قصر ابونصر شیراز

قصر ابونصر شیراز یا تخت مادر سلیمان به صورت بقایای بناها و یک حصار سنگی، دیوارهای آجری، ساختمان‌های خشتی و آستانه‌های سنگی فرو افتاده در شش کیلومتری شرق شیراز، بر بالای یک تپه بقایای بناها و یک حصار سنگی، دیوارهای آجری، ساختمان‌های خشتی و آستانه‌های سنگی فرو افتاده دیده می‌شوند. در آن جا تعدادی نقش برجسته از نوع نقوش تخت جمشید نیز وجود دارند. از نقش برجسته‌ها و آستانه‌های سنگی عهد هخامنشی فقط یک آستانه بر پا مانده و نقش خدمتگزاری که ظرفی در دست دارد بر دیواره‌های آن حجاری شده است.
به عقیده‌ برخی دانشمندان، قطعات مزبور را از تخت‌ جمشید به این محل آورده و مورد استفاده مجدد قرار داده‌اند. در سال‌های ۱۳-۱۳۱۱ شمسی هیأت علمی موزه « متروپولیتن » نیویورک کاوش‌های علمی در آنجا انجام داد و نمونه‌های سفال و قطعات ظروف سنگی عهد هخامنشی را با سکه‌ها و آثاری دیگر از عهد سلوکی، اشکانی و ساسانی کشف کرد. معلوم شد که در عهد اشکانیان بنایی محکم و محصور در آنجا احداث شده و در زمان ساسانیان هم مورد استفاده‌ کامل بوده است.
احتمالاً پیش از دوران اسلام چندین قلعه در حول و حوش محل کنونی شهر شیراز فعلی وجود داشته و قصر ابونصر شیراز یکی از این قلعه‌ها بوده است. نام قدیم قصر ابونصر، تخت سلیمان است و زیر همین نام، محوطه پایین و مجاور قصر ابونصر را به نام «دشت خضر» می‌‌خوانند و بقاعی هم در آنجا وجود دارندامروزه به محلی که در نزدیکی این قصر هست و در گذشته معروف به قصرابونصر بوده، شهرک امام حسین (ع) (انتهای خیابان شریف‌آباد فعلی) می‌گویند.
افرادی که در این شهرک زندگی می‌کنند، از اهالی قدیم این بنای تاریخی هستند. در تاریخ ۲۴ شهریور ۱۳۱۰ به شماره ۱۳ در فهرست آثار تاریخی ایران به ثبت رسیده است.

تصاویر بیشتر : -->