روستای ورمقان روستایی است که در استان کرمانشاه در دامنه های سلسله کوه های مرتفع بدر، در ۳۵ کیلومتری شمال شهر سنقر در دهستان باوله واقع شده است . روستای ورمقان روستایی ست زیبا دارای آب و هوایی خوش که در بهار و تابستان معتدل و مطبوع است.روستای ورمقان یا ”ورمکان” که در محدوۀ جغرافیایی سنقر قرار دارد، از ییلاقات خوانین و مردم سنقر بوده است چشمههای بسیار زلال و گوارا و باغها و جنگلهای بلوط و بادام کوهی همه از مناظر زیبای این روستا به شمار می رود.
کوهستان بدر در بهار دامنه های آن پر از مراتع سبز و گیاهان خودرویی می شود که تابلوهای طبیعی و شگفت انگیزی را پیش چشمانتان به نمایش می گذارد.
چشمههای زلال و گوارا در این روستا و اطراف و در نزدیکی این روستا دل هر بینندهای را میرباید. سپری کردن آخرین روزهای تابستان در دامنه سرسبز کوههای بدر و پریشان و در روستای ورمقان به یقین خالی از لطف و صفا نیست و میتواند یک روز پر از آرامش را برای گردشگران داخلی و خارجی ترسیم کند. چشمه شاه پسند این روستای رویایی سرسبز و زیبا، با وجود چشمهسارهای جوشان بهعنوان یکی از روستاهای هدف گردشگری در استان انتخاب شده است.
جنگلها و باغهای سرسبز این روستا در این فصل از زیباترین و پرجاذبهترین ثروتهای خدادادی این روستا به شمار میرود. اطراف این روستا را درختان بلوط و بادام کوهی احاطه کرده است که بر دلانگیزی این روستا میافزاید
ورمقان در تابستان آب و هوایی معتدل و زمستانی سرد و برفی دارد که حدود ۵ ماه از سال هوای سرد دارد.روستای ورمقان به دلیل برخورداری از موقعیت طبیعی و اقلیم مطلوب، مناظر و چشم نوازی دارد که در اوایل پاییز رنگ های زیبای درختان نقاشی هفت رنگ طبیعت را به تصویر می کشد. کوهستان بدر با قله ۲۸۵۰ متری در فصل زمستان از برف پوشیده میشود و شکوه و جلوه روستارا صدچندان می کند.
این روستا ۳۰۰ نفر جمعیت دارد و شغل اکثر ساکنان آن زراعت، باغداری و دامداری است. همچنین عمده محصولات کشاوررزی آن گندم، جو، یونجه و شبدر است و در بخش صیفی نیز خیار، گوجه و هندوانه کاشت و برداشت میکنند. باغهای این روستا هم بیشتر گردو، بادام، هلو، زردآلو و سیب است..
محصولات لبنی این روستا جزو بهترین و با کیفیتترین از لحاظ طعم و مزه در کشور و به علاوه اینکه گوشت و پشم گوسفند این روستا ازلحاظ مرغوبیت مورد توجه است.
این روستا مراتع غنی و حاصلخیزی دارد. در محدوده کوهستان بدر آبشار بسیار زیبایی وجود دارد که به «کانی شاه پسند» یا چشمه شاه پسند معروف است.
این آبشار که از دیوارههای صخرهای کوهستان بدر سرازیر میشود، یکی از زیباترین آبشارهای استان کرمانشاه است. اطراف آبشار در فصول مساعد سال طراوت و زیبایی فراوانی برای گردشگران به ارمغان میآورد
قالیبافی، گلیم، جاجیمبافی و سجادهبافی از صنایعدستی مردم روستای ورمقان است. همچنین سازهای مردم روستای ورمقان سرنا و دهل است که در مراسم شادی و غم از آن استفاده میکنند
میزان گردشگرهای این روستا محدود به افراد محلی میشود، چراکه شاید این روستا هنوز به استان و کشور معرفی نشده و ناشناخته مانده است و در این زمینه تبلیغات و اطلاعرسانی در این روستا صورت نگرفته است
و میتوان گفت که در روستای ورمقان حداقل شرایط رفاهی برای جذب گردشگر فراهم نشده است، جاذبههای خدادادی این روستا را باید از نزدیک ملاحظه کرد
غار ورمقان
مردم روستای ورمقان غاری را در این روستا کشف کرده اند و حدود ۱۵۰متر از این غار را پیموده اند و در صورت رسیدگی و بازگشایی معبر غار، ممکن است طول این غار از غار قوری قلعه هم بیشتر باشد. هنوز بهطور رسمی کسی پیگیر رسیدگی و بازگشایی این غار نشده و فقط برای اهالی محل شناخته شده است که در صورت رسیدگی مسئولان امربه ویژه مسئولان میراث فرهنگی وگردشگری استان، این غار میتواند محلی برای جذب توریست داخلی و خارجی شود. این غار بر اساس گفته اهالی محلی، دارای ۶ دالان است که به قطع و یقین میتواند بر جاذبههای طبیعی گردشگری این منطقه بیفزاید.
بافت مسکونی روستا نیز که در سراشیبی ملایم دامنه کوه قرار گرفته، با آن سقف های مسطح و دیوارهای خشتی و گلی همرنگ طبیعت، منظره خوشایند و دلچسبی را به وجود آورده است.
البته در سال های اخیر معماری ساختمان های این روستا نیز همانند بسیاری از روستاهای کشور تغییر یافته و ساختمان های سفید و آجری بزرگ و چند طبقه از روی ویرانه های خانه های قدیمی کاهگلی سربرآورده است، به طوری که دیگر کمتر می توان همسویی و همرنگی طبیعت و بافت مسکونی را یکجا در روستا مشاهده کرد، اما با این حال تماشای روستایی با منظری تنیده از نماهای شهری و بافتی روستایی، آن هم در دامنه کوهی سرسبز که به دریایی از باغ و جنگل کشیده می شود، خالی از لطف نیست.
زندگی در کوهستان و دشت های حاصلخیز آن، باعث شده روستاییان ورمقان که به زبان کردی و لهجه کلهری سخن می گویند، بیشتر به زراعت و دامداری مشغول باشند و برخی نیز از راه تولید صنایع دستی که مواد اولیه آن را خودشان به دست می آورند و به فروش می رسانند، روزگار را سپری می کنند.
شب عید که فرا می رسد جوانان روستا ابتدا بر بام خانه هایشان آتش روشن کرده و سپس بالای پشت بام منازل همسایه ها رفته و دستمال یا شال خود را از منافذی که در سقف خانه ها و پنجره ها وجود دارد، به داخل اتاق آویزان می کنند و با ذکر اشعاری از صاحب خانه عیدی می خواهند. صاحب خانه نیز در شال آنها گردو، بادام، شیرینی، نخودچی، کشمش و تنقلات می ریزد
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.