روستای سوسف

روستای سوسف سوسف یعنی به سوی درختان سیب

سوسف دهی ازبلوک خورگام از بخشهای شهرستان رودبار زیتون واقع در۳۶ هزارمتری خاور محمدزمان خانی (رودبار) و ۲۷ هزارمتری رستم آباد که محلی کوهستانی شمرده می شود وهوای آن سرد وآب آن از رودخانه و چشمه های محل تامین می شود.

روستای زیبای سوسف ، روستای مه گرفته با جمعیتی بیش از ۱۳۰ خانوار که با آب و هوای معتدل و مطبوع بهار و تابستان و پائیز و زمستان سردش خو گرفته اند که با همجواربودن با روستا های ماشمیان ، سرمل و لیاول علیا و ادغام با هم شهرک چهار محل را تشکیل داده اند .

ده سوسف درطول ادوار گذشته با جاده ای پر پیچ و خم کوهستانی و در ارتفاع حدود ۱۸۰۰ متر بالاتر از سطح دریا و آب و هوای معمولا خنک چشم هربیننده ای را می نوازد ومنظره ای زیبا که تو را با خود به رنگین ترین لحظه ها می برد وباید خود را درآغوش جاده رهانی .مردم روستا در قدیم به زبان فارسی پهلوی سخن می گفتند و در همسایگی کر مانج های سرمل و ماشمیان زندگی می کردند. در قدیم این روستا به نام باغ بر(برفیل) و همواره مسکونی بوده و امروزه طایفه ها در این روستا به گویش دیلمی سخن می گویند که زمانی جز قلمرو جستان فرمانروای دیلم بوده است .

خورگام کنونی بخشی از توابع شهرستان رودبار می باشد و روستای سوسف در این بخش واقع است که در قدیم به دو محله بالا و پائین تقسیم شده و شخصی به نام شیخ حسن از اطراف سلطانیه شهر زنجان به این آبادی کوچ نمود و سکونت اختیار کرد.

شیخ حسن دو فرزند به نام شیخ جعفر و شیخ صالح داشت که شیخ جعفر در بالا محله و شیخ صالح در پائین محله زندگی می کردند و بالا محله اکنون طایفه بزرگی را از جمله (طایفه جمالیها ، جعفریها ، رجب پورها ، نجفی ها ، لطیفی ها ،اکبری ها… )تشکیل داده اند و این شخص احتمالاً قبل ازسال ۱۱۴۰ه.ق به این روستا کوچ نموده است . این روستا در روزگاران پیش مرکز خرید و فروش کالا و مایحتاج برای روستاهای همجوار بوده است. در پائین روستای سوسف امام زاده یوسف (ع) از نوادگان امام موسی کاظم (ع) قرار دارد که در قدیم به نام بابا خور ملک شناخته می شده و از دو روستای ماشمیان وسرمل برای زیارت به این روستا می آمدند و اموات خود را در محوطه متبرک این امامزاده دفن می نمودند.

در وصف اعتقادات مذهبی مردم این روستا این نکته را یادآور میشود که مردم این روستا نسبت به این امامزاده حرمت واحترام زائدالوصفی قائل هستند و تحت هیچ شرایطی پشت به امامزاده نایستاده و حتی خانه های خود را به شکلی می ساختند که درب خانه به روی امامزاده باز شود و از ساختن خانه ای که پشت به امامزاده باشد پرهیز می نمودند.

از قدیم الایام این روستا حوزه نظام وظیفه عمومی منطقه و روستاهای همجوار بوده است و حکومت های گذشته جهت تکمیل نیروی نظامی خود از این حوزه اقدام به سرباز گیری می نمودند.
در ضمن بقایای یک حمام عمومی قدیمی به جا مانده از دوران قاجار در این روستا است که تداعی کننده حمام های سنتی ایران زمین می باشد . بدین شکل که افراد پس از ورود از درب چوبی حمام به وسیله چند پله به سمت پائین و عبور از درب چوبی دیگر وارد حوض آب سرد و گرم شده و به شست و شوی خود می پرداختند سپس جهت تعویض لباس به رختکن که به وسیله چند پله به سمت بالا از قسمت خزینه جدا می گردد می رفتند .
از دیگر ابنیه قدیمی این منطقه به دو آسیاب که تا اواخر قرن گذشته آرد مصرفی منطقه را تامین می کرده اشاره نمود.

آثار قدیمی به جا مانده از دوران حسن صباح

برج سنگی به ارتفاع حدود چهار متر و قطر ۲.۵ متر که با چند پله به سمت بالای برج و گودی داخل آن برای دیده بانی در بالای روستای سوسف به اسم مازی (نقاره خانی ) قرار دارد.

بافت پارچه های پشمی ، جاجیم ، نمد ،گلیم، جوراب، دستکش ،و شال در این بخش رواج داشت.
برخی از رود ها ی جاری در خورگام: چلا رود گیاش (چهل فدیم )تورنگ لات(سوسف)
انواع گیاهان دارویی این منطقه مهر سلیمان (شقاقل) بابونه – گل گاوزبان- ازگیل- آلوی وحشی –تمشک – بنه – زرشک جنگلی و درختان راش – بلوط – سرو و میوه های درختی و جالیزی سیب- به- گلابی- آلو- گیلاس- گردو-خیار- کدو- باقلا-ولوبیا ونخود را تشکیل می دهند.

در ذیل به راههای بخش خورگام اشاره می شود:
رستم آباد- چهار محل
چهارمحل- بره سر
بره سر- داماش
داماش- جیرنده
جیرنده-لوشان
چهارمحل- معدن سنگرود
معدن سنگرود- لوشان