موزه برادران امیدوار سعدآباد

موزه برادران امیدوار سعدآباد، در بخش شمال غربی مجموعه فرهنگی – تاریخی کاخ موزه سعدآباد واقع شده و بنای آن متعلق به دوره قاجار است. این موزه شامل ۴ اتاق با نمای آجری قرمز رنگ و گچ بریهای زیبا می باشد، که کالسکه خانه و استراحتگاه سورچی ها بوده است. ساختمان پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۸۱ شمسی مرمت و بازسازی شد و در پنجم مهر ماه ۱۳۸۲در هفتۀ جهانگردی با تلاش سازمان میراث فرهنگی، به نام اولین جهانگردان ایرانی افتتاح گردید.موزه برادران امیدوار حاوی اشیایی است که برادران امیدوار از سراسر دنیا جمع‌آوری کرده و با خود به ایران آوردند.

برادران امیدوار که بودند ؟

برادران امیدوار، به نام های عیسی در سال ۱۳۰۸ و عبدالله در سال ۱۳۱۱ ه.ش در تهران به دنیا آمدند. عیسی امیدوار که به کوهنوری علاقه شدیدی داشت، عضو باشگاه نیروراستی شد و طی صعود به قلل مرتفع نقاط مختلف ایران به مشاهده و شناخت ابزارآلات انسانهای غارنشین پرداخت. کوهنوردی و راهپیمایی ها، سرآغاز اندیشۀ سفر و جهانگردی این دو برادر بود. دیدار با ” نیوبل ” دوچرخه سوار فرانسوی که قصد سفر از پاریس تا سایگون پایتخت ویتنام را داشت، علاقه به جهانگردی آنها را دوچندان ساخت. همچنین شرکت در مسابقات دوچرخه سواری بین شهرها و کشورها، از دیگر سرگرمی دو برادر بود.

برادران امیدوار پس از سه سال مطالعه در سال ۱۳۳۳ ه.ش با شور و عشق فراوان سفر خود را به منظور دیدن نادیده های جهان، از زادگاه خود با مبلغی در حدود ۹۰ دلار آغاز کردند. آنها با برگزاری نمایشگاههایی از دستاوردهای سفر به نقاط مختلف دنیا، نوشتن مقالات برای نشریات معتبر جهان و برگزاری سخنرانی در بزرگترین دانشگاههای دنیا، بقیه هزینه سفرهای خود را تأمین کردند.

عیسی و عبدالله در هفت سال اول سفر خود، چهار قاره را با دو موتورسیکلت یک سیلندر مچلس انگلیس به قدرت cc 500، که پدر برایشان خریداری کرده بود، پیمودند و سه سال آخر را با اتومبیلی که کمپانی سیتروئن فرانسه به آنها اهدا کرده بود، مسافرت کردند. حاصل سفر ۱۰ سالۀ آنها به نود و نه کشور از پنج قارۀ جهان، هزاران عکس، فیلم، صنایع دستی نقاط مختلف جهان و تعداد زیادی مقالات و تحقیقات علمی بود.
اولین فیلم تهیه شده توسط برادران امیدوار، مربوط به ابوریجینی ها – بومیان استرالیا – است که زندگی آنها بدون هیچ تغییری به همان شیوۀ ۲۵۰۰ سال قبل است. این فیلم فاقد صدا، توسط دوربین کوکی رولیکس با سه لنز متفاوت گرفته شد که آن را از سیدنی در استرالیا خریداری کرده بودند.

از دیگر کارهای مهم آنها تهیۀ فیلم شانزده ساعته از سفرشان بود. سرانجام، برادران امیدوار در سال ۱۳۴۳ ش از سفر ده سالۀ خود بازگشتند و مردمی که از طریق مجلات با آنها آشنا شده بودند فیلم فوق را که به مدت ۱۰ روز در سینما به نمایش گذاشته شده بود، دیدند.
این سفرها به منظورتحقیق دربارۀ زندگی انسان هایی که در روزگار امروزی به صورت بدوی و دور از تمدن زندگی می کردند و نیز شناساندن ایران زمین به مردم جهان صورت پذیرفت .

سفالگری قوم اینکا در موزه برادران امیدوار

قوم اینکا بومیان آمریکای جنوبی هستند که در کشور پرو، ارتفاعات آند و دره ی رود آمازون، زندگی می کنند. این بومی ها با داشتن خمیره ی فرهنگی و هوشمندی های خاصی که از خود نشان می دادند از دیگر بومیان دره ی آمازون باهوشتر و با استعدادتر بودند. آنها به حرکت ستارگان و دیگر سیارات توجه و علاقه زیادی نشان می دادند. دارای حکومت و نظام اجتماعی بودند.

هنر سفالگری در بین قوم اینکا یکی از دیرین ترین کارهای دستی به شمار می رود. ظروف سفالی را معمولا زنان می سازند. مردم اینکا معتقدند که داخل ظروف سفالی روح اجداد آنان وجود دارد. دختران پس از رفتن به خانه بخت به ساختن ظروف سفالین جدید می پردازند و هر زمانی که فردی از دنیا رفت، کلیه سفال ها را می شکنند و در فاصله زیادی از خود آنها را به زیر خاک می ریزند.

با توجه به ظروف مکشوفه از برخی گورستان های این قوم، که بیشتر قبور بزرگان و اشراف می باشد، بر روی این سفالها نقوش گیاهی، حیوانی و انسانی دیده می شود. حتی در برخی موارد نقوش ترکیبی انسانی و حیوانی نیز دیده شده است که تمامی این نقوش برگرفته از اعتقادات و محیط پیرامونی این قوم می باشد.

در موزه برادران امیدوار نمونه هایی از هنر سفالگری این قوم موجود می باشد که بخشی از رهاورد سفر این جهانگردان ایرانی از آمریکای جنوبی می باشد.

آدرس موزه برادران امیدوار سعدآباد

موزه برادران امیدوار سعدآباد در خیابان ولیعصر، خیابان شهید فلاحی (زعفرانیه)، انتهای خیابان شهید کمال طاهری، کاخ موزه سعدآباد قرار دارد.

برای رسیدن به مجموعه سعدآباد و موزه نظامی می‌توانید از مترو استفاده کنید و در خط ۱ مترو به میدان تجریش بروید .سپس از میدان تجریش با تاکسی به میدان دربند و ورودی شمالی کاخ سعدآباد بروید. یا اگر قصد پیاده‌روی دارید در میدان تجریش به خیابان سعد‌آباد، خیابان افراز، خیابان جاودان و در نهایت خیابان خیابان طاهری و ورودی غربی کاخ سعدآباد برسید. پیاده‌روی این مسیر حدودا بیست دقیقه طول می‌کشد. اگرچه این خیابان‌ها دارای فضای سبز زیبا، درختان چنار کهنسال و سرسبز و بافت و خانه‌های تاریخی با معماری دوران پهلوی است. اما قسمت‌هایی از آن دارای سربالایی است و برای کسانی که توانایی پیاده‌روی در سربالایی را ندارند توصیه نمی‌شود.