مشکل دستشویی در طبیعت گردی ، از آن دسته مشکلات است که با مطالعه و یادگیری رفتار با طبیعت و محیط زیست می توان آن را حل کرد . امروزه که ورزش کوهنوردی همه گیر شده و دسترسی راحت اکثر افراد به قله های مطرح کشور، تا چند سال گذشته شاهد این بودیم که کوهستان در حال تبدیل شدن به زباله دان هست ولی ۲ سالی میشه که به وضوح تبدیل شدن کوهستان به دستشویی رو مشاهده میکنیم. بیایید حاشیه نرویم، هیچکدام از ما دوست نداریم مدفوع دیگران رو ببینیم! این امر در همه جوامع مدرن یک تابو محسوب میشود. پس زمانی که کوهها پر از مدفوع و دستمال توالت شوند، جایی که در آن دنبال آرامش میگردیم، مثل این میماند که انگار یک سطل آب سرد از سرمان ریخته شود.
متاسفانه یک سال طول میکشد تا مدفوع انسان تجزیه شود.این امر بسیار مهم و حیاتی است، زیرا اول به طبیعت و جانداران آسیب رسانده و سپس این تاثیر بد به خودمان برمیگردد.بیست سال یا کمی قبل تر، تنها سوالی که قبل از نوشیدن آب از نهری به ذهنتان میرسید این بود: آیا در بالای رودخانه گله ای چرانده شده یا نه؟ تنها ریسکی که ممکن بود اتفاق بیوفتد این بود که گوساله ای ناخواسته بیوفته توی نهر و آن را گل آلود کند.
امروزه، بیماری های عفونی شایع شده. به عنوان مثال ژیاردیا( نوعی انگل که وارد روده شده و باعث بیماری هایی نظیر اسهال میشود) را در نظر بگیرید. راه شیوع این نوع انگل از مدفوع و انتقالات دهانی میباشد. میتوان به راحتی با شستن تمیز دست ها از مبتلاع به این انگل جلوگیری کرد. همچنین باید اشاره کنیم که انگل ها میتوانند ماهادر آب زنده بمانند.
زمانی که در طبیعت دستشویی میکنید، جریان آب باران، باکتری مدفوع مارا به جریانات آب نظیر رودخانه ها و نهرها حمل میکند! این مشکل مردمی را که در ارتفاعات زندگی میکنند و از آب بدون تسویه شده مصرف میکنند، تحت تاثیر میگذارد.
آن چه اغلب طبیعت گردان و گردشگران مبتدی، حتی بیشتر از خطر خرس ها و حشرات، نگران آن هستند این است که چگونه در طبیعت به دستشویی ( توالت صحرایی ) بروند. این کاری است که انسان ها برای هزاران سال آن را انجام داده اند. بنابراین قبل از اینکه سفر خود را آغاز کنید و بخواهید در طبیعت به دستشویی ( توالت صحرایی ) بروید موارد زیر را بررسی کنید. پس تا انتهای این مطلب از اسپرتان را مطالعه نمایید .
از قانون “هیچ سرنخی از خودت جا نذار” استفاده کنید: یکی از بهترین کارهایی که می توانید در حق سایر گردشگران انجام دهید تمیز کردن محل،حتی تمیزتر از روز اول آن است .
بررسی کنید و ببینید آیا قوانینی درباره دفع ضایعات انسانی در آن محل وجود دارد یا خیر: برخی مناطق مرتفع، حساس یا پر رفت و آمد قوانینی برای جمع آوری و دفع ایمن فضولات خشک انسانی دارند که از افراد می خواهد این گونه ضایعات را در کیسه ای با خود حمل کنند.
فهرست
چگونه در طبیعت ادرار کنیم؟
مکانی را انتخاب کنید که از محل چادرزنی یا کاروان شما دور باشد. برخی افراد ممکن است بیش از یک مکان را برای این کار تعیین کنند. هنگام انتخاب مکان برای دستشویی، بسته به جایی که هستید همیشه موارد زیر را در نظر بگیرید:
در کنار آبراه های کوچک: در این مکان ها هرگز مستقیما داخل دریاچه، تالاب یا جریان آبراه ادرار نکنید. همیشه حدود ۲۰۰ فوت ( تقریبا ۷۰ قدم) از منبع آب فاصله بگیرید.
در کنار آبراه های بزرگ: اگر عضوی از یک گروه رفتینگ و قایق سواری هستید که در کنار رودخانه های بزرگ مستقر می شوند، در صورت اجبار میتوانید مستقیما به داخل آب ادرار کنید. در این مناطق جریان آب ادرار را در خود حل کرده و می برد و همچنین از اشباع زمینی که در آن چادر زده اید جلوگیری می شود. البته توصیه ما این است که این کار را انجام ندهید .در ادامه این مطلب روش هایی آورده شده که میتوانید ابتدا از آنان استفاده نمایید .
مناطق کوهستانی و مرتفع: در مناطق کوهستانی که محدوده زندگی بزهای کوهی است، توصیه می شود روی یک تخته سنگ ادرار کنید. بزها به نمک های موجود در ادرار جذب می شوند و با کندن خس و خاشاک اطراف در جستجوی بلور نمک محل را پاکسازی می کنند.
نکات اضافی درباره دستشویی( توالت صحرایی )
اگر برای ادرار کردن چمباتمه می زنید(نشسته ادرار می کنید) زمین نرمی پیدا کنید تا ادرار روی لباستان ترشح نکند(مثلا برگ های سوزنی کاج روی زمین مناسبند). حالت نشستن بازتر به شما در حفظ تعادل کمک می کند. مطمئن شوید شلوار، کفش ها، بند کفش و سایر وسایلتان در معرض ادرار قرار نداشته باشند. به شیب زمین توجه کنید و در سربالایی ادرار کنید تا جریان مایع به سمت پایین سرازیر و از شما دور شود.
اگر جایی که ادرار می کنید شلوغ است و فضای شخصی کافی در اختیار ندارید، می توانید یک لنگ،حوله پیاده روی به دور خود بپیچید تا دیگران شما را نبینند. و یا اگر شخص دیگری همراه شماست می تواند مراقب نزدیک شدن سایر گردشگران باشد تا شما به کارتان برسید.
یک فانل ادراری( دستگاه دفع ادرار سرپایی که معمولا برای بانوان استفاده می شود) به شما کمک می کند در هوای سرد و بارانی و یا در بیابان و کوهستان که فضای شخصی زیادی وجود ندارد، بتوانید ایستاده ادرار کنید. استفاده از آن را از قبل در خانه تمرین کنید. در صورت امکان فانل را آبکشی و خشک کرده و در یک کیسه پلاستیکی حمل کنید.
در پیاده روی های روزانه می توانید تعدادی دستمال توالت و یک کیسه پلاستیکی زیپ دار با خود حمل کنید. دستمال های مصرف شده را داخل پلاستیک انداخته و به محض رسیدن به منزل در سطل آشغال دفع کنید.
اگر شب ها در چادر می خوابید و نمیخواهید در سرمای شب برای دستشویی کردن بیرون بروید، کافی است از یک بطری( در صورت لزوم متصل به یک فانل) استفاده کنید. بطری دربسته را خارج از چادر گذاشته و صبح هنگام، آن را دور از مکان چادرزنی جایی در میان بوته ها خالی کنید.
چگونه در طبیعت مدفوع کنیم؟
قبل از آنکه سفر خود را آغاز کنید مطمئن شوید تجهیزات زیر را با خود به همراه دارید و تکنیک های صحیح استفاده از آن ها را یاد بگیرید.
تجهیزات لازم: علاوه بر موارد اولیه_یعنی دستمال توالت و ژل ضدعفونی کننده دست_ موارد زیر را نیز همراه داشته باشید:
کیسه پلاستیکی زیپ دار: دستمال های مصرف شده را در کیسه انداخته و با خود ببرید . برای پنهان کردن محتویات کیسه می توانید از کیسه مشکی یا آن را با فویل آلومینیومی استفاده کنید.
بیلچه مسافرتی: اغلب آن ها بسیار سبک وزن بوده و برای کندن یک گودال کوچک بسیار کاربردی هستند.
کیسه یا محفظه مخصوص فضولات جامد: در برخی مناطق کوهستانی، حساس یا پر رفت و آمد لازم است که فضولات جامد انسانی را در کیسه یا محفظه ای انداخته با خود حمل کنید. در این صورت باید برخی لوازم دفع فضولات انسانی را با خود بیاورید. برخی از آن ها کیسه های پلاستیکی ساده ای هستند که با نام “کیسه آبی” شناخته می شوند و برخی دیگر کیسه های مهر و موم شده و دولایه ای هستند که حاوی ژل جاذب نیز می باشند. اگر قرار است با وسایل نقلیه بزرگتری جابجا شوید( مانند کمپ زدن با ماشین یا قایق سواری در مناطق دورافتاده) می توانید یک سطل فلزی درب دار با یک کیسه پلاستیکی بزرگ و قابل تجزیه را به عنوان یک دستشویی سیار کاربردی و کم هزینه با خود حمل کنید.
اگر برای ادرار کردن چمباتمه می زنید(نشسته ادرار می کنید) زمین نرمی پیدا کنید تا ادرار روی لباستان ترشح نکند(مثلا برگ های سوزنی کاج روی زمین مناسبند). حالت نشستن بازتر به شما در حفظ تعادل کمک می کند. مطمئن شوید شلوار، کفش ها، بند کفش و سایر وسایلتان در معرض ادرار قرار نداشته باشند. به شیب زمین توجه کنید و در سربالایی ادرار کنید تا جریان مایع به سمت پایین سرازیر و از شما دور شود.
مکان مناسب برای توالت صحرایی
برای حفر گودال باید حدود ۲۰۰ فوت (۷۰ قدم) دورتر از محل اتراق و یا آبراه و رودخانه در نظر یگیرد . برای ایجاد فضای خصوصی تر می توانید از بوته های کوچک استفاده کنید. همواره به محیط اطراف توجه داشته باشید تا راه برگشت به چادرها را گم نکنید مخصوص در هوای تاریک . سعی کنید زمینی نسبتا نرم پیدا کنید که آفتاب گیر هم باشد. این شرایط به تجزیه بهتر و سریعتر فضولات کمک می کنند. از یک بیلچه، چوب، سنگ یا پاشنه کفش استفاده کرده تا چاله ای به قطر تقریبی۱۰ سانت و عمق حدودا ۲۰ سانت حفر کنید.
اگر زمین بیش از حد سفت یا سنگلاخ است، تکه سنگی را بلند کرده و از فضای زیر آن استفاده کنید. سپس تکه سنگ را سر جایش قرار داده و یا فضولات را در کیسه با خود حمل کنید.
روش ساخت دستشویی
چاله ای به عمق ۲۰ الی ۶۰ سانتی متر با توجه به تعداد اعضا حفر کنید
اطراف چاله را از خار و خاشاک و اجسام تیز، پاکسازی کنید
چند سنگ یا تخته چوب بزرگ در دو طرف چاله قرار دهید
مقداری خاک برای پوشاندن فضولات در کنار چاله بریزید و بیلچه را روی آن قرار دهید
در صورت تمایل میتوانید از چادرهای موجود با عنوان دستشویی استفاده کنید. قیمت این چادرها در حال حاضر حدود ۲۰۰ هزار تومان میباشد
به اعضای گروه یاد بدهید که پس از هر بار استفاده از دستشویی با استفاده از بیلچه، کمی خاک داخل چاله بریزند ولی در انجام این کار زیاده روی نکنن چون ظرفیت چاله به زودی تکمیل و غیر قابل استفاده میشه
دستمال های خود را درون چاله نیاندازید . فراموش نکنید که دستمال ها بین ۱ تا ۵ ماه زمان نیاز دارند تا بازیافت شوند.
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.