آب انبار کوشه بردسکن مربوط به اواخر دوره قاجار است و در شهرستان بردسکن، بخش شهرآباد، دهستان شهرآباد روستای کوشه واقع شده است. این مکان در تاریخ ۱۰ دی ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۶۵۰ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.این بنا در ۱۲ کیلومتری جنوب شهرستان بردسکن و در روستای کوشه قرار گرفته است. با عنایت به اعتقادات مردم کوشه این آب انبار در اواخر دوره قاجار به همت مردی خیر به نام محمد غلامی ثانی بنا شده و معمار آن استاد کربلایی نصرالله معمار شهر آبادی بوده است. آب انبار کوشه بردسکن از خشت پخته ساخته شده و باد گیر زیبای آن بر فراز بنا چون نگینی می درخشد.
شهرستان بردسکن، با پهنه ای حدود ۸۰۰۰ کیلومتر مربع، در باختر خراسان، در دامنه جنوب کوه سرخ وکوه میش قرار دارد. این شهرستان از سوی شمال به شهرستان سبزوار، از باختر به استان سمنان، از خاور به شهرستان کاشمر و از جنوب به شهرستان طبس محدود است. مهم‌ترین کوه‌های این شهرستان، کوه سرخ و کوه میش هستند. در بخش باختری کوه سرخ، ستیغ آتشفشانی وجود دارد که در دامنه آن آب گرم جاری است. رود مهمی در این ناحیه وجود ندارد و بیش تر رودها فصلی اند و آب آن از کاریز و چاه تأمین می شود. این شهرستان در دشت قرار دارد و آب و هوای آن به دلیل وجود کوه ها و نیز قرار داشتن در کناره کویر، متغییر بوده و دارای بخش های سردسیری مرطوب و بخش های گرم و خشک است. هوای روستاهایی که در شمال و خاور شهرستان قرار دارند معتدل و آبادی هایی که در باختر آن قرار گرفته اند و نزدیک کویر هستند، گرم و خشک است.
نام برداسکن در گذشته به گونه «بردشکن» نگاشته می شده است. بردسکن از دو پاره «برد» به معنی سرما و «سکن» به معنی ساکن، اسکان، آرامش، باشنده گان و اهل خانه تشکیل شده است. بنابراین شاید برداسکن یا بردسکن، سرزمینی است با زمستان های سرد و خشک، اما دارای آرامش، که مردم در آن ساکن شده اند.
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.