خانه ابتهاج (ارغوان) مربوط به اوایل دوره پهلوی دوم است و در تاریخ ۲۶ آبان ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۳۸۷۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.ثبت خانه ارغوان در لیست سازمان میراث فرهنگی به دلیل وجود درخت ارغوانی است که هوشنگ ابتهاج، شعر معروف (ارغوان) خود را برای آن گفته‌است.این ملک توسط سیروس فرمانفرمائیان (فرزند هشتم عبدالحسین میرزا فرمانفرما و بتول خانم و از درباریان دوران پهلوی اول) بنا و سپس منوچهر هرمز قراگوزلو در این عمارت ساکن بود و بعدها در اختیار بانک پارس قرار گرفت و در نهایت در سال ۱۳۴۳ یکی از سه برادران ابتهاج به نام احمدعلی ابتهاج (مالک کارخانه سیمان تهران) آن را خریداری کرد.
این خانه هم اکنون در اختیار اداره مرکزی سیمان تهران است.ارغوان با چهار تنه جدا از هم، مثل چهار «شاخه همخون جدا» در حیاط کوچک ساختمان آجر قرمز، کنار حوض تهی از کاشی‌های آبی، چشم انتظار شاعر است. خانه در بن بست است. در بن بست “انوشیروانی”، گیر افتاده در تنگنای فراموشی. خانه‌ای که ارغوانش هنوز تولد شاعری که سال ها پیش ساکن آنجا بود را به خاطر دارد:۶ اسفند ۱۳۰۶.
با اینکه شاعر اینجا به دنیا نیامده اما ارغوان و خانه محال است، خاطرات سالروزهای تولد او را از یاد ببرند. زمان زیادی بر این خانه و ارغوانش گذشته است. کاشی‌های آبی حوض، از سرشاری آب زلال محروم‌اند. خانه در غربت است و کمتر کسی آن را می‌شناسد، ارغوانش اما هنوز محبوب دل‌هاست و هرگز بی‌آب نمانده.
آدرس : تهران، خیابان فردوسی، خ شهید تقوی، کوچه شهید انوشیروانی، پلاک ۲۲
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.