پناهگاه حیات وحش جاسب در منتهیالیه جنوب شرقی استان مرکزی و در شمال نراق از توابع شهرستان دلیجان واقع شده است.
پناهگاه حیات وحش جاسب با مساحت ۱۷۱۰۰ هکتار، از کوههای خشک صخرهای، درهها، تپهها و دشت تشکیل یافته است. بلندترین نقطه این پناهگاه قله کوه ولیجا با ارتفاع ۳۱۵۱ متر و کمترین ارتفاع آن در تنگه رودخانه ازنا با ارتفاع ۱۸۰۰ متر میباشد.
در پناهگاه حیات وحش جاسب میانگین بارش سالانه ۲۹۵ میلیمتر و متوسط دمای سالانه ۵ تا ۱۵ درجه سانتیگراد ثبت شده است.
در پناهگاه حیات وحش جاسب ۱۳۵ گونه گیاهی از ۳۵ خانواده میرویند که از میان آنها ۲۳ گونه علفی، ۱۰۴ گونه بوتهای، ۸۰ گونه درختچهای و ۴۰ گونه درختی دیده میشود. گونههای بُنه (پسته وحشی) و بادام کوهی از عناصر اصلی پوشش جنگلی منطقه به شمار میروند. این جنگلها به دلیل محدودیت سطح گسترش آنها در استان مرکزی، از ارزش حفاظتی برخوردار بوده و نیازمند توجه بیشتری در این خصوص میباشند. زالزالک، انجیر وحشی، زرشک، گون، هزار خار، چوبک، گل ماهور، ریش بز، زنبق بیابانی، جاروی علفی و گل قاصد از دیگر گونههای گیاهی این منطقه هستند.
در پناهگاه حیات وحش جاسب جانورانی چون قوچ و میش، گرگ، روباه، خرگوش، گراز، تشی، خارپشت، دوپای کوچک، کبک، تیهو، بلدرچین، قمری، سبز قبا، چکاوک کاکلی، شاه بوف، سارگپه، عقاب دو برادر، دلیجه و بسیاری جوندگان و خزندگان زندگی میکنند. در سالهای نه چندان دور در مناطق پیرامون پناهگاه حیات وحش جاسب و تپه ماهورهای آن شمار زیادی هوبَره وجود داشت اما اکنون به تعداد اندک مشاهده شده است.
از گونههای باارزش دیگری که به صورت گروهی و جفت جفت در طبیعت این منطقه یافت میشود نوعی باقرقره به نام کوکر شکم سیاه است که پرندهای بینظیر در عرصه طبیعت میباشد. از خصوصیات جالب این پرنده این است که کوکر شکم سیاه پس از آشامیدن آب، پرهای جلوی سینه خود را با مقدار زیادی آب آغشته میکند و به خاطر قدرت بالای پرها در جذب آب، آب زیادی در پرها ذخیره شده و مسافت زیادی را میپیماید تا به جوجههای خود برساند.
این منطقه در سال ۱۳۸۱ خورشیدی توسط شورایعالی حفاظت محیط زیست، به عنوان «پناهگاه حیات وحش» مطرح میباشد.
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.