مهدیشهر مرکز شهرستان مهدیشهر یکی از شهرهای استان سمنان ،در گذشته با نام سنگسر معروف بود.زبان مردم این شهر سنگسری است که از زبانی جنس زبان مازندرانی (طبری) میباشد.این شهر در ۱۵ کیلومتری شمال شهر سمنان واقع شدهاست و از سمت شمال با کیاسر (از شهرهای استان مازندران ) از سمت غرب با سرخه (از شهرهای استان سمنان) و فیروزکوه (از شهرهای استان تهران) و از سمت شرق با دامغان (از شهرهای استان سمنان) ارتباط دارد.
موقعیت جغرافیایی
موقعیت جغرافیایی این شهر، ۵۳ درجه و ۲۱ دقیقه طول جغرافیایی و ۳۵ درجه و ۴۳ دقیقه عرض جغرافیایی میباشد و ارتفاع مرکز آن از سطح دریا ۱٬۶۳۰ متر است. گوسفند سنگسری از حیث پروار بینظیرند و یکی از مقاومترین نژادهای بومی کشور است که ۶۰ درصد وزن خود گوشت تولید میکند.
اقلیم
شهر مهدیشهر همانند سایر شهرهای شمالی استان سمنان دارای آب و هوای کوهستانی است که به دلیل قرار گرفتن در مجاورت سلسله جبال البرز دارای آب و هوایی ملایم و مطبوع در تابستان می باشد و در عوض در زمستان بیشتر روزها پوشیده از برف و دچار یخبندان بوده و گاه و بیگاه راه های آن بسته می شود. طبیعی است که در اینگونه اقالیم هرچه ارتفاع از سطح دریا افزایش یابد بر میزان رطوبت و بارندگی افزوده و برعکس از حرارت هوا کاسته می شود. در سلسله جبال البرز نقطه ها تا ۸۵۰ میلی متر و در کویر تا ۲۵ میلی متر باران در سال اندازه گیری شده است.
از لحاظ زمینشناسی شهر مهدیشهر قسمتی از چین خوردگیهای دامنه جنوبی البرز میباشد و همان تشکیلات زمینشناسی را داراست و آثار دورانهای چهارگانه زمینشناسی را به خوبی و اکثراً به آسانی میتوان در آن مورد مطالعه قرار داد. از دوره ژوراسیک قسمتهای آهکی در سنگسر وجود دارد که چشمه راوند را در بر میگیرد. از دوره ژوراسیک و کِرتاسه نیز تشکیلاتی در گل رودبار و غار دربند وجود دارد. از دوره سوم در قسمت شمال و شمال شرقی تشکیلاتی از دوره ائوسن دیده میشود.
مردمشناسی
در گذشته، سنگسریها زندگی عشایری داشتند که دامنه کوچ آنها از استانهای تهران و مازندران تا گلستان و خراسان را دربرمیگرفت ولی اکنون بیشتر مردم شهرنشین گشتهاند.عشایر سنگسری در استفاده از شیر گوسفند مهارت خاصی دارند و انواع لبنیات مرغوب و منحصربهفرد خود را از آن تهیه میکنند که تعداد این لبنیات به بیش از ۳۰ نوع میرسد که مهمترین آنها: ماست، دوغ، آرشه، پنیر، خورش، لور، چیکو، کشک، وارعون و … میباشد. همچنین گوسفندان سنگسری از حیث پرواری بینظیراند و محصول گوشت آنها تقریباً ۶۰٪ وزن گوسفند پیش از ذبح شدن است.
تاریخچه مهدیشهر
سابقه تاریخی این شهر به پیش از اسلام و حتی به زمان سلسلههای پیشدادی میرسد. در شاهنامه فردوسی از سنگسر که همان سکسر یا سکسار باشند سخن رفتهاست. در روایات ملی و حماسههای ایران نیز از سکسر و سکساران یاد شده. همچنین به سگساران در چندین جا از شاهنامه فردوسی اشاره شدهاست، از جمله رای زدن تورانیان از جنگ ایران:
ز بز گوش و سگسار و مازندران کس آریم با گرزهای گران
در فرهنگ شاهنامه، ذیل کلمه سگسار آمدهاست: «از مرز و بومهایی که داهیان در آن جای گرفتند». و راجع به داهیان در ذیل کلمه سکزی میخوانیم: «… داه گروهی بودند از آرین که در دشت خوارزم جای گرفتند و پس از آن در کنار جنوبی دریای خزر جایگیر شدند. از … آنان مردم بستوه آمدند. پادشاه ایران گروه داه را پراکندهساخت. یکدسته از آنان را به زابلستان کوچانید و آنان را سکزی خواندند … و دشت خوارزم داهستان نامیده شد که مخفف آن دهستان است و اکنون به دهستان معروف است و یکدسته از گروه داه را در زمینی جای دادند در طبرستان …». به این ترتیب میتوان گفت سنگسر که در نواحی جنوبی دریای خزر قرار دارد جزئی از سگسار باستانی است و سنگسریها از بازماندگان داهیان و با مردم سیستان (سجستان) و خوارزمیان قدیم از یک نژاد میباشند.
مردم این دیار از دیر باز در پاسداری از سرزمین ایران پیش قدم بوده که به عنوان نمونه میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
در جنگ شاه طهماسب اول با سلطان سلیمان قانونی (شاه عثمانی) تعداد کمی از سربازان سنگسری (حدود ۲۰۰ نفر) جلو ارتش عظیم عثمانی را سد کردند و همگی کشته شدند تا سپاه ایران بتواند فرصت عقبنشینی و تجدید قوا را پیدا نموده و از نابودی کامل نجات یابد.در نبرد مهماندوست اشرف افغان با نادرشاه، جزء سربازان نادرشاه بودند و رشادت زیادی از خود نشان دادند.
اسماعیلخان، ذوالفقارخان، مطلبخان، محمدعلیخان و عیسیخان مردانی بسیار متهور و جنگجو بوده که در بیشتر جنگهای مهم دوره فتحعلی شاه حضور داشته و پیروزیهای نمایانی بدست آوردند. در رویداد جدایی افغانستان سردار ذوالفقارخان سنگسری فرماندهی سپاه ایران را بعهده داشت و دوبار افغانها را شکست داد.
از سال ۱۳۰۷ مهدیشهر دارای شهرداری مردمی بوده و در سال ۱۳۱۴ بهعنوان چهارمین شهر استان سمنان توسط وزارت کشور به رسمیت شناخته شد. ناحیه مهدیشهر تا قبل از شهریور ۱۳۲۰ دارای فرمانداری نظامی بود که دودانگه و چهاردانگه و نقاط دیگری از شهرستان ساری سابق جزء آن بودهاست. یادآوری میشود که در فرهنگ جغرافیایی ایران که در سال ۱۳۲۹ چاپ شدهاست، این ناحیه با حدود و مشخصات کنونی به عنوان بخش مهدیشهر آمدهاست. این بخش در ۱۳۸۷ به شهرستان مهدیشهر ارتقاء یافت. شایان ذکر است شهمیرزاد تا پیش از سال ۱۳۴۰ که سمنان به فرمانداری کل ارتقاء یافت جزئی از استان دوم یعنی استان مازندران بودهاست.
جاذبه های گردشگری مهدیشهر
پارک آبشار مهدیشهر
غار دربند مهدیشهر
حسینیه المهدی
موزه عشایری ایل سنگسر
عمارت کیپور (خیل خان مهدیشهر)
دیواره صخره نوردی سنگسر سل
کافر قلعه
امامزاده قاسم
چشمه گل رودبار
پارک گل های داوودی
موزه سنگ و فسیل
پارک بزرگ سنگسر
مسجد پامنار مهدیشهر
آب انبار تاریخی مهدیشهر
امامزاده علی اکبر مهدیشهر
حسینیه اعظم مهدیشهر
خانه ابراهیم خان
شهربازی کوهستان
آبشار سنگسر
چشمه های آب گرم
صنعت
اقتصاد و فلسفه وجودی شهر مهدیشهر، بر صنعت و دامداری آن، استوار است. به گواهی آمارهای موجود در سال ۱۳۸۷، صنعت مهدیشهر ۲۳ درصد از سهم صادرات استان سمنان به خارج از کشور را به خود اختصاص دادهاست.
پایهگذاری صنعت در شهرستان مهدیشهر، به دهه ۱۳۵۰ شمسی بازمیگردد. در این دهه هژبر یزدانی سرمایهدار فقید سنگسری، طرح ایجاد ۱۳ کارخانه عظیم را در جنوب غربی مهدیشهر به اجرا درآورد. تا پیش از وقوع انقلاب ۵۷ و کوچ اجباری او به کاستاریکا، وی سه کارخانه ریسندگی پاکریس، کفش اطمینان و پی وی سی، را بهثمر نشاند و سنگسر آنروز عملاً به شهری مهاجرپذیر بدل شد.
پس از خروج او از کشور، روند رشد صنعت مهدیشهر پس از وقفهای طولانی مدت باردیگر سیر صعودی یافت و به تدریج واحدهای دیگری در کنار کارخانجات هژبر یزدانی شکل گرفت. عمده صنعت مهدیشهر مربوط به قطعه سازی خودرو، صنعتی سازی ساختمان، صنایع UPVC، صنعت کاشی، سیمان، گچ و صنایع تولید کفش است.
از جمله بزرگترین واحدهای این شهر میتوان به کارخانه تولید ملات خشک، کارخانجات گروه صنعتی روستا (وابسته به شرکت سایپا)، کارخانجات قطعه سازی غرب استیل، کارخانجات کفش نوید بهمن، کارخانه کاشی سمنان، کارخانجات نوین خزر، سیمان، گچ الماس، پی وی سی و … اشاره کرد. هماکنون شهر مهدیشهر دارای ۳ شهرک صنعتی است که در جنوب و جنوب غرب آن استقرار یافتهاند. این شهرکها زمینه اشتغال بیش از ۸۰۰۰ نیروی کار را فراهم کردهاند.
اطلاعات شهرکهای صنعتی مهدیشهر بدین شرح است.
شهرک صنعتی غنچه انگوری (با مساحتی حدود ۸۰ هکتار در ۲ کیلومتری جنوب غرب مهدیشهر)
شهرک صنعتی گل رودبار (با مساحتی حدود ۱۳۰ هکتار در غرب مهدیشهر)
شهرک صنعتی مهدیشهر (با مساحتی حدود ۲۰۰ هکتار در ضلع غربی جاده سمنان – مهدیشهر و وابسته به شرکت شهرکهای صنعتی استان سمنان)
نظر کاربران :
سیاستمدار مصری شهر خوبی است البته این شهر با شهمیرزاد خیلی مشکل داره مردم این دو شهر باهم اختلاف زیادی دارد
سبک خیابون سازی این شهر خیلی خاص هست.حتما به این شهر زیبا سفر کنید