جستجوی شهر به شهر :
رزرو هتل رزرو هتل های شهر وان ترکیه

پیامهای غیر کلامی راه رفتن راهنمای تور

تاریخ بروزرسانی :
۱۱ آبان ۱۳۹۸

نحوه راه رفتن فرد نگرش او به زندگی و ویژگی ها و حتی هیجانات او را بر ملا می سازد وحتی درباره پیشینه قومی و فرهنگی فرد هم اطلاعاتی در اختیار دیگران قرار می دهد . گام های ما رابطه نزدیکی با شخصیت ما دارند . درست از همین رو است که برخی با تغییر دادن ریتم گام ها و راه رفتن خود می کوشند برداشت دیگران نسبت به خویش را تغییر دهند . حالات بدن , نحوه نگه داشتن آن نحوه ژست گرفتن حتی می تواند عامل متمایز کننده رفتار زنان و مردان از یکدیگر قلمداد شود .
تفاوت الگوی حرکات و اشاره های بدن , سبک های مختلف ارتباط گر را به وجود می آورد از نظر نورتن سبک ارتباط گر عبارت است از نحوه تعامل یک شخص به طور کلامی یا غیر کلامی برای اشاره به چگونگی معنایی که در روند ارتباطی باید دریافت تفسیر , غربال و فهمیده شود . او اصلی ترین سبکهای ارتباط گر را به قرار زیر بر می شمرد :
نمایشی : افرادی که باهیجان صحبت می کنند . در مبالغه گری استادند , صدایشان آهنگ دارد و داستانهای مسحور کننده در آستین دارند . ایشان به لحاظ فیزیکی مشهود ترین حالات را از خود بروز می دهند .
غالب : برای غلبه بر مخاطب از رفتارهای غیر کلامی استفاده می کند . به سرعت به مخاطبان نزدیک می شوند و با حرکات و حالات بدنی خود فضا را اشغال می کنند . این سبک بیشتر نزد مردان مشاهده می شود .
متحرک : حین سخن گفتن بصورتی زاید الوصف از حرکات و اشاده های بدن استفاده می کند . حرکات مداوم و تکراری سرو لبخند زدن در این سبک دیده می شود .
راحت : حتی در حالت های اضطراب آمیز به نظر می رسد در درون خود خونسردو آرام است و این آرامش را از طریق زبان بدن به دیگران منتقل می کند , رفتار های عصبی از خود بروز نمی دهد و آرامش در بدن و حرکات ایشان حکایت از اعتماد به نفس بالای آنها دارد .
دقیق : برعکس سبک غالب و نمایشی است و بیشتر بیانگر سبک شنیداری یا دریافت کننده پیام از دیگران است . خم شدن , دقت , حرکات تاییدی سر و اشاره هایی که گوینده را به ادامه صحبت تشویق می کند از خصایص این سبک است . او احساس همدلی و علاقه را نیز به مخاطب خود منتقل می سازد .
آزاد : از فعالیت های بدنی منبسط , بی پرده برون گراو متمایل به نزدیک شدن استفاده می کند . رفتاری محبت آمیز , دوستانه , صادقانه و اجتماعی دارد .
دوستانه : آنها که در پی خنثی ساختن یا اجتناب از خصمانه جلوه نمودن هستند از این سبک استفاده می کنند . حرکات بدن برای کاستن از فاصله انجام می شود , جلو آمدن و خم شدن از آن جمله اند . ایشان با مخاطبان خود بامحبت و مثبت رفتار می کنند.
جنجالی : شبیه سبک غالب است ولی حالت تهاجمی کمتری نسبت به آن دارد . صاحب این سبک اهل بحث و گفتگو است , تن صدایی جسورانه دارد و دستها را به طور مرتب تکان می دهد . صدایش به گونه ای است که گویا می خواهد دعوا کند و گاه در تعامل با رقبا از تهدید استفاده می کند .
راه رفتن پیامهای غیر کلامی راه رفتن راهنمای تور

طرز ایستادن

وقتی هنر پیشه ای می خواهد نقشی را ایفا کند، طوری می ایستد که موفق آن نقش باشد. بنابراین نحوه ایستادن سخنران روی صحنه، به میزان زیادی حالت و مفاهیم سخن او را بیان می کند. نحوه ایستادن نباید کسالت آور باشد و بهتر است به گونه ای زنده و متحرک باشد تا ارتباط سخنران با سخن مخاطبان را تقویت کند.

مهم ترین مسئله در طرز ایستادن آن است که با دستان خود چه کنید. دستانتان نباید بی دلیل در هوا تکان بخورند یا با قلم بازی کنند یا در جیبتان باشند، باید آن ها را ثابت نگه دارید؛ مگر آنکه حرکت دست با کلام تناسب داشته باشد. تمرین کنید که دست ها در جایی ثابت باشند و هر وقت که لازم بود، آن ها را حرکت دهید و بعد دوباره ثابت سازید.

محل ایستادن شما در برابر گروه، نحوه ایستادن و حالت دست ها پیام هایی را خواه ناخواه به مخاطبان منتقل می کند. نحوه ایستادن ما پیام های مهمی را به مخاطب منتقل می کند. اگر پشت تریبون هستید، به آن نچسبید، بلکه گاهی کمی راه بروید. اگر تریبون ندارید و مانند راهنمایان گردشگری در سایت هستید، رو به گروه بایستید و نوک پای خود را به سمت گروه قرار دهید؛ زیرا پشت کردن به گروه و یا کج ایستادن به غرور و لاابالیگری تعبیر می شود. البته این در حالی است که راهنمایان نخواهند شیء داخل ویترین یا چیزی از این دست را توضیح دهند.

دست به سینه بودن نشانه قدرت طلبی، برتری جویی و یا محافظه کاری محسوب می شود. دست های فرو رفته در جیب نشانه اهمیت ندادن به مخاطب است. دست های گره خورده پشت سر نیز احساس غرور و یا پنهان کاری را القا می کند. تکان دادن بیش از حد دست ها موجب پرت شدن حواس مخاطب می شود. اگر نمی دانید با دست های خود چه کنید، بهتر است بدون اینکه آن ها را در هم قفل کنید در جلوی بدن و با گارد باز آن ها را نگه دارید.

همچنین در شغل راهنما، هدف فقط توضیح بی روح و خشک نیست. راهنما می تواند از دست های خود برای ایجاد جادوی توضیحات استفاده کند. اشاره هایی مانند حجم، حالت، یا دوری و نزدیکی اشیا و … می تواند تداعی مناسب تری از فضا ایجاد کند، اما باید توجه کرد که حرکات دست نباید بیش از اندازه باشند تا حواس مخاطبان را پرت کند.

نکته دیگر این است که در برخی فرهنگ ها اشاره با انگشت به اشیا و یا افراد بی ادبی تلقی می شود، پس بهتر است به این منظور کف دست را به سمت بالا نگه داشته و نوک انگشتان را برای اشاره استفاده کنیم.

به این مطلب چه امتیازی می دهید؟
[امتیاز: 0 میانگین: 0]
           
برو بالا
 

نظر کاربران :

هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *