روستای هنگراو در ۳۰ کیلومتری شهر سنندج در بخش سیروان در استان کردستان و در ۲۵ کیلومتری درویشان – خانقاه – گلین – دره کوله – سواریان و سور از همسایگان این روستا می باشند. هنگراو از دو واژه هنگ به معنی زنبور عسل و آو به معنای آب تشکیل شده است. و به دلیل وجود رودخانه گاوه رود در جلوی روستا و طبیعت زیبای آن که قابلیت پرورش زنبور عسل را داراست به این نام نامگذاری شده است. قدمت روستا بالغ بر ۱۰۰ سال پیش بینی شده که این روستا ابتدا جزء زمینهای روستایی گلین بوده و در فصل بهار و تابستان، مردم روستای گلین برای کارهای کشاورزی و دامداری به آنجا مراجعه و در فصل سرد سال دوباره به روستای خود برمی گشتند که این اصطلاح در زبان کردی به نام هوار معروف است. به دلیل کوهستانی بودن روستا و ساختار طبیعی روستا مردم آن بیشتر دامهایی همچون بز و گوسفند را پرورش می دهند و از محصولات لبنی و گوشت و پوست دامها در جهت تامین معاش خود استفاده می کنند. اطراف روستای هنگراو را سه کوه بلند به نام های تون کوری – تون مزه – تون کوکو احاطه کرده است. زبان مردم روستا، اورامی مچومچو می باشد که امروزه ۶۰ خانوار که جمعیتی بالغ بر ۱۹۰ نفر را دارد در آنجا سکونت دارند. شغل اصلی مردم روستا کشاورزی است و خاک روستا جهت پرورش توت فرنگی و گردو بسیار مناسب است. محصولاتی همانند هلو – آلبالو – گیلاس – آلوچه و زردآلو – گوجه فرنگی – خیار – فلفل و لوبیا در این روستا جزء محصولات باغی به شمار می آیند و به دلیل زمینهای شیب دار و نامسطح کشاورزی به صورت سنتی و بیشتر به صورت دیم انجام می شود. چشمه های داخل و اطراف روستا با نامهای مختلف و با نام میوه ها بیشتر نامگذاری شده اند که عبارتند از: هانه هلوچه – هانه وز – هانه چیا – هانه گرمه و هانه چرمه. آب باغهای اطراف روستا از آب این چشمه ها تامین می شود. جالب است بدانید که گیاهان خوراکی که در فصل بهار در این روستا یافت می شود و با نامهای گوزروان – کنگر – بنا – ریواس – غازیاقه و کنیوا است و روستا از نظر امکانات شامل جاده آسفالته، برق، تلفن ثابت و سیار، مدرسه ابتدایی و آب آشامیدنی می باشد.
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.