ارغش آباد، غربی ترین آبادی دهستان بی بی سکینه از بخش صفادشت شهرستان ملارد است. این روستا در غرب صالح آباد ،در شمال رود شور و در نزدیکی میدانی قرار دارد که محل اتصال جاده های منتهی به شهریار و ماهدشت در استان البرز است. برای دسترسی به ارغش آباد باید از جاده شهریار به اشتهارد که از میان دهستان بی بی سکینه عبور می کند ،استفاده کرد. در منتهی الیه غربی این جاده و قبل از انحراف به سوی ماهدشت به روستای ارغش آباد در جنوب جاده مذکور می رسیم.
روستای ارغش آباد
ارغش آباد روستایی است با یک قلعه قدیم ، خانه های تازه ساز در اطراف قلعه و زمین های هموار کشاورزی در پیرامون نقاط مسکونی. گفته می شود در گذشته دو نفر به نام های دکتر تقی فقیه و علی اکبر درگاهی روستای ارغش آباد که قبلا ابراهیم آباد خوانده می شد، را در اختیار داشتند. در شرق روستا ، بقایای قلعه ارغش آباد شامل برج های مدور ،باروهای کنگره دار و چندین خانه متروک و در حال تخریب و نیز منازل تازه ساز در فضای داخلی قلعه خودنمایی می کند.
وضعیت قلعه ارغش آباد
به نظر می رسد ساخت و سازهای جدید در در محوطه داخلی قلعه ارغش آباد بخش هایی از بقایای معماری مسکونی و قسمت هایی از برج وباروهای آن را ویران کرده است. به طوری که امروزه فقط بقایای دو برج در ضلع شرقی و قسمتی از باروهای شرقی ، شمالی و جنوبی پابرجاست. مصالح ساختمانی قلعه ارغش آباد را چینه ،خشت و تیرهای چوبی تشکیل می دهد. شاید بتوان گفت سالم ترین بخش قلعه ضلع جنوبی آن است . در این بخش علاوه بر برج و باروی قلعه دروازه آن نیز به صورت یک بنای دو طبقه خشتی در میان باروی جنوبی دیده می شود.
جاده آسفالتی که به جنوب و شرق روستای ارغش آباد کشیده شده است. با گذر از جنوب قلعه از کنار دروازه اصلی و از میان شکاف ایجاد شده در باروی جنوبی به داخل قلعه راه می یابد. از کنار برج های جنوب شرقی و شمال شرقی قلعه دو مسیر خاکی از میان زمین های کشاورزی به سوی شرق و به طرف قلعه صالح آباد وجود دارد. اگر چه روستا قلعه قاجاری ارغش آباد از نظر شکل ظاهری و قدمت شباهت هایی با سایر قلعه های دشتی دهستان بی بی سکینه و به طور کلی شهرستان ملارد دارد. اما بررسی موقعیت خاص این قلعه و نسبت آن به قلعه های پیرامون و مطالعه اوضاع جغرافیایی. شرایط زیست محیطی و اقتصادی در پژوهش های تاریخی و شناخت روابط اجتماعی. سیاسی و اقتصادی منطقه در عصر قاجار موثر خواهد بود.
نظر کاربران :
قلعه هايي كه به حال خود رها شدن و مخروبه ايي بيش نيستن و فقط تبديل به محلي براي ريزگردها شده و در رشد بيابان زايي تاثير داشتن و بلاتكليف رها شدن نه فضاي سبزي نه باسازي فقط اسم بناي تاريخي باقي مانده و هيچ