ترانه‌های قالی بافی

در فرهنگ کهن کرمان نقشه خوانی جایگاهی عمیق در پیکر این مرزو بوم دارد.این ترانه‌ها ، همان نقشه خوانی قالی است که به صورت موزون و هماهنگ بیان می‌شود . و رنگها و تعداد نخهای بکار رفته را می‌گویند:
هشکی جا خو ، ای پیش رف ، سه تا به تا اومد ، ای جا هشکی جا خو ، ای شش هشکی سنجدی ، وشکی جا خو ، پیش اومد شش پیش اومد ، دوشکی پیش اومد ، جا خو یه هشکی جا خو ، اونم زاغی ، یه هشکی جا خو سه هشکی پیش اومد ، آخرش وشکی پیش اومد سه هشکی جا خو ، چار تا به چارتا ، سه اشکم یکی جا خو ، جا خو سه جا خو ، چار هشکی جا خو ، سه تا به تا اومد ، سه اشکی جا خو ، سه جا خو سه جا خو چار شکی جا خو.
لالای ها:
لالایی‌ها آرامش بخش نوزادان و کودکان گهواره ای به هنگام خواب ، متل‌ها گوش نواز کودکان نوپا و کودکستانی است که توسط مادران خوانده می‌شود . مادر در آنها مسائل آموزشی را با نوایی دلنشین بیان می‌کند.
الالالا گل سوسن
همه رفتن تو ورگشتی
الالالا گلم باشی گاچو بلبلم باشی
الالالا تو خو (خواب) داری
طمع از نون جو داری
الالالا جونم بابات رفته به زن گیری
کنیزی ور تو می‌گیره کنیزه تو سیاه بوده
سر دستش طلا بوده
طلا اسم بزرگونه
الالالا گل لاله پلنگ در کوه می‌ناله
پلنگ پیر بی دندون خری خورده خود پالون
دری خورده خود دالون
الالالا گل آلو درخت سیب و زردآلو
لالالالای الا الله که رودم میبرم ملا
که می‌خونه کلام ا

لله کلام الله تو پیرش کن
زیارتها نصیبش کن
الالالا لالایی برو لو لوی صحرایی
برو لو لو سیاهی تو برو سگ بی حیایی تو
که رود من پدر داره دو خنجر بر کمر داره
دو خنجر بر کمر هچی دو قرآن در بغل داره
الالالالا علی گویم ، که لالا بر تو می‌گویم
علی برتر ، علی سرور ، علی داماد پیغمبر
لالالالای گلدسته، که بابات کمر بسته
نشین بی ما نشین خسته ، که در دل به تو بسته
لالالای گل مونی، به آب زیر پل مونی
به گل مونی که بو داره ، که با گل گفتگو داره