پل بیستون در حاشیه شرقی بیستون ، بر روی رودخانه دینور آب و در سر راه قدیم کرمانشاه به صحنه قرار دارد. این پل با نام های پل کهنه ، پل شاه عباسی، پل صفوی، پل نادرآباد و پل دینورآب نیز معروف است. این پل ۱۴۴ متر طول و ۶۰/۷ متر عرض دارد و با جهت شرقی – غربی ساخته شده است.پل بیستون دارای پنج دهانه است که طاق تمام دهانه ها به جز دهانه چهارم از نوع طاق های جناغی و طاق دهانه چهارم از نوع طاق های هلوچین یا بیضی نزدیک به دایره است. پایه های پل به استثناء پایه های کناری، دارای پلان شش ضلعی است که هر کدام از سه قسمت تشکیل شده است. قسمت میانی به شکل مکعب مستطیلی است که در دو طرف این مکعب، هم در خلاف جریان آب و هم موافق جهت جریان آب آبشکن های مثلثی قرار دارد. در نمای شمالی و جنوبی پل بر روی هر کدام از آبشکن ها، پشتبندهای مثلثی و مدوری از آجر ساخته اند که نقشی اساسی برای جلوگیری از رانش قوس دهانه های پل دارد. پایه های پل از سنگ و ملاط گچ ساخته شده است. روکار پایه ها را با سنگ های مکعب مستطیل شکل تراشیده شده و قسمت داخلی پایه ها را با قلوه سنگ، لاشه سنگ و ملاط گچ ساخته اند. دهانه های پل از آجر با ملاط گچ وگذرگاه پل بیستون از قلوه سنگ های رودخانه ای و ملاط گچ ساخته شده است.
شواهد و مدارک به جا مانده نشان می دهد که پایه های پل بیستون در اواخر دوره ساسانی ساخته شده ولی همانند سایر بناهای ساسانی دیگر بیستون که ناتمام مانده است. در قرن چهارم هجری امرای کُرد حسنویه آنرا تکمیل کردند که فقط طاق های دهانه دوم و سوم و پشتبندهای مدور آن به جا مانده است. در دوره ایلخانی ، دهانه پنجم پل به همراه پشتبندهای مثلثی بازسازی گردید. بعلاوه به منظور تأمین آجرهای دهانه پل، کوره های آجرپزی در شمال غربی آن ایجاد کرده اند. نمای پل در دوره صفوی و طاق چهارم در دوره پهلوی بازسازی گردید. این پل به شماره ۷۵۶ در تاریخ ۰۵/۱۱/۱۳۴۶ به ثبت ملی رسیده است.
نظر کاربران :
پلی بسیار دیدنی که نمونه ای از معماری توانگران و استادان ایرانی در زمان هرج و مرج در دنیا بحساب میاد. هنر نزد ایرانیان است و بس