ایران می تواند قطب هنری جهان لقب گیرد

تاریخ خبر: ۱۳۹۳/۰۷/۰۵ – تهران-ایرنا-سفیر اندونزی در ایران با حضور در محل برگزاری سمپوزیوم مجسمه سازی تهران با بیان اینکه ایران در زمینه هنر نقش متفاوتی را در جهان ایفا می کند گفت: ایران می تواند قطب هنری جهان لقب گیرد.

به گزارش ایرنا، دیان ویرنگ جوریت درباره اهمیت هنر،خاصّه مجسمه سازی، در فرهنگ اندوزی گفت : کشور اندونزی کشوری چندفرهنگی و متنوع است؛ فرهنگ ما مانند ایران فرهنگی غنی است اما در مورد مجسمه سازی باید بگویم که به نظر من مجسمه سازی در اندونزی به اندازه ایران پیشرفت نکرده است.

وی افزود: اگر بخواهم صادق باشم باید بگویم که مردم اندونزی خیلی توانایی ارج نهادن به کار هنرمندان را مثل ایران ندارند؛ برای همین است که من به کار شهرداری تهران برای برگزاری این سمپوزیوم ارج می نهم.؛ معتقدم که زمانی که شرایط سیاسی بهتر شود ایران می تواند تبدیل به یکی از مراکز مهم هنری دنیا شود.

ویرنگ جوریت که دو سال و نیم است به عنوان سفیر اندونزی در ایران حضور دارد، ایران را کشور برادر و مسلمان دانست و گفت: هر دو کشور هر دو صاحب دیدگاه مشترک جهانی در به وجود آوردن یک دنیای صلح آمیز و آرام هستند. سفیر اندونزی در ادامه افزود: من خودم هنرمند نیستم ولی با انواع هنر آشنایی دارم و عکاسی می کنم.

سفیر اندونزی، با ذکر اینکه اندونزی نیز تا به امروز سمپوزیوم های هنری برگزار کرده، بیان کرد: ما سمپوزیوم داشتیم؛ جزیره بالی در اندونزی مورد متفاوتی است بین شهرهای آنجا و معمولاً در هنر پیشرو بوده و سمپوزیوم های هنری در آنجا برگزار شده است، ولی خاطرم نمی آید که در این سطح از کشورهای مختلف در آن دعوت شده باشند و معمولاً با کشورهای آسیایی تعامل داشتیم.

سفیر اندونزی که در طول بازدید از سمپوزیوم مجسمه سازی تهران از تمامی آثار عکاسی کرد و با هنرمندان درباره کارشان گفتگو کرد، درباره کار مورد علاقه اش در این سمپوزیوم، گفت: سوژه کار رناته از نیوزلند به نظرم جالب بود. البته این کاملاً سلیقه شخصی من است. فکر می کنم چشم که موضوع کار او نیز بود در همه دنیا به عنوان المان زیبایی شناخته شده و قابل فهم ترین ایده برای ارتباط برقرار کردن است.

همچنین در این دیدار که رایزن فرهنگی سفارت اندونزی در ایران سفیر این کشور را همراهی می کرد درباره احساس خود در مورد بازدید از پروسه خلق مجسمه های سنگی گفت: من اولین بار بود که در سمپوزیوم مجسمه سازی با سنگ حضور داشتم و شیوه اجرای این کار و شرایط سخت تراشیدن آن برای من به شدن جذاب بود، اینکه دیدم چطور با این همه سختی ذهن و قلب هنرمند درگیر می شود تا اثر هنری خلق شود.