قارنه روستایی تاریخی است که در ۴۵ کیلومتری جنوب شرقی شهرستان اصفهان واقع در پناه گاه حیات وحش پارک ملی کلاه قاضی قرار دارد. این روستا در بخش جرقویه در شهرستان اصفهان واقع شده‌است. قدمت این روستا به حدود ۳۵۰۰تا ۷۰۰۰ سال تقریب زده می‌شود. جمعیت فعلی این روستا به دلیل خشکسالی‌های متعدد، از ۱۰۰ نفر تجاوز نمی‌کند. کنار این روستا و سمت کوه قارنه قبرستانی با قدمت بالا وجود ر سال‌هایی نه چندان دور این روستا از روستاهای پر رونق بوده‌است. بناها وعمارت‌های این روستا خشتی وگلی بوده وعلی رغم گذشت سال‌های بسیار پرمخاطره همچنان پا برجا هستند.. شغل اکثر اهالی در حال حاضر کشاورزی، دامداری و کارمند در واحدهای اداری و صنعتی اطراف است. در نزدیکی این روستا کوه قارنه با بلندی ۳۵۰ متر و ارتفاع ۱۹۷۰ متر از سطح دریا قرار دارد که بر روی قله کوچکی که در نزدیک این کوه‌است نیایشگاه آناهیتا قرار دارد. آناهیتا فرشته و نگهبان آب و فراوانی و زیبایی و باروری در نزد ایرانیان دارای مقام بلند و ارجمندی بوده‌است. طبق بررسی‌های باستان شناسی، شواهدی از کاربرد تیرهای آهنی در پی این بنا وجود دارد. مصالح بکار رفته در این نیایشگاه لاشه سنگ و گچ و بست‌های آهنی است. هم اکنون تنها صحن این بنا باقی مانده‌است. این روستا در گذشته ایی نه چندان دور دارای آبی کافی بوده‌است که کشاورزی پر رونقی را برای اهالی همراه آورده بود. شاهد این مورد عکس‌های ماهواره ایی است که وسعت کشت و زرع را در این ناحیه نشان می‌دهد. منابعی آبی که استفاده می‌شده‌است همگی حاصل ابداعات بشری بوده و در گذشته موارد زیر بوده‌اند: ۱-آب انبار ۲-قنات‌ها ۳-چاه‌های آب ایی که در خانه‌ها وجود داشته‌است. آب انبار بزرگ این روستا که بیشتر شبیه یک دریاچه مصنوعی است، در زمان قدیم در طول سال آب داشته و آب خود را از سیلاب‌ها و قنات‌ها تامین می‌کرده‌است. طبق گفته اهالی آب این دریاچه در زمستان یخ می‌بسته و در بعضی موارد ضخامت آن به حدی بوده‌است که گله ایی گوسفند می‌توانسته از رو ی آن عبور کند. این روستا در دهه ۱۳۴۰ دچار کم آبی می‌شود که علت آن استفاده نادرست از آبهای زیر زمینی با حفر چاه‌های عمیق با دبی خروجی بالا است. خشکسالی علت اصلی کوچ اهالی به دهستان‌های اطراف و شهر اصفهان است. با وجود کم آبی مردم این روستا هنوز هم به کشاورزی مشغول اند و چهره این روستای تاریخی را زنده نگاه داشته‌اند. با عبور خط لوله انتقال آب از کوهرنگ به یزد از کنار کوه قارنه، این روستا سهمیه آب شرب را بدست آورد. روستای قارنه به‌عنوان یک روستای خان‌نشین، چند سرای اربابی دارد. در اطراف بافت کلی روستا نیز دیواره‌ای بلند و چند برج از خشت و گل هستند و در بعضی قسمت‌ها شواهدی از لاشه‌چینی‌های سنگین به‌چشم می‌خورد. این قلعه روستا چند خانهٔ اربابی با تزیینات بسیار پرکار نقاشی دیواری، تزیینات مقرنس، کاشی‌کاری هفت‌رنگ، گچ‌بری، آیینه‌کاری و نماسازی‌های آجری دارد. هم‌چنین دارای چهار حیاط و هشتی‌های مرتبط با آن است و هر حیاط به‌جز فضای سبز، دارای چاه‌های آب، حوض و فواره‌است.
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.