نوژیوران

چشمانت راببند و مجسم کن تصویری بی بدیل از خالق بی همتا را. کوهی استوار که قامتی دارد به بلندای تاریخ و دشتی وسیع که گره خورده به دامنه ی سرسبز کوه… کمی آن طرف تر می جوشد از دل کوه آب پاک و زلال و در پهنه ی دشت سرازیر می شود و راه خود را به سوی آبادانی دنبال می کند… آسمان آبی …کوه سربرافراشته به آسمان…دشت وسیع و سرسبز…رود خروشان. آوای دل انگیز پرندگان و شرشر آب می سازد ملودی طرب انگیز… و شوری می آفریند در دل هر شنونده و بیننده. می دانم که به وجد آمده ای از این همه زیبایی رویایی … اما نه! رویا نیست. این زیبایی بی نظیر را می توان در عالم واقع بیابی. پس عزم سفر کن و بیا… با من بیا به دیاری که آسمانش ، آسمان خدا به رنگ همیشگی…کوهش بیستون…آب و سرابش از رودخانه ی پرآب و بی قرار دینور، که سرازیر شده از دامنه ی کوه پراو، و دشت آن نوژی وران… دشتی سرسبز و مثال زدنی با توصیفی که آورده ام… آبادانی اش افزون شده با آبادی به نام نوژی وران و ساخته شده پلی بر رودش به همین نام…نوژی وران. نوژی وران، در زبان محلی لکی به معنای عدس می باشد و بران یا وران ” سرزمینی را گویند که بر یا ثمره ی عدس دارد. دشت و روستای نوژی وران چمچمال در ۲۴ کیلومتری شهر صحنه از توابع استان کرمانشاه ، در سه کیلومتری غرب جاده کرمانشاه – سنقر و در پشت کوه بیستون واقع شده است. این روستا علاوه بر موقعیت مکانی زیبایی که دارد، دارای جاذبه های توریستی و گردشگری نیز می باشد… از آن جمله می توان به پل نوژی وران که یادگاری از عهد صفویه است و قبرستان قدیمی که به قبر گوری (قبر گبر یا زرتشتی) معروف است و قدمتی چند هزار ساله دارد اشاره کرد. مردمانش ساده و صمیمی ، دارای گویش لکی و ادبیاتی غنی. در اساطیر آمده است از شیرین سخن پارسی، فردوسی که عشق فرهاد به شیرینش سببی گشت تا فرهاد مسیر آب را عوض کند از دل بیستون و برساند آب نوژی وران را به دلدار خود شیرین… و چه به جا گفته اند شنیدن کی بود مانند دیدن…به راستی که باید دید!

عکس از مرتضی میرزایی