازل سازمانی راه‌آهن)، دانشسرای مقدماتی پسران، منزل نفیسی، دبیرستان شاپور، هتل قو، منزل ماپار، سرای دادرس، خانه منشی‌زاده، ساختمان گمرک، سقاخانه، خانه‌های بانک ملی شماره ۱، ۲ و۳، ساختمان فرمانداری، ساختمان صنایع‌دستی خوزستان، سیلوی اهواز، پارک لاله، پارک جزیره و پارک ساحلی، طولانی‌ترین آبشار مصنوعی، پارک کوهساران که به بام اهواز معروف است، بقعه متبرکه علی بن مهزیار اهوازی، لشکر آباد مرکز فروش فلافل، سمبوسه و کپه، گورستان زرتشتیان، موزه هنرهای معاصر مسجد عامری و … اشاره کرد.
ساباط به‌علت نیمه پوشیده بودن در تابستان به پدید آمدن کوران هوا منجر می‌شده است که هوای درون ساباط را از بیرون آن خنک‌تر می‌کند، همین نیمه پوشیده بودن در زمستان به گرم‌تر شدن هوای درون ساباط از بیرون آن می‌انجامد. ساباط‌ها هم‌چنین مایه‌ی یکپارچگی و استواری خانه‌های کنارشان هستند و به آنها در پایداری در برابر نیروهای پدید آمده از فشار سازه کمک می‌کنند. ساباط وسیله‌ای در تقابل با وزش بادهای موسمی نیز هست. معمولاً پشت‌بام ساباط‌ها مورد استفاده واحدهای هم‌جوار قرار می‌گیرد که برخی به‌صورت اتاقی مشرف به کوچه جلوه‌گر شده است.
منابع:ایران تورینگ-خبرگزاری جمهوری اسلامی-خبرگزاری ایسنا
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.