روستای ابربکوه

روستای ابربکوه در ۲۸ کیلومتری شمال غربی شهر اردبیل قرار دارد. این روستا در اردبیل و در بین مردم اورابکی خوانده می شود .اغراق نیست اگر بگوییم طبیعت ابربکوه منحصر به فرد است دهکده ای که برخلاف اکثر روستاهای اردبیل که در منطقه ای هموار قرار گرفته اند در بین دره ای سبز قرار گرفته است .طبیعت ابربکوه نسبتا” بکر باقی مانده زیرا در مسیر شهر یا روستایی دیگر قرار ندارد و جاده ای که وجود دارد فقط به ابربکوه منتهی می شود و ضمن اینکه خود روستا هم کم جمعیت است.در خصوص نام روستا چند نظریه وجود دارد: اُورا در زبان ترکی به معنی آنجا یا آن مکان می باشد و بکی به معنی بزرگ است و در اصل اورابکی یعنی منطقه یا محل بزرگ می باشد. علت نامگذاری روستا به این نام می توان شرایط جغرافیایی و وضع آب و هوایی منطقه را دلیل آن دانست ، چرا که ابربکوه با قرار گرفتن در منطقه ی سردسیر کوهستانی و واقع گردیدن در قسمت کوهپایه ای کوه سبلان، دارای آب و هوای دلپذیری بوده و در اکثر مواقع ابرهای سفید در بالای کوههای اطراف آن به چشم می خورد و به همین علت نام روستا ابربکوه خوانده شده است .ابربکوه در حال حاضر حدود ۳۰خانوار دارد و جمعیت آن حدود ۲۲۰ نفر یا کمتر می باشد. اورابکی از کم جمعیت ترین روستاهای اردبیل است.پس از پشت سر گذاشتن پیچ و خم های جاده ای که به ابربکوه منتهی می شود، دهکده ای نمایان می شود .حدود ۳۰ خانه خشت و کاهگلی که نیم قرن پیش خالی از سکنه شده و سالهاست در سکوت تامل انگیزی از بالا به ابربکوه می نگرد جلوه ای عجیب دارد.کشاورزی در ابربکوه بصورت دیم انجام می شود . گندم ، جو ، عدس و نخود و علوفه جهت دام از جمله مواردی است که کشت می شود. سایر سبزیجات و بوته ها صرفا” جهت نیاز مصرفی خود ساکنان و خیلی کم کشت می شود.چشمه های آب زیادی در منطقه ابربکوه وجود دارد که اصطلاحا بلاغ می گویند و مهمترین چشمه آن اوزون بلاغ (چشمه طولانی) که وجه تسمیه آن قدیمی بودن و پرآب بودن آن است . موقعیت این چشمه در داخل روستا می باشد.زمانی که به اطراف روستا می رویم در جای جای آن چشمه های آب مشاهده می شود که از زمین جوشیده است و چوپانان و کشاوران و گاهی دامها برای آشامیدن از استفاده می کنند. جاده ابربکوه به تازگی آسفالت شده است.ابربکوه آخرین روستای در انتهای جاده مربوطه بوده و پس از ابربکوه روستای دیگری در امتداد جاده وجود نداشته و ارتفاعات و قله سبلان مشرف به ابربکوه می باشد.بخش ثمرین نزدیکترین بخش به ابربکوه می باشد و به لحاظ خانه های روستایی و جمعیت از ابربکوه بزرگتر است ولی ابربکوه از لحاظ وسعت اراضی و زمین ها و باغ های میوه کمتر از ثمرین نیست. البته حد فاصل ابربکوه و ثمرین هموار نیست و جاده ای هم وجود ندارد و دارای ارتفاعات و تپه های فراوان است.بیراه نیست اگر بگوییم ابربکوه هم دارای آثار تاریخی می باشد . از جمله نمونه کوچکی از این مورد وجود اشیاء ، ظرف و ظروف مانند کاسه و بشقاب های فلزی و قدیمی یا ادوات و ابزار کشاورزی قدیمی در خانه های ساکنان ابربکوه اشاره کرد که هنوز هم مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین تپه ای در ابربکوه به نام کول تپه ( تپه خاکستر ) وجود داشته که در آن اشیا و آثار تاریخی وجود داشته است که احتمالا” توسط افراد سودجو غارت شده اند.قبرستان روستای ابربکوه در ضلعی غربی روستا واقع است. جالب است که علامت قبر استفاده از تخته سنگ می باشد.