روستای لیما گوابر

آیا تا به حال نام لیماگوابر را شنیده اید؟
اگر شهر کلاچای را پشت سر بگذارید و به سمت رحیم آباد عزیمت کنید و از آنجا به قصد دیدن این سرزمین کهن و تاریخی عبور کنید، از مسیر جنگل های بکر و دست نخورده ای گذر خواهید کرد و در پیچاپیچ راهی که تو را فرا می کشد و بعد از طی کردن مناظر دیدنی و زیبای مسیر جاده، که آدمی را به اوج می رساند و چشم هر رهگذری را به خود خیره می سازد ، به روستای رویایی لیماگوابر خواهید رسید.
روستای لیماگوابر در نزدیکی روستای لیما در استان گیلان در ۶۳ کیلومتری جنوب شهرستان رودسر ، بخش رحیم آباد منطقه زیبای اشکور در میان جنگل های معتدل خزری و کوه های سر به فلک کشیده البرز و مردمانی متمدن قرار دارد.
در ابتدا توضیح مختصری در مورد منطقه باستانی اشکورات که روستای لیماگوابر جزئی از آن محسوب میشود، میدهیم .
اشکور (اشک+ور)جزء بخش رحیم آباد از شهرستان رودسر است و عجائب هفتگانه ای را در دل خود جای داده که قدمتی به درازای تاریخ دارد.اشکور از جنوب به قزوین،از مغرب به رودبار الموت، از مشرق به بخش کوهستانی رامسر و تنکابن و از شمال به دامنه های کوهستانی رحیم آباد محدود می شود. برای اختصار فقط سه مورد از این عجایب را نقل میکنم.
مسجد ناصر الحق یا ناصر الکبیر معروف به آستانه هفت امام در روستای رودبارک از دهستان اشکور سفلی قرار دارد که در قرن سوم هجری قمری ساخته شده و یک از عجائب هفتگانه اشکور به شمار می آید.
چشمه ای در پایان آستانه قرار دارد که آب آن شور و برای دفع امراض از آن استفاده می شود.
تخته چوبهای نیز در آستانه قرار دارد که بر روی آنها عبارات زیر حک شده: “ابر آمد و زار زار بر سبزه گریست بی باده گلرنگ نمی باید زیست، این سبزه که امروز تماشاگه ماست ، تا سبزه خاک ما تماشاگه کیست؟”
“کوه عروس و داماد”از دیگر عجاب دیگر اشکورات است که در روستای زیاز واقع شده است(تقریبا پانزده دقیقه با روستای لیما گوابر فاصله دارد)در شمال منطقه،کوه سنگی با شیب بسیارتند واقع شده است که در بالاترین نقطه آن دو مجسمه سنگی به شکل عروس و داماد قرار دارد.اهالی روستا معتقدند که در گذشته های دور پسر و دختری بدون اذن والدین خود زندگی شان را آغاز میکنند اما چندی بعد در اثر این بی حرمتی مورد عاق والدین قرار می گیرند و در نقطه ای که امروز به عروس و داماد معروف شده، به سنگ تبدیل میشوند.
در روستا یازن در انبارکاه شخصی به نام صدرالله یازنی یک تونل بسیار طولانی وجود دارد که به عقیده اهالی راه به جای دور میبرد.این تونل یکی دیگر از عجایب هفتگانه اشکور به حساب می آید.

پس از گذر از رحیم آباد و طی مسافتی حدود ۲۵ کیلومتر در سمت چپ به جاده خاکی میرسیم که در بالای آن مردمانی زلال و به زیبایی طبیعتشان در آن زندگی میکنند.
پیرزن و پیرمردهایی که جلوی منزلشان نشسته اند و به احترام تو برمیخیزند و با لبخندشان به تو خوشامد میگویند.جمعیت این روستا از۲۰خانوار تجاوز نمی کند.خانه های آن گلی و سقف هایشان با چوب ساخته شده است.درآمدشان اکثرا از راه کشاورزی آن هم فندق و گل گاوزبان می باشد.زبانشان گیلکی است،آنجاست که قدر بسیاری از چیزها را که داشته ای میتوانی درک کنی…
با قدم گذاشتن در اطراف روستا احساس میکنی اولین کسی هستی که پا در این منطقه دست نخورده میگذارد.سمت راست روستا مسیری فوق العاده زیبا و رویایی دارد.جاده های خاکی و باریک و پر از درخت که در فصل پاییز رنگ درختان و برگهای زیر پایت که مسیر را پوشانده ،به حال و هوای تو رنگ دیگری می بخشد.اگر به سمت راستت نگاه کنی خانه های روستایی با همان سبک قدیمی شان را میبینی که در شیب ملایم دامنه ها در کنار هم گرد آمده اند و تو را به آرامش که مردمانش دارند گره میزند.آسمان بالای سرت با ابرهایی که به آرامی در حرکتند و فاصله چندانی با تو ندارند،تو را غرق در رویا میکند.بعد از عبور از راه باریک به دشتی وسیع میرسی که دیدگانت را خیره میکند.این زیبایی ها تا هر کجا که بروی ادامه دارد.احساس میکنی در طبیعتی بکر گم شده ای…از هر سمت که بروی با تو می آید. در میان راه با چشمه هایی نیز برخورد میکنی.جنگل های سرسبز،باغ های فندق دیدنی،دشت های سرسبز،کوه های زیبا،چشمه های پر آب و گوارا،باغ های گل گاوزبان، همه و همه دست به دست هم داده اند و باعث شده اند هر بیننده ای که در هر فصل سال به روستا سفر میکند با دیدن چنین سرزمین زیبایی ،شیفته ی این طبیعت خدادادی شده و به تعریف و تمجید از این روستا بپردازد.مردمان روستا میگویند در تمامی فصول اینجا زیباست،گرچه زمستانی سرد داردو از سرسبزی بهار بسیار تعریف کرده اند. اما تابستانی خوش آب وهوا و معتدل دارد
غروب روستا و تاریکی شب با آن چراغ های روشن روستاهای اطراف و سکوتش ، ستارگانش که نزدیکتر از همیشه بالای سرت قرار گرفته اند،تو را آرام تر از همیشه میکند. دیدن این مناظر ،قدم گذاشتن در آن،بودن در خانه هایشان،هم صحبت شدن با مردمانش ،خوابیدن در خانه های با صفایشان،تو را فراتر از آنچه که تا به حال از معنی زندگی دریافته ای ، میبرد.

تاریخچه ی روستای لیماگوابر

دهی جزئ دهستان اشکور بالا بخش رحیم آباد شهرستان رودسر . واقع در ۳۹۰۰۰ گزی جنوب رود سر و ۳۰۰۰ گزی جنوب خاوری سی پل . کوهستانی – معتدل- گیلکی و فارسی زبان . آب از چشمه محصول غلات و فندق . شغل اهالی زراعت و باغبانی . راه مالرو و پر شیب است .

روستای لیماگوابریکی از مناطق بسیار دیدنی اشکورات میباشد. منطقه ی اشکور بخصوص روستای لیماگوابر از این حیث دارای اهمیت می باشد که سرزمین ایرانیان کهن است.یعنی منطقه ای که قبل از مهاجرت آریایی ها به ایران (یعنی حدود هفت هزار سال پیش از مهاجرت آنان )وجود داشته است ودارای تمدنی کهن است . از تاریخ به وجود آمدن روستای لیمااگوابر اطلاعات دقیقی در دست نیست .اما حدود هزاران سال پیش محلی در شمال روستای لیماگوابر فعلی وجود داشته به نام آفتاب خوانان. ساکنان این روستا بدلیل رانش زمین و سیل تصمیم به مهاجرت گرفته و به مناطق شمالی تر که دارای زمین های دشت و حاصلخیز بوده مهاجرت کرده وقلعه ی لیما را می سازند (مطلبی که در مستند قلعه ی لیما که در سال ۱۳۷۹ از صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش شد نیز عنوان شد).اما پس از گذشت سال ها باز عده ای از اهالی روستای لیما تصمیم به مهاجرت به مناطق جنوبی تر گرفته و سعی در تشکیل محلی جدید را داشته اند.ناگفته نماند که در این مهاجرت عده ای نیز از روستاهای اطراف و عده ای نیز از روستای تلاسر(حدود لیماچال فعلی) در این مهاجرت شرکت داشته اند . اما این اقوام به منطقه ی جنوب روستای آفتاب خوانان که دارای چشمه های متعدد و آب و هوای خوب و خاک حاصلخیز بود مهاجرت کرده و روستای جدیدی را بنا نهادند که لیماگوابر یا همان لیمای کوچک نام گرفت . مطالب دیگری تحت عنوان اینکه بخش جنوبی روستا که دارای آثاری نیز هست دارای قدمت کهن و پادشاه نشین بوده شنیده می شود که به دلیل نبودن اطلاعات مستند از درج این مطالب خودداری می کنیم.

اما اعتقاد بیشر اهالی روستا بر این است که حتی قبل از بوجود آمدن روستای آفتاب خوانان محل اصلی روستا و استقرار خانه ها در منطقه ی نزدیک قبرستان فعلی روستا یا همان دلیچال بوده و وجود چشمه ای در این منطقه که حدود چهل سال پیش در این منطقه وجود داشته و اکنون خشک شده است این امر را صادق است.

اما پس از انجام تحقیقات در رابطه با این باورمتوجه شدیم که این موضوع صحت داشته، ضمن اینکه میراث فرهنگی استان این بخش از روستای لیماگوابر(دلیچال) را قدیمی ترین بخش روستا دانسته و به هرگونه ساخت و ساز در این منطقه واکنش نشان می دهد.

نکته ی قابل تامل اینکه قبرستان روستا در زمان استقرار خانه ها درمنطقه دلیچال دقیقا محل آفتاب خوانان بوده!

اگر چه در فرهنگ فارسی لیماگوابر دارای راه های صعب العبور با آب و هوای سرد سیر ذکر شده اما روستا دارای شیبی هموارو آب و هوای مرطوب نیز می باشد و علاوه بر این دارای مردمی خون گرم،میهمان نواز و صمیمی نیز هست .

جمعیت و اهالی:

لیماگوابر روستای کوچکی بوده و اخیرا جمعیت روستا حدود ۴۰ خانوار بوده است. گذرزمان،مشکلات زندگی روستا و میل به شهرنشینی باعث شده تا هر سال از جمعیت روستا کاسته شده و مردم روستا به شهر مهاجرت کنند و اکثرا در ایام تعطیل و اوغات فراغت جهت دیدوبازدید و باغداری به روستا بازگردند ضمن اینکه جمعیت فعلی روستا حدود ۲۰ خانوار است

شغل اهالی و محصولات:

در گذشته های نچندان دور کشت محصول گندم در روستا رایج بود که اکنون نیز رایج نیست. محصولات فندق وگردو از مهمترین محصولات قابل برداشت روستا می باشد چنانچه بیشتر اهالی روستا دارای باغهای متعدد فندق می باشند.

گل گاوزبان، گل ختمی و دیگر محصولات نیز به طور پراکنده در روستا برداشت می شود.

اما از همه ی این موضوعات که بگذریم، لیماگوابر علاوه بر وسعت و جمعیت کم خوشبختانه دارای افراد مهم و تحصیل کرده ی زیادی نیز میباشد. نکته ای که شاید برای شما خواننده ی عزیز جالب باشد اینکه اولین شخصی که از روستای لیماگوابر دیپلم گرفت آقای مسلم اسدی بود. ضمن اینکه حجت الاسلام والمسلمین شیخ هادی قدس (از شاگردان آیت الله بهجت) نیز اصالالتا اهل روستای لیماگوابر است.