«اورامانات تخت» از دهکده‌های تاریخی کشور ایران است که در ناحیه‌ی جنوب‌شرقی شهرستان مریوان، از توابع استان کردستان واقع شده است و پیشینه‌ای نزدیک به ۱۰۰۰ سال دارد. نام روستای اورامانات تخت از دو بخش «اورا» و «مان» تشکیل شده، که در لغت به معنی «سرزمین اهورا» است. البته در بعضی موارد این نام را «جایگاه خورشید» نیز معنی کرده‌اند .لقب هزار ماسوله را به این دهکده داده شده است. به دلیل این که طراحی و نوع ساخت و ساز خانه‌ها در آنجا به سبک روستای ماسوله است.
روستای اوامانات تخت جزو یکی دیگر از زیبا‌ترین مناطق کوهستانی ایران به‌حساب می‌آید و رودخانه‌های سیروان و لیله که از میان این دهکده می‌گذرند، طراوت و شادابی را به این ناحیه هدیه می‌دهند. این ۲ رودخانه در منطقه‌ای از مرز مشترک کشور ایران و عراق، که به «دروله» معروف است به یکدیگر متصل می‌شوند.
همچنین می‌توان از چشمه‌ی «بل» سخن گفت که در نوع خودش بی‌نظیر است.همانطور که پیش‌تر توضیح داده شد، روستای اورامانات تخت در ناحیه‌ی جنوب‌شرقی شهرستان مریوان، از توابع استان کردستان واقع شده است.این دهکده‌ی زیبا علاوه بر کوهستانی بودنش، جنگل‌های بزرگ و سرسبزی دارد و درختانی نظیر بلوط، زالزالک و گلابی وحشی در این جنگل‌ها قد علم کرده و زیبایی این منطقه را ۲ چندان کرده‌اند. به نظر می‌رسد مردم اهالی این منطقه از قدیم تابه‌حال، برای گرم کردن خانه‌ها و طبخ غذا از چوب درخت‌های این جنگل‌ها استفاده می‌کنند.
روستای اورامانات تخت از ۲ قسمت کوچک و بزرگ تشکیل شده است. قسمت کوچک مربوط به شهر حلبچه از توابع کشور عراق است و قسمت بزرگ جزو استان‌های کرمانشاه و کردستان ایران محسوب می‌شود. برخی از مردم روستای اورامانات تخت شهرهایی چون تهران، مریوان، سنندج، حلبچه، جوانرود، کامیاران، روانسر و کرمانشاه را محل سکونت خود قرار داده‌اند. این دهکده‌ی تاریخی در اصل از ۳ قسمت به نام‌های هورامان تخت، ژاورو و لهون تشکیل شده است.همانطور که پیش‌تر توضیح داده شد، روستای اورامانات تخت در ناحیه‌ی جنوب‌شرقی شهرستان مریوان، از توابع استان کردستان واقع شده است.
بر اساس مدارک برجای‌مانده، در نزدیکی دهکده‌های ناو، هجیج و اسپریز، (این دهکده‌ها جزو اورامانات هستند) مردمانی زندگی کرده‌اند که پیشینه‌ی آن‌ها حدود ۴۰ هزار سال تخمین زده شده است که در زمان پارینه‌سنگی بوده‌اند و از آن زمان وسایل انسان‌های غارنشین، باقی‌مانده‌ی اجاق و تعدادی استخوان که شبیه به اسکلت بز کوهی است، در غارهای مرو و گیلان پیدا شده است. همچنین استخوان‌های انسان‌های نئاندرتال (گفته می‌شود انسان‌های نئاندرتال درواقع انسان‌های اولیه بوده‌اند که سرهای بزرگ، قد و هیکل کوتاه و بینی کوچکی داشته‌اند، ولی به‌شدت نیرومند بوده‌اند) در غارهای شانیدر و بیستون کشف شده است که گفته می‌شود قدمت‌شان به بیش از ۴۰ هزار سال است. به‌مرور زمان به این دهکده انسان‌هایی مهاجرت می‌کنند که بازمانده‌‌ی آن‌ها در غاری به نام کناچه یافت شده است.
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.