آیین نامه راهنمایان جهانگردی

هیاُت وزیران در جلسه ۵/۷/۱۳۵۴ بنا به پیشنهاد ۷۰۳/۲۲/۴۹۲۲ مورخ ۳۱/۴/۵۴ وزارت اطلاعات و جهانگردی و به استناد ماده ۶ قانون تاسیس وزارت اطلاعات و جهانگردی آیین نامه راهنمایان جهانگردی را به شرح زیر تصویب نمودند :
ماده ۱ : راهنمای جهانگردی کسی است که با داشتن شرایط مندج در ماده ۲ این آیین نامه به طور مستمر جهانگردان و مسافران داخلی و خارجی را در بازدید از اماکن تاریخی و آثار باستانی و موزه ها و نمایشگاهها و سایر نقاط دیدنی کشور راهنمایی می کند .
تبصره : راهنمایان جهانگردی مکلف به داشتن پروانه مخصوص از وزارت اطلاعات و جهانگردی می باشند .
ماده ۲: راهنمایان جهانگردی باید شرایط زیر را داشته باشند .

اهلیت قانونی
تسلط به یکی از زبانهای خارجی
نداشتن سابقه محکومیت کیفری موثر و عدم شهرت به فساد اخلاق و همچنین نداشتن پیشینه فعالیت های مضره .
صحت مزاج و عدم اعتیاد به افیون و مواد مخدر
داشتن لیسانس تاریخ یا باستان شناسی و یا پایان نامه تحیصیلی از مدرسه عالی جهانگردی و اطلاعات یا مرکز آموزش خدمات جهانگردی و یا قبولی در مصاحبه .
تبصره : مصاحبه موضوع بند ۵ ماده ۲ در کمیسیونی مرکب از ۴ نفر مدیر کل موزه های وزارت فرهنگ و هنر , مدیر کل نظارت بر خدمات جهانگردی , رییس مدرسه عالی اطلاعات و جهانگردی و رییس هیات مدیره کانون راهنمایان به عمل خواهد آمد . ریاست کمیسیون به عهده مدیر کل نظارت بر خدمات جهانگردی خواهد بود .

ماده ۳: وزارت اطلاعات و جهانگردی با توجه به اطلاعات و معلومات داوطلبان راهنمایی به نسبت احتیاجات پروانه راهنمایی صادر می نماید و راهنمایان فقط در محل های تعیین شده در پروانه مجاز به راهنمایی هستند .
تبصره : وزارت اطلاعات و جهانگردی می تواند برای شخصیت های علمی و فرهنگی پروانه افتخاری صادر نماید .
ماده ۴ – راهنمایان موضوع ماده ۲ این آیین نامه مکلف اند به هنگام راهنمایی ملبس به لباس مخصوص بوده و پروانه خود را همراه داشته باشند و علامت مخصوص راهنمایی را که همزمان با صدور پروانه به آنان داده خواهد شد به سینه خود نصب نمایند .
تبصره – راهنمایان از پرداخت ورودیه به اماکن تاریخی و آثار باستانی و موزه ها معاف می باشند .
ماده ۵- اعتبار پروانه راهنمایی جهانگردی یک سال است و تجدید آن بلامانع می باشد .
ماده ۶- دریافت حق الزحمه راهنمایان طبق تعرفه مصوب وزارت اطلاعات و جهانگردی بوده و راهنمایان حق ندارند وجهی غیر ازوجوه مندرج در تعرفه دریافت نمایند .
ماده ۷- چنانچه راهنمای جهانگردی بر خلاف مقررات این آیین نامه رفتار نموده و یا اعمالی خلاف شئون شغلی خود مرتکب شود به تشخیص وزارت اطلاعات و جهانگردی برای مرتبه اول تا سه ماه و در صورت تکرار پروانه او لغو خواهد شد .

اصل تصویبنامه در دفتر نخست وزیر است .
همچنین جهت اطلاع آیین نامه راهنمایان گردشگری تدوین شده از سوی انجمن صنفی راهنمایان گردشگری استان تهران در قالب ۶ ماده و سه تبصره و نیز دستور العمل اخلاقی و شغلی راهنمایان گردشگری عضو این انجمن آورده می شود .
آیین نامه راهنمایان گردشگری ( راهنمایان گردشگری استان تهران )

ماده ۱- راهنمای گردشگری با داشتن شرط مندرج در ماده ۲ این آیین نامه به طور مستمر گردشگران داخلی و خارجی را در بازدید از اماکن تاریخی و مذهبی , آثار باستانی , موزه ها , نمایشگاه ها , کارگاههای صنایع دستی , بازار , مکانهای طبیعی و سایر جاذبه های گردشگری راهنمایی می کند .
ماده ۲- راهنمایان گردشگری ایران به دو گروه راهنمایان فرهنگی و راهنمایان طبیعت گردی تقسیم بندی می شوند .
تبصره راهنمایان گردشگری ( هردوگروه ) مکلف به داشتن مجوز فعالیت ( کارت رسمی راهنمایان گردشگری ) هستند .
تبصره ۲ هر یک از راهنمایان گردشگری ( فرهنگی و طبیعت گردی ) ملزم به فعالیت در حوزه تخصصی خود هستند .
ماده ۳ – راهنمایان گردشگری مکلفند به هنگام راهنمایی کارت خود را همراه داشته باشند و آن را به سینه خود نصب نمایند .
تبصره : راهنمایان از پرداخت ورودیه به اماکن تاریخی و آثار باستانی و موزه ها معاف می باشند .
ماده ۴- اعتبار کارت راهنمایی جهانگردی یکسال است و تجدید آن بلامانع است .
ماده ۵ – دریافت دستمزد راهنمایان طبق تعرفه مصوب خواهد بود .
ماده ۶ – راهنمای گردشگری موظف است که بر اساس مقررات این آیین نامه رفتار نمایند در صورتی که راهنمای گردشگری مفاد این آیین نامه را رعایت نکند و یا اعمالی خلاف شئون شغلی خود مرتکب شود , مطابق با قانون با او رفتار خواهد شد .