مسجد جامع بناب مرند

مسجدجامع بناب جدید یکی از قدیمی ترین مساجد این شهر است که در مجاورت میدان مرکزی (میدان امام حسین) این شهر و در ضلع شمال شرقی میدان واقع است. این مسجد در یک طبقه و با سقفی شیروانی است. و دارای یک حیاط در قسمت شرق مسجد است. داخل مسجد نیز توسط دیواری کوتاه که به سقف نمی‌رسد به دو قسمت نا مساوی مردان و زنان تقسیم شده‌است به طوری که وسعت قسمت مردان بیش از دو برابر قسمت زنانه این مسجد می‌باشد. از نکات جالب توجه این مسجد این است که با وجود زیربنای بزرگ و عظیم آن کوچکترین ستونی در آن وجود ندارد و کل فضای مسجد یکپارچه می‌باشد و در سقف آن نیز به جای تیر آهن از چوب استفاده شده‌است. دیوارهای داخل مسجد فاقد هرگونه گچ بری یا کاشی کاری است و به صورت ساده گچ کاری شده‌است. این مسجد اصلی ترین تجمع گاه اهالی بناب جدید در مراسمات مذهبی و سایر مناسبت‌ها می‌باشد. مسجد دارای سه درب ورود و خروج است که دو در در ضلع غربی مسجد مختص ورود و خروج مردان و زنان است و درب سوم در ضلع شرقی مسجد قرار دارد که به حیاط مسجد باز می‌شود. این مسجد در سال‌های اخیر به دلیل اتصال در سیستم سیم کشی برقش دچار آتش سوزی خفیفی در سقفش شده بود که منجر به اصلاح سیستم برق کشی مسجد شد.
آتش سوزی در مسجد

در این مسجد دوبار آتش سوزی رخ داده که آتش سوزی اول شدید تر بود. در آن زمان برای گرم کردن مسجد از بخاری‌های چوبی (چوب سوز) استفاده می‌شد که اتش سوزی چوب‌های بید مورد استفاده بخاری باعث کسترش آتش به سقف این مسجد شده بود. آتش سوزی دوم چندین سال پیش بر اثر اتصال در سیم کشی برق مسجد به وجود آمده بود که موجب شد در قسمتی از سقف مسجد آتش سوزی شود ولی خوشبختانه بلافاصله آتش وزی مهار شد و خسارت چندانی به بار نیاورد و بعد از آن سیستم برق کشی مسجد اصلاح گردید تا از این بابت خطری متوجه مسجد نباشد.
علم‌های مسجد
علم(شط)های مسجد جامع بناب جدید

در این مسجد سه عدد علم وجود دارد که در زمان‌های قدیم یکی از آن‌ها ناپدید گردید ولی دوتای دیگر هنوز موجود است که با نام‌های شط بزرگ و شط کوچک معروفند. در بارهٔ فلسفه وجودی این شط‌ها چیز زیادی در دست نیست ولی تا آنجا که معلوم است این شط‌ها قبلاً در منزل حاج رضا روشنی بودند که بعدها به مسجد منتقل شدند و در دو گوشهٔ جنوب غربی و جنوب شرقی مسجد نگهداری می‌شوند و اکثراً در ایام محرم به ویژه تاسوعا و عاشورا مردم پارچه‌های نذری خود را به این شط‌ها می‌بندند و بعداً این پارچه‌ها از شط باز شده و خرج مسجد می‌شوند.