روستای لمیر

لمیر واژه ای است برگرفته از زبان زرتشت در عهد باستان از نام المیرا(قوم بزرگ) که از خدایان زرتشتیان می باشد و در گذر زمان ابتدا به المیر و بعدها به لمیر تغییر یافت ، قلعه های مخروبه باستانی موجود در منطقه سلطان سفید در کوهستان لمیر حاکی از آن است که در آنجا با روشن کردن آتش آئین های دین زرتشت را برگزار می کردند.

لمیر بعلت دارا بودن منابع وسیع جنگلی ، رودهای همیشه پرآب،مناطق جلگه ای حاصلخیز و از طرفی همجواری با دریای خزر(Caspian Sea) از دیرباز مورد توجه اقوام مختلف از قبیل تالش،گیلک و بویژه آذری ها قرار گرفته بود که گویش ۷۰ درصد مردم در قرون گذشته تالشی و ۳۰ درصد هم آذری بوده است.
لمیر بعلت دارا بودن منابع وسیع جنگلی ، رودهای همیشه پرآب،مناطق جلگه ای حاصلخیز و از طرفی همجواری با دریای خزر(Caspian Sea) از دیرباز مورد توجه اقوام مختلف از قبیل تالش،گیلک و بویژه آذری ها قرار گرفته بود که گویش ۷۰ درصد مردم در قرون گذشته تالشی و ۳۰ درصد هم آذری بوده است.

با آغاز جنگ جهانی دوم (۱۳۲۰ش-۱۹۴۱م) علیه روسیه(شوروی سابق) پل های رودخانه لمیر شاهد عبور سربازان آلمانی(نازی ها) و مجاری بود و ارتش سرخ روسیه بارها این پلها را با دینامیت از ریشه نابود کردند.

پس از جنگ خونین جهانی جمعی از مردم شوروی(کشور آذربایجان) برای فرار از قحطی و جنگ زدگی به این منطقه تالش نشین مهاجرت کردند. از اینرو ۸۰ درصد اهالی شیعه می باشند و به زبان آذری و اقلیتی هم وجود دارند که سنی مذهب هستند وبه زبان تالشی گویش می کنند.

حضور سرتاسری مردم این دیار در هشت سال دفاع مقدس ۶ شهید و دهها جانباز و اسیر را به ارمغان آورده است.

هر یک ازاین پدیده ها به عنوان میراث های ارزشمند زمین شناسی می باشند و بستر مناسبی را برای توسعه صنعت ژئوتوریسم فراهم آورده اند، ولی تاکنون به دلیل عدم معرفی مناسب و کافی برای زمین شناسان، گردشگران و ورزشکاران نا آشنا می باشد.