منطقه شکار ممنوع خرم ناز

این منطقه در ابتدای استان کهکیلویه و بویر احمد در سمت راست گردنه ماه پرویز به مختصات ۵۰درجه و ۴۳ دقیقه شرقی و ۳۰ درجه و ۳۰ دقیقه شمالی و ارتفاع ۲۵۰۰ متر از سطح دریا قرار دارد.

پوشش گیاهی منطقه شامل خارهای کوتاه، چند نمونه کنگر، کاهوی وحشی، فرفیون و گیاهان مرتعی است که خوشبختانه به علت جلوگیری از چرای بی رویه دام ها ،پوشش گیاهی منطقه افزایش پیدا کرده است. درختان این منطقه شامل بادام وحشی، بلوط، بنه، بید، گلابی و گردوی وحشی، زالزالک ، سنجد، ارژن، الـوک(بخورک) و… می باشد.

حیات وحش منطقه به ترتیب شامل انواع سهره، دم جنبانک، جغد، دارکوب، گنجشک سانان ، خرس، گراز، گرگ، شغال، کفتار، روباه، سنجاب، خرگوش و انواع پستانداران کوچک می باشد. لازم به ذکر است که در سال ۷۵ در این منطقه پلنگ دیده شده اما بعد از آن دیگر مشاهده نشده است.

رودخانه این منطقه رودخانه ای دائمی است که یک سرشاخه آن که در قسمت تنگ خرم ناز است دارای آب سالم است که البته در فصل کوچ عشایر تا حدودی آلوده می شود اما در حال حاضر آلودگی مشاهده نشد. دیگر سرشاخه های آن از تنگ تیزاب، تنگ براق، تنگ سرخ و تنگ گنجه ای عبور می کند که به علت ورود فاضلاب های روستایی و سموم دفع آفات نباتی، آب آن آلوده شده و جمعیت آبزیان آن که غالبا قزل آلا می باشد کاهش یافته است. با پیوستن پشمه های خرانداز به شاخه دیگر رودخانه، رودخانه بشار تشکیل شده که از یاسوج عبور کرده و پس از پیوستن به زهره به خلیج فارس می رسد.

این منطقه تحت فرسایش سطحی آبی قرار دارد که دلایل عمده آن چرای بی رویه دام ها، شخم در جهت شیب و روش های نامناسب آبیاری می باشد. این عوامل باعث کاسته شدن از عمق خاک قابل بهره برداری شده است. در بسیاری ار نقاط رسوبات سبک دیده می شود که نشان دهنده فعال بودن رودخانه می باشد البته میزان فرسایش بسته به فصول مختلف بارش متفاوت است.

زمین شناسی سنگ های منطقه مربوط به دوران سوم زمین شناسی و از جنس مارن و سنگ بستر است. یکی دو گسل خاص در منطقه وجود دارد از جمله گسل اسلام آباد که باعث جلوگیری از نفوذ آب و انتقال آب به لایه های تحتانی شده است.