بردسکن

بردسکنبَرْداَسکَن (یا برد َسْکَن)
جمعیت شهرستان برداسکن در سرشماری عمومی نفوس ومسکن ۱۳۷۵ هـ ش، ۶۴.۰۶۵ نفر بوده است. مردم این منطقه‌آریایی‌نژاد و اصیل‌اند.فارسی‌زبان، مسلمان و پیرو مذهب شیعه‌جعفری هستند. بردسکنی‌ها، مردمی مهمان نواز، سخت کوش، متدین و میهن دوست هستند. آداب و رسوم کهن خویش را پاس داشته و به بزرگان احترام می گذارند. فرآورده های کشاورزی‌آن، گندم، جو، ذرت، انار، انجیر و … است. آرامگاه امام‌زاده سیدابراهیم، آرامگاه امام‌زاده سیدالحسینی، مزار بی بی حوا، مزار خانقاه و مزار کوشه از جمله مکان های دیدنی این شهرستان به شمار می آیند. هنرهای دستی مردم این منطقه، فرش بافی، گلیم بافی، فرآورده های چوبی و … است.

مکان های دیدنی و تاریخی

زار کوشه
مناره فیروز آباد
نمکزار کویر لوت
مناره علی آباد کشمر
رباط کبودان
مسجد جامع سیف آباد
مسجد یا مقبره عبدل آباد
دهانه بیجورد
امام زاده الله آباد
قلعه رحمانیه
قلعه شادی آباد
دره آسیاب خوشاب
آب انبار سیدباقر
آرامگاه امام زاده سید ابراهیم
آرامگاه امام زاده سیدالحسینی
مزار بی بی حوا
مزار خانقاه

مسجد زیرک آباد

صنایع دستی و هنرهای سنتی

از صنایع دستی وهنرهای سنتی شهرستان بردسکن که امروزه در این منطقه رواج دارد می‌توان به بافت انواع فرشهای دستبافت، که پودهای آن در تناوبی بین پنج تا هفت رج از گره‌ها مشاهده می‌شوند اشاره کرد . این نحوه پود کشی از صفات مشخصه قالی های منطقه بردسکن می‌باشد . از دیگر هنر های سنتی و صنایع دستی بردسکن می‌توان از گلیم بافی، حصیر بافی، قالیچه بافی و گیوه دوزی نام برد.

جایگاه موسیقی در فرهنگ بردسکن

موسیقی این شهرستان آمیختگی عمیقی با شئونات زندگی داشته و به نوعی بازگو کننده غمها، شادیها، آلام، آرزوها، اعتقادات و … و روایتگر افسانه‌های محلی است که در حقیقت نوعی از موسیقی مقامی بوده و به طور کلی بر پایه دو بیتی و چهار بیتی خوانی استوار گشته است . این نوع موسیقی در سه قسم الف) ترانه‌ها ب ) فریادها ج ) داستانهای روائی قابل تأ مل و بررسی است . از آهنگهای رایج در این منطقه می‌توان به حسینا، سر حدی، حیدر بیک، گل محمد، کوچه باغی اشاره نمود . همچنین سازهای رایج در بردسکن بیشتر نی، دایره، دو سازه، سه تار، دهل و دو تار است.

سوغات و ره آورد سفر

از سوغات و ارمغان های شهرستان بردسکن می‌توان به انواع گلیم ها و قالیچه‌های خوش نقش و نگار اشاره کرد . همچنین گیوه‌های دست دوز و سبد های حصیر باف این منطقه مورد توجه گردشگران و مسافران می‌باشد . بردسکن دارای محصولات باغی معروفی از جمله انار، انجیر و انگور است که کشمش و خشکبار این منطقه از شهرت بسزایی بر خوردار است . زعفران و زیره نیز جزو سوغات مهم این شهرستان به شمار می‌روند.

آداب و رسوم مردم بردسکن

در فرهنگ عامه مردم شهرستان بردسکن جشن ها و مراسم شادمانی و سرور فراوانی وجود داردکه جشن خواستگاری، جشن عقد خوانی، جشن عروسی، جشن بدنیا آمدن فرزند و نام گذاری او در روز هفتم یا دهم تولد، جشن خرمن که پس از جمع آوری محصول با مراسم ویژ ه و رقص چوب بازی همراه است . جشن ختنه سوران، جشن عید نوروز، جشن سده که معمولا در شب دهم بهمن بر گزار می‌گردد وجشن چها رشنبه سوری از این زمره اند.
عشایر بردسکن
این شهرستان با گستردگی جغرافیایی، تنوع اقوام و سابقه کهن با فرهنگ غنی درخشان و پویا توانسته است در تاریخ، هویت و اصالت خویش را حفظ کرده و با هماهنگی و جذابیت در حوزه میراث غنی فرهنگی، معنوی و طبیعی بدرخشد. این شهرستان از نظر وجود تنوع اقلیمی چشم انداز روشنی از نظر فضای روستایی عشایری از قبیل کلاه درازی، طاهری، ایلخانی، شورچاهی، بلوچ خانزائی، طایفه بیگی، تیموری و عبدالسرخ در این منطقه زندگی می کنند.

صنایع دستی و هنرهای سنتی

از صنایع دستی و هنرهای سنتی شهرستان بردسکن که امروزه در این منطقه رواج دارد می توان به بافت انواع فرش های دستباف ، که پودهای آن در تناوبی بین پنج تا هفت رج از گره ها مشاهده می شوند اشاره کرد. این نحوه ی پود کشی از صفحات مشخصه قالی های منطقه بردسکن می باشد. از دیگر هنرهای سنتی و صنایع دستی بردسکن می توان از گلیم بافی، حصیر بافی، قالیچه بافی و گیوه دوزی نام برد.

مشخصات جغرافیایی

شهرستان برداسکن، با پهنه ای حدود ۸۰۰۰ کیلومتر مربع، در باختر خراسان، در دامنه جنوب کوه سرخ وکوه میش قرار دارد. این شهرستان از سوی شمال به شهرستان سبزوار، از باختر به استان سمنان، از خاور به شهرستان کاشمر و از جنوب به شهرستان طبس محدود است. مهم‌ترین کوه‌های این شهرستان، کوه سرخ و کوه میش هستند. در بخش باختری کوه سرخ، ستیغ آتشفشانی وجود دارد که در دامنه آن آب گرم جاری است. رود مهمی در این ناحیه وجود ندارد و بیش تر رودها فصلی اند و آب آن از کاریز و چاه تأمین می شود. این شهرستان در دشت قرار دارد و آب و هوای آن به دلیل وجود کوه ها و نیز قرار داشتن در کناره کویر، متغییر بوده و دارای بخش های سردسیری مرطوب و بخش های گرم و خشک است. هوای روستاهایی که در شمال و خاور شهرستان قرار دارند معتدل و آبادی هایی که در باختر آن قرار گرفته اند و نزدیک کویر هستند، گرم و خشک است.

وجه تسمیه و پیشینه تاریخی

نام برداسکن در گذشته به گونه «بردشکن» نگاشته می شده است. بردسکن از دو پاره «برد» به معنی سرما و «سکن» به معنی ساکن، اسکان، آرامش، باشنده گان و اهل خانه تشکیل شده است. بنابراین شاید برداسکن یا بردسکن، سرزمینی است با زمستان های سرد و خشک، اما دارای آرامش، که مردم در آن ساکن شده اند.