روستاهای گرمی ( معرفی ۲۲۰ روستای گرمی )

روستاهای گرمی را در این مطلب به شما معرفی خواهیم کرد .۲۲۰ روستای گرمی که طبیعتی سرسبز وبکر دارند و اهالی آنها خونگرم و مهمان نوازند . در ابتدا با شهرستان گرمی آشنا خواهیم شد. شهرستان گِرمی یکی از شهرستان‌های استان اردبیل ایران است. مرکز این شهرستان، شهر گرمی است. این شهرستان در شمال غربی کشور و شمال استان اردبیل بین ۳۸ درجه و ۵۰ دقیقه تا ۳۹ درجه و ۱۰ دقیقه عرض شمالی از خط استوا و ۴۷ درجه و ۲۵ دقیقه تا ۴۸ درجه و ۱۲ دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ واقع شده‌است. گرمی از سال ۱۳۵۵ با جدایی شهرستان مغان از شهرستان مشگین‌شهر به مرکز شهرستان تبدیل شد. سپس در سال ۱۳۷۰ دو شهرستان بیله سوار و پارس‌آباد از آن جدا شده و تبدیل به شهرستان شدند.مساحت شهرستان گرمی ۱۷۲۵٫۲ کیلومتر مربع می‌باشد که معادل بیست درصد مساحت کل مغان و ۶/۹ درصد مساحت استان اردبیل می‌باشد.

تاریخچه

بر اساس اطلاعات ارائه شده در تحقیق دانشگاه آکسفورد، نوشته لویس ژرمن، ریشه نام گذاری گرمی به اعتقاد برخی از واژه گئرامنه گرفته شده‌است که به معنی چند عشیره که دارای چراگاه مشترک می‌باشند و به رئیس آنان گئرامنی می‌گفتند. تعداد دیگری اعتقاد دارند این شهر در زمان بابک خرمدین بذ یا بذین داشته‌است و محل آن را بین محله قلعه باشی و روستای اله درق می‌دانند وقلعه دئیو قالاسی را قلعه بذ می‌دانند. برخی از مورخان معتقدند این خطه از قدیم محل زندگی چند زنتو از پارتها بوده و واژه گئرمی در گویش پارتها یک واژه مقدس بوده و وجود گورهای خمره‌ای را دلیل می‌آورند. مورخان و محققان دیگری معتقدند این واژه از واژه‌های سومری بوده و از دو قسمت «گئر» و «می» تشکیل شده‌است گئر به معنی آبادی و جای مشخص یا خانه و می‌به معنی قوانین آسمانی پس گئرمی یعنی خانه قوانین و دستورهای آسمانی. قدیمیترن طایفه ساکن در دوران متأخر گرمی مربوط به طایفه حسنلو است. این طایفه از نوادگان اوزون حسن هستند که بعد از شکست از شاه عباس صفوی در نقاط مختلف آذربایجان پخش شده‌اند.

با این حال محقق دیگری که در زبان‌های اطراف گرمی و زبان‌ها باستانی ایران تحقیق کرده‌است، مدعی است بر اساس شواهدی از بناهای تاریخی و کتیبه‌ها و نظایر آن باقیمانده‌است، نام گرمی واژه ایی احتمالاً با ریشه اوستایی و فارسی باستان است که از دو قسمت «گئر» که تغییر یافته و خلاصه شده «آگئر» به معنی آتش و آتشکده و «می» که خلاصه شده و تغییر یافته میترا به معنی خورشید می‌باشد، تشکیل شده‌است. یکی از استنادات وی نوشته استرابون (۶۲ ق. م تا ۱۹ م) در رساله جغرافیا کتاب ۱۵، کرده – ۳، بند ۱۳ می‌باشد که در وصف طایفه مغان می‌نویسد: «در آنجا هم چنین آتشکده‌ها وجود دارد، بناهای غریبی که در میانشان آدریانی قرار دارد که از خاکستر انباشته‌است و در آنجا مغان پاسدار آتشی هستند که هرگز خاموش نمی‌شود.»[۲] هر چند مطلب فوق در مورد کاپادوکیه است که هم‌اکنون در ترکیه قرار دارد اما چون وصف رفتار طایفه مغان است می‌تواند برای سایر تحقیقات تاریخی نیز مستند قرار گیرد. او محل‌های انباشته از خاکستر، وجود ۳ تپه گرد که بی شباهت به کاپادوکیه نیستند، تداوم جنگل‌های تالش و رسیدن آن به شهر گرمی که منابع چوب و هیزم را به راحتی فراهم می‌کند و قرار داشتن صخره سنگی در میان دو رود را که برپایی آتش بدون خطر را ممکن می‌ساخته‌است، جزو شواهد خود عنوان می‌نماید؛ بنابراین کلمه مغان که هم‌اکنون به برکت حاصلخیزی خاک، آب رودهای ارس- دره رود و بالهاری و توسعه‌های صنعتی انجام شده در جلگه مغان، با واژه دشت عجین و همراه شده‌است، بیش از آن که با مناطق جلگه‌ای مغان ارتباط داشته باشد با مناطق کوهپایه‌ای و شهر گرمی ارتباط دارد، چرا که اغلب رفتارهای مغ‌ها با کوه و کوهپایه سازگار تر است تا دشت.

محقق مزبور همچنین معتقد است با توجه به اینکه حداقل ۷ نقطه در آذربایجان به همین نام شناخته می‌شود که دو مورد از آن‌ها در همین شهرستان (خود شهر گرمی و روستایی چسبیده به بخش انگوت)، سه مورد جمهوری آذربایجان، یک مورد آذربایجان غربی (روستایی در ارومیه)، و یک مورد آذربایجان شرقی (رودخانه‌ای در میانه) به همین نام شناخته می‌شوند، و تشابه اسمی با شهر آذربایجانی‌نشین گرمی (Gremi) در استان کاختی گرجستان باید در این خصوص تحقیق بیشتری صورت گیرد. طبق یافته‌های این فرد طایفه‌ای در جنوب ترکیه زندگی می‌کنند که به نام «گرمی لی اوغلانلاری» شناخته می‌شوند و معتقد است احتمالاً این طایفه در دوره صفوی با ساکنین فعلی این شهر تبادل شده باشند اما حافظه تاریخی مردم شهرستان و اسناد موجود چیزی در این خصوص ارائه نمی‌دهد بنابراین نظریه ارتباط تاریخ کهن گرمی با کاپادوکیه تقویت می‌شود. طایفه مزبور غذایی با برنج درست می‌کنند که «گرمی پلو» نامیده می‌شود و بر همین اساس ممکن است گرمی نام گیاه یا ادویه‌ای باشد.

لازم است ذکر شود که واژه‌های «قرم»، «غرم»، «الغرم»، «القرم» و «قرمی» در کتب تاریخی مختلف که به زبان عربی نگاشته شده‌اند برای شبه جزیره کریمه به کار رفته‌اند و گاهی به اقوام ترک‌زبانی که در این شبه جزیره ساکن هستند نیز به «قرم» و «قرمی» شناخته شده‌اند اما شواهدی برای ارتباط کریمه با شهر گرمی شناسایی نشده‌است.

با این حال ذکریا ابن محمد قزوینی در کتاب آثار العباد و اخبارالبلاد در وصف مغان می‌نویسد:

«موغان، ولایتی است واسع از آذربایجان. دهات و آبادی دارد. هرکه از اردبیل به تبریز رود، این ولایت در طرف راست او واقع شده، موغان گرمسیر است و باقی آذربایجان سردسیر؛ و ترکمانیه در آن سکونت داشته‌اند به جهت کثرت علوفه و خوشی زمستان و حال تاتار ترکمانیه را از آنجا بیرون کرده و خود آنجا قشلاق می‌کند.»

با توجه به اینکه موطن اصلی تاتارها از کریمه بوده‌است احتمالاً مهاجران وارد شده از عراق و یمن در قرن دهم هجری همان واژه‌ای را که نویسندگان عرب و ایرانی برای کریمه به صورت قرم- غرم – القرم یا مشابه آن به کار می‌برده‌اند در خصوص تاتارهای ساکن این شهر و این منطقه به کار برده‌اند و به مرور زمان به علت لهجه ترکی- آذربایجانی مردم منطقه واژه به گرمی تغییر یافته‌است. هرچند پذیرفتن سرنوشت مشابه برای ۷ نقطه جغرافیایی چندان سهل نمی‌نماید.

همچنین این سند ادعایی را که مطرح شده‌است که زبان ترکی بعد از صفویه و از قرن ۱۰ و ۱۱ هجری در این منطقه رایج شده‌است رد می‌کند و سابقه آن را حداقل به قرن هفتم هجری و حتی پیش از آن برمی‌گرداند.

 آثار تاریخی

تاریخ شهر و شهرستان گرمی با تاریخ منطقه مغان و آبادی‌هایی نظیر برزند، باجروان و بذ در هم آمیخته‌است. متأسفانه اغلب آثار تاریخی موجود شهرستان به درستی حفاظت نشده و در نتیجه تخریب یا از کشور قاچاق شده‌اند. بخشی اندکی از آثار تاریخی کشف شده از این شهرستان در موزه شهرکاشان نگهداری می‌شوند و البته بخش اندک ولی حائز اهمیتی از آثار مکشوفه از آن در موزه کپنهاگ دانمارک نگهداری می‌شود.

تپه باستانی (آغامعلی تپه سی) سند معتبری از پیشینه تاریخی این شهربوده که در ۹ کیلومتری شهر و در نزدیکی روستای (شوکورلو) واقع است. همچنین اولین پارچه بافته شده در ایران در تپه همت روستای سالالا (در مکاتبات دولتی سلاله) از توابع شهرستان گرمی کشف شده که هم‌اکنون در موزه ملی ایران نگهداری می‌شود این پارچه دراصل به رنگ قرمزبوده و دارای زمینه شطرنجی با نشان صلیب شکسته یا همان گردونه خورشید یا گردونه مهر می‌باشد. به تازگی سنگ قبرهای تاریخی در گورستان حفاظت شده روستای آلیله مغان (گئرمی) کشف گردیده این سنگ قبرها مربوط به دوره تیموری، اسلامی دارای نقوش هندسی دوره اسلامی است و آیاتی از قرآن کریم به خطوط نسخ عربی و کوفی بر روی آن‌ها حکاکی شده‌است. گورستان آلیله باید جزو آثار ثبت ملی شده دانست، قدمت سنگ قبرهای شناسایی شده به ۷۵۰ سال پیش برمی گردد. حالت محرابی و گنبدوار این سنگ‌ها بیانگر این است که سنگ قبرها بر مزار افراد مذهبی و مورد احترام نصب شده‌اند. همچنین قدمت شهرستان گرمی به ۲۵۰ سال قبل از میلاد برمی گردد و در روستاهای رمضانلو، دریامان و پرمهر آثاری از دوره اشکانی کشف شده‌است.

این شهر دارای چهار دوره تاریخی آبادانی بوده‌است که از هم گسسته می‌باشند. یکی قرون کهن و اساطیری است که آثار فراوانی از سنگ حجاری‌ها، نقاشی‌های روی سنگها، ظروف و … از آن‌ها بدست آمده‌است. از آثار به دست آمده از این دوران چنین برداشت می‌شود که احتمالاً در این دوره صرفاً در حد عبادتگاه و محل اسکان برخی از کاهنان و سربازان و احتمالاً محل نگهداری گنج‌ها و ذخایر از این شهر استفاده می‌شده‌است و جمعیت قابل توجهی در آن ساکن نبوده‌است. از شخصیت‌های اساطیری منطقه از فردی به نام دئوتامورث (تهمورث دیو) یاد می‌شود که گویا بسیار قوی هیکل و نیرومند بوده‌است و طبق افسانه‌ها زیر کوه سیفار گیر افتاده‌است اما زنده است. این افسانه نیز ارتباط تاریخ گرمی با کاپادوکیه و مغان را نزدیک تر و قوی تر می‌نماید چرا که کاپگادوکیه نیز متشکل از تونل‌های زیر زمینی بوده‌است که مردم تا سال‌ها در آن می‌توانسته‌اند پنهان شوند.

جغرافیا و طبیعت

شهرستان گرمی از شمال با شهرستان‌های بیله سوار و پارس‌آباد، از غرب با شهرستان کلیبر (آذربایجان شرقی) از جنوب با شهرستان مشگین‌شهر و از شرق با جمهوری آذربایجان همسایه‌است. شهرستان گرمی از جنوب به دامنه کوه‌های صلوات، از شمال به کوه‌های خروسلو از غرب به رود دره رود و از شرق به بالهارود محدود می‌شود.براساس تقسیمات کشوری شهرستان مغان (گرمی) دارای وسعتی معادل ۱۷۲۵٫۲ کیلومتر مربع می‌باشد.

پست‌ترین نقطه شهرستان در شمالغرب شهرستان و در روستای خان محمدلو واقع است که حدود ۲۴۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد و مرتفع‌ترین نقطه شهرستان کوه‌های صلوات در جنوب روستای خان‌کندی است که حداکثر ۲۲۰۰ متر ارتفاع دارد.

رشته کوه‌های قره داغ، خروسلو، صلوات سمتهای جنوبی، شرقی و غربی این شهرستان را تشکیل می‌دهند. در کوه‌های این شهرستان تاکنون ۶ دهنه غار طبیعی شناسایی و ثبت شده‌است.

گونه‌های گیاهی و جانوری

از حدود سه میلیون و چهارصد هزار هکتار جنگل‌های ایران، حدود ۵۰۰۰ هکتار آن در شهرستان گرمی واقع شده‌است مراتع و جنگل‌های شهرستان محل رویش پراکنده یا انبوه انواع مختلفی از گیاهان و درختان و درختچه‌ها از جمله نارون، بلوط، انجیر، آلوی کوهی، زالزالک، سیب کوهی، زرشک، تمشک، نسترن، گز، گونه‌هایی از کاج و انواع گیاهان دارویی نظیر شیرین بیان، آجی بیان، پنیرک، پونه، گاو زبان، بابونه، بومادران، زعفران کوهی، ترشک مواج، اسفند، ترشک کوهی، چای کوهی و برخی گیاهان دیگر است.

گل‌های لاله، شقایق، زنبق، گونه‌هایی از صعلب، گلایل، بنفشه و برخی گل‌های دیگر در فصول مختلف و در نواحی مختلف شهرستان می‌رویند.

پستانداران: خرگوش، گرگ، گرگاس، روباه، شغال، گورکن، جوجه تیغی، موش، بز و میش جزو گونه‌های پستانداران منطقه هستند. گراز، خرس، گربه وحشی و برخی گونه‌های دیگر نظیر گوزن و آهو نیز هر از گاهی در دشت‌ها و کوهستان‌های اطراف مشاهده می‌شوند. اما آهوی مغان که در افسانه‌های آذربایجان معروف است، در دو دهه اخیر مشاهده نشده‌است.

پرندگان: کبوتر، کبوتر چاهی، سینه سرخ، سینه زرد، کبک، گنجشک، کلاغ، زاغ، دارکوب، هدهد، قرقی، جغد، خفاش، لاشخور، شاهین، پرستو، سونا، ترلان، قمری، سار و سار صورتی، بلبل، بلدرچین، چکاوک کاکلی،

خزندگان و دوزیستان: مار، کورمار، مارمولک، سمندر، لاک‌پشت، قورباغه،

حیوانات آبی (بیشتر در دو رودخانه بالهاری و دره رود و دریاچه سد گیلارلو): ماهی قزل آلا و آزاد، خرچنگ

روستاهای گرمی

روستای آرانچی

آرانچی روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان اجارود شمالی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۵۱۴ نفر بوده‌است.

روستای آرمار مشهدلو

آرمار مشهدلو یا مشهدلو یکی از روستاهای بخش مرکزی شهرستان گرمی استان اردبیل در نزدیکی مرز ایران و جمهوری آذربایجان است.روستای مشهدلو در ساحل رودخانه تولون (تولون چای) واقع شده که از جنوب به روستای تولون و سلیمانلو و از سمت شرق به نوار مرزی جمهوری آذربایجان محدود می‌شود.بر اساس نتایج سرشماری نفوس و مسکن سال ۱۳۹۰ روستای مشهدلو دارای ۱۲ خانوار با ۴۵ نفر جمعیت بوده است .

روستای آرمارمشهدلو

آرمارمشهدلو یکی از روستاهای گرمی است که در دهستان اجارود غربی واقع شده‌است. آرمارمشهدلو ۶۳ نفر جمعیت دارد.

روستای آزادلو

آزادلو روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش موران، دهستان آزادلو قرار دارد. نام این روستا از درخت آزاد که زمانی در کوه‌های اطراف آن به وفور یافت می‌شد مشتق شده‌است. هم‌اکنون نیز در آنسوی مرز و در جمهوری آذربایجان کوه‌های روستای شاطرلو که چسبیده به آزادلوست درخت آزاد به وفور یافت می‌شود.طبق آمار سال ۱۳۹۵ بنیاد مسکن شهرستان گرمی، جمعیت این روستا برابر با ۲۹۳ نفر می‌باشد. آزادلو از معدود روستاهای شهرستان گرمی می‌باشد که به دلایل جاذبه گردشگری و رونق باغداری با مهاجرت بی‌رویه از روستاها مواجه نبوده و در کنار حفظ سنت روستایی، ساختار مدرنی دارد.

روستای آغ تپه

آغ تپه یکی از روستاهای گرمی است که در استان اردبیل واقع شده‌است. براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، آغ تپه ۴۴ نفر جمعیت دارد.

روستای آقاحسن‌بیگلو

آقا حسن‌بیگلو از روستاهای مرزی شهرستان گرمی در استان اردبیل است.روستای آقا حسن بیگلو دارای ۵۰ خانوار بوده و جمعیت ان در حدود ۲۰۰ نفر می‌باشد. این روستا با روستای جعفرلو در جمهوری آذربایجان هم مرز می‌باشد.رودخانه بالهارود بخشی از مرز بین ایران و جمهوری آذربایجان به شمار می‌رود.باتوجه به آب و هوای معتدل ومناسب جهت انجام شغل کشاورزی ودامپروری ،اکثرساکنین این منطقه ازطریق انجام فعالیتهای ذکرشده امرارمعاش میکنند.

روستای آقاوردیلو

اقاوردیلو یکی از روستاهای گرمی است که در دهستان انگوت شرقی واقع شده‌است.

روستای آقداش سفلی

آقداش سفلی یکی از روستاهای گرمی است که در دهستان پائین برزند واقع شده‌است.آقداش سفلی ۱۶۸ نفر جمعیت دارد.

روستای آقداش علیا

آقداش علیا یکی از روستاهای گرمی است که در دهستان پائین برزند واقع شده‌است.

روستای آلیله سر

آلیله سر یکی از روستاهای گرمی است که در دهستان انی واقع شده‌است. آلیله سر ۱۶۹ نفر جمعیت دارد.

روستای ابراهیم کندی (برزند)

ابراهیم کندی از روستاهای شمالی دهستان پائین برزند است که در میان روستاهای ارزنق، نورالله بیگلو، شاهماربیگلو و قلعه برزند جای گرفته است این آبادی در مجاورت رود برزندچای که در سراسر دهستان پائین برزند به سمت شمال جاری می‌شود قرار دارد. ابراهیم کندی در سرشماری سال ۱۳۹۰ کشور دارای ۲۸ خانوار با ۱۲۱ نفر جمعیت بود.

روستای اروج آباد

اروج آباد یکی از روستاهای گرمی است که در دهستان آزادلو واقع شده‌است. اروج آباد ۴۷ نفر جمعیت دارد.

روستای اژدرلو

اژدرلو یکی از روستاهای گرمی است که در دهستان اجارود مرکزی واقع شده‌است.روستای اژدرلو (که به انگوتلار سفلی نیز معروف است) روستایی در شمال شهرستان گرمی بوده و اخرین روستای این شهرستان محسوب میشود.از شمال با روستای انجیرلو و قیزقلعه که از توابع بیله سوار میباشند و ازغرب با روستای یدی گارداش و از جنوب با روستای ساری نصیرلو همسایه میباشد.و با گمرک بیله سوار حدود ۲۵کیلومتر فاصله دارد.با صلاح دید مسئولین این روستا به عنوان مرکز تجاری اداری منطقه ازاد جدید انتخاب شده است.جمعیت این روستا نزدیک به ۳۰۰ نفر میباشد که شامل ۷۰ خانوار میباشد.
این روستا به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص در منطقه شاهد پیشرفتهای زیادی بوده است به طریقی که پلیس راه راهنمایی و رانندگی گرمی_بیله سوار به این روستا منتقل گردیده است.بزرگراه اردبیل به قفقاز نیز از این روستا میگذرد و پروژه های زیربنایی این بزرگراه نیز هم اکنون در دست اجرا است و محدوده زیر نظر راهداری گرمی در حال تعریض جاده میباشد.همچنین پروژه ی راه آهن اردبیل به قفقاز نیز از محدوده این روستا عبور خواهد کرد.

سیلوی ذخیره سازی گندم و بزرگترین شهرک گلخانه ای منظقه در این روستا واقع شده و مجتمع گاوداری صنعتی نیز بزودی به بهره داری خواهد رسید.از این رو پیش بینی میشود سایر پروژه های تجاری عمرانی و توریستی و مذهبی از جمله زائرسرا در محدوده این روستا راه اندازی شود.لازم به ذکر است که سفره نفتی زیر زمینی منطقه معروف به قیرلی درسی در ۱۰کیلومتری این روستا واقع گردیده است.اراضی این روستا بسیار حاصلخیز بوده و زیرکشت محصولاتی همچون گندم_جو_عدس_نخود_یونجه و کلزا میباشد.زمین های این روستا بصورت دیمی بوده ولی بزودی تحت ابیاری صنعتی قرار خواهد گرفت.

روستای اژدرلو و روستاهای اطراف ان در منطقه باستانی ۲۰۰۰ساله قرار گرفته اند همچنین این منطقه در دوره سلسله ساسانیان در مسیر جاده ابریشم بوده و قلعه قیز قلعه سی پایگاه نظامی منطقه بوده است.آثار باستانی فراوانی از این منطقه کشف شده و هر ساله آثار جدیدی نیز بصورت غیرمجاز کشف و به کشورهای حاشیه خلیج فارس فروخته میشود.فتحعلی شاه قاجار نیز در لشکرکشی به تفلیس در ا این روستا اردو زده به استراحت پرداخته از این رو بخشهایی از زمینهای این روستا به نام فتحعلی اردوسی معروف است.اکثریت زمینهای این روستا به سه خاندان سرحدی کشتی و علایی تعلق دارد ولی بخشی از جمعیت روستا شامل مهاجرین نیز میباشند که در زمان اجرای قوانین اصلاحات ارزی مهاجرین غیر بومی نیز بخش کوچکی از زمینهارا به مالکیت خود دراوردند.

روستای اسمعلی کندی

اسمعلی کندی یکی از روستاهای دهستان پائین برزند شهرستان گرمی استان اردبیل می باشد که در جوار روستاهای ارزنق، تکبلاغ شرفه و توسانلوی برزند واقع شده است.بر اساس سرشماری این روستا ۱۰۴ نفر جمعیت دارد.

روستای اظماره سفلی

اظماره سفلی یک روستا در ایران است که در دهستان انی واقع شده‌است. اظماره سفلی ۴۶ نفر جمعیت دارد.

روستای اظماره علیا

اظماره علیا روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان انی قرار دارد. این روستا زادگاه نیاکان فیلسوف ایرانی مهدی اصغرزاده میباشد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۴۴۴ نفر بوده‌است.

روستای افجه

افچه روستایی است در شرق شهرستان گرمی در جنوب و ۵ کیلومتری مرکز بخش موران استان اردبیل کشور ایران است.این روستای کوچک درنقطه صفر مرزی با جمهوری آذربایجان قرار دارد. از نظر پوشش گیاهی وضعیت نیمه جنگلی دارد و مکانی مناسب برای گردشگری می‌باشد. در قسمت شرق افجه در فضای سبز چسبیده به روستا؛ درخت کهنسال گردو به قدمت۲۰۰ سال (به گفته صاحب درخت) خودنمایی می‌کند.

روستای افسوران

افسوران روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش موران، دهستان اجارود شرقی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۳۳۷ نفر بوده‌است.

روستای اکبرآباد

بیوک آقالو یکی از روستاهای گرمی است که در استان اردبیل واقع شده‌است. بیوک آقالو ۱۸۹ نفر جمعیت دارد.

روستای القناب

القناب(آلقانو) یکی از روستاهای بخش مرکزی شهرستان مغان (گرمی) می‌باشد.براساس آخرین نتایج تقسیمات کشوری روستای آلقانو(القناب) در بخش اجارود مرکزی شهرستان گرمی در جنوب روستای بابی کندی واقع شده و نزدیکترین شهر به آن گرمی می‌باشد.در لغت‌نامه علامه دهخدا آمده است که القناب دهی است جزء دهستان اجارود. بخش گرمی شهرستان اردبیل در ۱۲ هزارگزی شمال خاوری بخش گرمی و ۷ هزارگزی شوسهٔ گرمی – بیله سوار. جلگه و گرمسیر است. آب آن از چشمه تأمین می‌شود. در حالی که این روستای کوهستانی آب وهوای ییلاقی (با بهار وپاییز خنک و مطبوع و زمستانی سرد وتابستانی معتدل وچشمه ی آب گوارایی دارد.
براساس آخرین نتایج سرشماری نفوس و مسکن سال ۱۳۹۰ روستای القناب داری ۲۴ خانوار با ۹۲ نفر جمعیت می‌باشد که ۴۴ نفر از جمعیت روستا را مردان و ۴۸ نفر را زنان تشکیل داده است.مشاغل این روستا عمدتاً کشاورزی و دامپروری می‌باشد. عمده محصول این روستا غلات و حبوبات شامل گندم،جو،عدس و نخود، و نیز فراورده‌های لبنی سنتی بوده و بیشتر زمینهای این منطقه زیر کشت دیم گندم و جو می‌باشد.از امکانات عمومی این روستا می‌توان به آب، برق، تلفن، مدرسه ابتدایی و مسجد اشاره کرد.

روستای الله بلاغی

الله بلاغییکی از روستاهای گرمی است که در دهستان اجارود غربی واقع شده‌است. الله بلاغی ۲۹ نفر جمعیت دارد.

روستای الله‌یارلو

الله‌یارلو، روستایی در دهستان انگوت غربی بخش مرکزی شهرستان انگوت در استان اردبیل ایران است.بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۶۵ نفر (۱۸ خانوار) بوده‌است.

روستای الیله

آلیله روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان انی قرار دارد.روستای آلیله از مرکز شهر ۱۲ کیلومتر فاصله دارد و مرکز شهر گِرمی هم حدود ۱۱۵ کیلومتر از شهر اردبیل فاصله دارد.دارای مناظر متحیّر کننده و آب و هوای خنک در فصل تابستان است.دارای چشمه های آب سرد در نقاط مختلف روستا میباشد .که باعث به جریان افتادن رود خانه هایی در اطراف روستا گشته است و آبشارهای بزرگی در مسیر رود ها وجود دارد .یکی دیگر از جاذبه های این روستا غار لونج میباشد.
این غار در زمانهای قدیم محل نگهداری دام مخصوصا گوسفند بوده و روستائیان برای جلوگیری از خسته شدن گوسفندان ، پس از چرا در آنجا نگهداری می کردند. در داخل غار ، اتاقک ها ( آغول در اصطلاح محلی ) بودند و هر آغول متعلق به خانواده ای بود. چون غار بنوعی محل زندگی چوپانان هم بود در آنجا تنور و اوجاق هم بود. این مکان دیدنی یک آبشار فصلی مرتفع دارد که در ایام پرآب مثل اواخر پاییز و اوایل بهار چشم هر بیننده ای خیره می کند.

وجودگورستان بزرگ تاریخی، با سنگ های مجسمه ای بزرگ منقش به متون و طرح های حکاکی شده با قدمت بیش از هزار سال چشم هر بیننده ای را متحیر می سازد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۴۳۰ نفر با ۹۰ خانوار بوده‌است.

جاذبه های گردشگری
بافت پله‌کانی روستای آلیله از جاذبه‌های مهم گردشگری به شمار می‌رود چرا که این بافت همواره برای گردشگران جذاب میباشد.انواع گیاهان دارویی از قبیل بویمه‌در‌ن، سومورخان گولو(گل‌گاوزبان)، بابا‌نی(بابونه)، ایستی‌اوت، ساققیز چوپو(کاسنی)، آیبه، کهلیک‌اوتو، جینجیلیق، همه‌کوجو، جیگیرتیکان، نانه(نعناع)، قویون‌قولاغی، گیلدیک، بویورتیکان(تمشک)، بالدیرغان، احمدچای و یارپوز(پونه) نمونه‌هایی از گیاهاین دارویی روستای آلیله است.
از دیگر جاذبه‌های طبیعی گردشگری در این روستا علاوه بر طبیعت سرسبز و بکر آبشار جهنم شوله‌سی، دئییرمان دره‌سی، منطقه نیمه‌جنگلی قجل، آبشار آلمالی شوله‌سی، آبشار میشئیله و چشمه آب معدنی سویوخ بولاغ اشاره کرد.
غارهای متعدد لونج، سارای و ممدحسن کوهولو و قاراقوش اوتوران که در طول تاریخ مورد سکونت انسان‌ها بوده، تپه‌های دوران اشکانی و استل‌های سنگی دوره ایلخانی- تیموری با کتیبه و نقوش هندسی زیبا، میزی سنگری، سراسلان سنگری و توپ آتیلان از جمله آثار باستانی آلایله است.
محوطه گورستان روستای آلیه مربوط به دوره ایلخانی و تیموری می‌باشد که سنگ‌نوشته‌های تاریخی این دوران در گورستان آلیله موجود است.اثر ناملموس ثبت شده ” آللاه لاما” یا همان جشن شکرانه برداشت گندم توسط اهالی این روستا هر ساله برگزار میشود.

روستای امراهلو

امراهلو روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان اجارودمرکزی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۱۱۰ نفر بوده‌است. جمعیت این روستا از سه طایفهٔ اجیرلو، اظماره و دین آقاردانلو تشکیل شده است. تاریخ دقیق تشکیل این روستا معلوم نیست ولی بنا بر گزارش‌ها اهالی محلی این روستا متنسب به شخصی به نام امراه است که تا قبل از وی به نام خورسلو معروف بوده و جمعیت زیادی نداشته است با ورود طایفهٔ اجیرلو که عشایر بودند این روستا رونق پیدا کرده و به لحاظ دامداری پیشرفت‌های زیادی کرد. طایفهٔ اظماره نیز به عنوان نیروی کارگر که در مزارع خان‌ها و صاحبان مزارع کار می‌کردند وارد این روستا شده‌اند. در این روستا تپهٔ رمز آلودی وجود دارد که یک تونل (یا غار) داخل آن است و کسی تا به حال نتوانسته وارد این تونل شود. دهانهٔ این غار در حال حاضر توسط سنگ بزرگی بسته شده است و در واقع ورودی‌ها از چهار وجه می‌باشد که تنها یک وجه آن مشخص است. در گذشته از این غار برای نگهداری حجم‌ها استفاده می‌کردند.

روستای انجیرلو (گرمی)

انجیرلو یک منطقهٔ مسکونی در ایران است که در دهستان انگوت غربی واقع شده‌است. براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، انجیرلو ۱۹ نفر جمعیت دارد.

روستای انگورتلار سفلی

انگورتلار سفلی روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان اجارود شمالی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت این روستا ۳۰۵ نفر با ۶۳ خانوار بوده‌است.

روستای انگورد

روستای انگورد یکی از روستاهای توابع شهرستان گرمی در استان اردبیل می باشد. این روستا نزدیک به ۲۰ خانوار و ۱۰۰ نفر جمعیت دارد.تمامی اهالی این روستا ترک زبان بوده و با یکدیگر ارتباط خویشاوندی دارند ، اغلب خانواده ها از طایفه ای با فامیلی شیری هستند.در این روستا غاری بنام داش دوشَن وجود داره، ادعا شده که در نزدیکی این غار چیزی شبیه به تمساح وجود دارد ، در اطراف این روستا منابعی از گنجینه ها وجود دارد که تا بحال مقداری از آن را اهالی غیر روستا به غارت برده اند.

روستای انی سفلی

انی سفلی روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان انی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۵۲۵ نفر بوده‌است.

روستای انی علیا

اینی علیا روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان اینی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۸۱۳ نفر بوده‌است.

روستای انی وسطی

انی وسطی روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان انی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۴۴۳ نفر بوده‌است.

روستای اوجاق آلازار

اوجاق آلازار یکی از روستاهای بخش مرکزی شهرستان مغان (گرمی) می‌باشد.اوجاق آلازار در سرشماری سال ۱۳۹۵،جمعیتی بالغ بر ۷۷ نفر را داراست.این روستا در بخش اجارود مرکزی شهرستان گرمی واقع شده و نزدیکترین شهر به آن گرمی می‌باشد.
آثار باستانی
در منطقه گرمی مغان به زیارتگاه اجاق می‌گویند. از جمله این اجاق‌ها، اجاق آلازار می‌باشد که در گوشه مسجد روستای اوجاق آلازار قرار دارد.گویش این روستا به صورت ترکی سلیس و روان است.مشاغل این روستا عمدتاً کشاورزی و دامپروری می‌باشد. عمده محصول این روستا گندم و فراورده‌های دستی لبنی بوده و بیشتر زمینهای این منطقه زیر کشت دیم گندم و جو است.از امکانات عمومی این روستا می‌توان به آب، برق، تلفن،گاز،زمین فوتبال، مدرسه ابتدایی و مسجد اشاره کرد.بافت خانه‌های روستا اکثراً به صورت خشتی بود که با بهره‌گیری از وام‌های مسکن مهر، قسمتی از بافت خشت و گِل جای خود را به سیمان و آجر داده است.

روستای اوچ‌آغاج

اوچ‌آغاج روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش موران، دهستان اجارود شرقی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۱۵۸ نفر بوده‌است.

روستای اوچه

اوچه نام روستایی در دهستان اجارود شرقی، بخش موران، شهرستان گرمی، استان اردبیل است که طبق سرشماری نفوس و مسکن مرکز آمار ایران ۶۷ نفر جمعیت دارد.

روستای اورتاقشلاق (گرمی)

اورتاقشلاق یک روستا در ایران است که در شهرستان گرمی استان اردبیل واقع شده‌است. اورتاقشلاق ۳۴ نفر جمعیت دارد.

روستای اولی کندی

اولی کندی یک روستا در ایران است که در دهستان اجارود غربی واقع شده‌است. اولی کندی ۱۵۴ نفر جمعیت دارد.

روستای اوماسلان سفلی

اوماسلان سفلی نام روستایی در دهستان اجارود شرقی، بخش موران، شهرستان گرمی، استان اردبیل است که طبق سرشماری نفوس و مسکن مرکز آمار ایران ۹۲ نفر جمعیت دارد.

روستای اوماسلان علیا

اوماسلان علیا روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش موران، دهستان اجارود شرقی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۳۶۰ نفر بوده‌است.

روستای اون‌بیربیگ‌لو

اون‌بیربیگ‌لو روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان اجارود غربی قرار دارد.این روستا در غرب شهر گرمی و در مسیر جاده‌های گرمی به اردبیل و گرمی به بخش انگوت و بعد از سد گیلارلو قرار دارد. این روستا با روستای بنه به هم چسبیده هستند و مرکز جمعیتی مهمی در حوزه این شهرستان محسوب می‌شوند.چشم‌انداز سد گیلارلو که هم‌اکنون یکی از مناطق نمونه گردشگری شهرستان گرمی است، کوه‌های احاطه‌کننده شهر گرمی و مسیر سبز رودخانه دیزج که از این روستا می‌گذرد به علاوه مزارع وسیع گندم چشم‌انداز جالبی به این دو روستا می‌دهد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۳۴۶ نفر بوده‌است.

روستای ایل خانلار

ایل خانلار نام روستایی در دهستان اجارود شرقی، بخش موران در شهرستان گرمی در استان اردبیل است که طبق سرشماری نفوس و مسکن مرکز آمار ایران ۳۰ نفر جمعیت دارد.

روستای ایلخچی سفلی

ایلخچی سفلی روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان اجارود مرکزی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۱۹۳ نفر بوده‌است.

روستای ایلخچی علیا

ایلخچی علیا یکی از روستاهای گرمی است که در دهستان اجارود مرکزی واقع شده‌است.ایلخچی علیا ۸۰ نفر جمعیت دارد.

روستای اینی

روستای اینی در ایران، استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی و دهستان اینی قرار دارد. روستای اینی در ۱۰کیلومتری جنوب شرقی شهر گرمی (مغان) و دردامنه شمالی کوه شین آوار داغی در ۴۸درجه و ۹ دقیقه طول شرقی و ۳۸درجه ۵۹ دقیقه عرض شمالی واقع شده است.روستای اینی، خود از سه روستای یوخاری اینی، آشاغا اینی و اورتا اینی (علیا، سفلی و وسطی) تشکیل شده‌است که تقریباً به هم چسبیده اند.
موقعیت جغرافیایی
روستای اینی در ۳۸ درجه و ۵۹ دقیقه عرض جغرافیایی و ۴۸ درجه و ۹ دقیقه طول شرقی واقع شده‌است. در دامنه کوه پاشنه ور قرار دارد. روستای اینی در مرز ایران با جمهوری آذربایجان واقع شده‌است. روستای اینی از شمال به جمهوری آذربایجان، از جنوب به روستای قوزلو (مغان)، از شرق به روستای آلایله و بی اره و از غرب به روستای چلک متصل است. روستای اینی حدوداُ ۶۷/۷۶کیلومتر مربع وسعت دارد که تقریباُ %۲/۱کل مساحت شهرستان گرمی (مغان) را شامل می شود.
دسترسی
دسترسی به این روستا از مرکز شهرستان گرمی از دو مسیر امکان پذیر است اولی از مسیر روستاهای اظماره و قوزلو می باشد که مسافت آن حدود ۱۰ کیلومتر است. این مسیر یک جاده آسفالت روستایی است. مسیر دیگر که کوتاه تر است مسیر گرمی- ساری درق- چلک- اینی می باشد که ۷ کیلومتر است و تا روستای چلک راه روستایی آسفالته است اما بعد از آن مسیر خاکی کوهستانی است.
آب و هوا
آب و هوای این روستا در زمستان سرد و در تابستان تقریبا معتدل می باشد و جزو مناطق ییلاقی شهرستان گرمی حساب می شود. بیشترین دمای ثبت شده در آن ۳۵ درجه و مربوط به تیرماه و پایین ترین دمای ثبت شده ۱۶ درجه زیر صفر و مربوط به دیماه می باشد.میزان بارندگی این روستا بین ۴۰۰-۶۰۰ میلیمتر است و جزو پر بارانترین نقاط شهرستان گرمی می باشد. بارش عمده آن در زمستان و پاییز به صورت برف و در بهار به صورت باران است و بارش تگرگ نیز تقریبا در آن متداول است.
طبیعت
قسمت اعظم روستای اینی دارای آب و هوای سرد در زمستان و معتدل در بهار ،تابستان و پاییز می باشد . سرچشمه اصلی رودخانه اوجارلو (اوجرلو)چای یعنی شعبه های قوزلو چای (خلیفه لو چای) ازارتفاعات جنوبی این روستامی باشد.
قسمت جنوبی روستای اینی به ارتفاعات سالاوات داغی محدود است. حد اکثر ارتفاع این کوهها در این روستا حدود ۱۵۰۰متر از سطح دریا می باشد و قله های معروف آن شین آوار داغی، قاراجا داغی و ارتفاعات تیرگین و چاناخ و وجود چشمه های طبیعی در این ارتفاعات می باشند.
ارتفاع خود این روستا از سطح دریاهای آزاد حدود ۱۳۰۰متر می باشد. این ارتفاعات همچنین بهترین مراتع ییلاقی روستا رادر خود جایی داده اند . غیر از پوشش گیاهی مرتع در این ارتفاعات به مقدار قابل توجهی پوشش گیاهی جنگلی وجود دارد . ازدرختان جنگلی این روستا بلوط،ولیک،ممرز،ون ،آلوچه وحشی،گلابی ، ازگیل و درختچه های نسترن و تمشک را می توان نام برد .
جنگل اینی در مجاورت این مسیر قرار دارد مساحت جنگل اینی حدود ۵۰ سال پیش به بیش از ۷۰۰ هکتار می رسید اما به علت آتش سوزی های رخ داده مساحت محدودی از ان (حدود ۱۲ هکتار) به صورت جنگل متراکم و بقیه به صورت مراتع پوشیده از درختچه باقی مانده است.
از جمله رودخانه های موجود در روستا رودخانه اوجارلوچای می باشد. شاخه اصلی و پرآب این رودخانه از کوه شین آوار واقع دراین روستا سر چشمه می گیرد و از روستاهای اینی و قوزلو عبور کرده وبه روستای آشاغا شئون می رسد. این رودخانه به جهت عبور ازروستاهای فوق الذکر به اینی چایی و (خلیفه لو) چایی نیز معروف است. جریان این رودخانه از جنوب به شمال است وحدود۳۰کیلومتر طول دارد آب این رودخانه سرانجام پس از عبور ازچندین روستا مورد استفاده اهالی روستاهای اوجاق آلازار،امراهلو وحمزه خانلو قرار می گیرد. از ویژگی های معروف این رود داشتن چندین آبشار زیبا ودیدنی دردره شوله لر در حد فاصل روستای اینی – قوزلو می باشد که بزرگترین آن به نام سولدوز شوله (بویوک شوله) با ۲۲ متر ارتفاع از دیدنی ترین نقاط طبیعی این روستا می باشد. ارتفاع رود اوجارلوجای سرچشمه حدود۱۲۰۰متر و ارتفاع ریزشگاه آن ۴۵۰ متر و شیب متوسط آن هم ۷/۳ درصد می باشد. اهالی ساکن در اطراف رودخانه از قدیم با ایجاد نهرهایی از آب آن درزراعت و باغداری استفاده می کردند. میزان آبدهی لحظه ای این رودخانه ۳۵لیتر در ثانیه وسطح حوضه آبریزآن حدود ۴۵کیلوتر مربع می باشد.
مردم این روستا همگی به زبان ترکی آذربایجانی صحبت می کنند و مسلمان و از مذهب شیعه اثنی عشری می باشند. تقریبا تمامی اهالی روستا از طایفه خلیفه لو می باشند که برخی روستاهای دیگر در شهرستان گرمی نظیر تولون و نیز روستاهای جمهوری آذربایجان نظیر پریمبل نیز از همین طایفه می باشند.
روستای اینی بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ مجموعا ۱۷۸۱ نفر جمعیت دارند که در قالب ۴۸۹ خانوار زندگی می کنند. در این بین اینی علیا دارای جمعیت ۸۱۳ نفر، وسطی ۴۴۳ نفر و سفلی ۵۲۵ نفر می باشد. با احتساب جمعیت هر سه روستا، اینی پر جمعیت ترین نقطه روستایی شهرستان گرمی باشد.
اقتصاد روستا عمدتا مبتنی بر دامپروری است و زراعت، زنبورداری و باغداری نیز به طور محدود در آن وجود دارد. برخی خدمات و تجارت محدود نیز در آن انجام می شود. اما با توجه به جمعیت خود نسبت به سایر روستا های با ابعاد مشابه در سطح استان از جنبه های مختلف توسعه نیافته است.
گردشگری
مسیری که از روستای قوزلو شروع شده و به سمت روستاهای اینی، آلیله- داش دیبی- رمضان لو- دمیرچی- بیعرق-ونستانق-اوماسلان و… ادامه می یابد یکی از سرسبزترین و زیباترین مسیر های گردشگری شهرستان گرمی می باشد. جنگل اینی، شوله لر دره سی (دره آبشارها) و کوه ها و مراتع اطراف از جاذبه های مهم گردشگری این روستا می باشد.
مسیر گرمی به سمت روستاهای قوزلو و اینی ادامه یافته و با گذر از مناطق سرسبز و کوهستانی و مرزی شهرستان گرمی به زهرا مرکز بخش موران می رسد و از آنجا نیز با مسیر دیگری به مرکز شهرستان گرمی وصل می شود. علاقه مندان می توانند از این مسیر ها برای رفت یا برگشت استفاده نمایند اما در برخی قسمت های آن عملیات آسفالت تکمیل نشده است و در روزهای بارانی احتیاط برای گذر از این مسیر ضروری است.
روستا تقریباً فاقد امکانات پذیرایی و اقامتی است و گردشگران استفاده از طبیعت یا استفاده از امکانات اقامتی و پذیرایی مرکز شهرستان را باید در دستور کار قرار دهند.

روستای بابی‌کندی

بابی کندی یکی از روستاهای گرمی است که در دهستان اجارود شمالی واقع شده‌است. بابی کندی ۴۸ نفر جمعیت دارد

روستای باقرلو

باقرلو یکی از روستاهای گرمی است که در دهستان آزادلو واقع شده‌است. باقرلو ۷۸ نفر جمعیت دارد.

روستای برزند

برزند یا «قالا برزند» روستایی است که در ۱۰-۱۲ کیلومتری غرب شهرستان گرمی قرار دارد. این روستا تاریخ بسیار درخشان داشته‌است، لاکن امروزه روستایی مثل بقیه روستاهای گرمی است. حمداله مستوفی در کتاب نزهه القلوب می نویسد : ” برزند از اقلیم چهارم است، طولش از جزایر خالدات مج نط و عرض آن از خط استوا لزمط شهری وسط بوده است، بعد از خرابیش افشین غلام معتصم خلیفه عباسی آبادان و نشست خود ساخت، اکنون باز خراب است بقدر دیهی معمور مانده هوایش به گرمی مایل است و آبش از عیون زمین مرتفع دارد حاصلش غله باشد

روستای برون قشلاق علیا

برون قشلاق علیا یک روستا در ایران است که در دهستان انگوت شرقی واقع شده‌است. برون قشلاق علیا ۲۱ نفر جمعیت دارد.

روستای بشیرلوی سفلی

بشیرلوی سفلی یک روستا در ایران است که در دهستان اجارود غربی واقع شده‌است. بشیرلوی سفلی ۳۸ نفر جمعیت دارد.

روستای بشیرلوی علیا

بشیرلوی علیا یک روستا در ایران است که در دهستان اجارود غربی واقع شده‌است. بشیرلوی علیا ۱۲۷ نفر جمعیت دارد.

روستای بنه

بنه روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان اجارودغربی قرار دارد.شغل اصلی مردم این روستا کشاورزی میباشد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۶۸۸ نفر بوده‌است.

روستای بورک‌آباد

بورک آباد نام روستایی در دهستان اجارود شرقی، بخش موران، شهرستان گرمی، استان اردبیل است که طبق سرشماری نفوس و مسکن مرکز آمار ایران ۳۴ نفر جمعیت دارد.

روستای بهرام‌آباد

بهرام‌آباد یک منطقهٔ مسکونی در ایران است که در دهستان اجارود شمالی واقع شده‌است. براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، این روستا کمتر از سه خانوار جمعیت داشته‌است.

روستای بیعرق

بیعرق یکی از روستاهای گرمی است که در دهستان انی واقع شده‌است. بیعرق ۴۴ نفر جمعیت دارد.
جاذبه های دیدنی
آبشار بزرگ جهنم
یک آبشار بلند و زیبا و در عین حال ترسناک که همیشه در پایین آن مارهای آبی فراوان و خرچنگ و قورباغه وجود دارد.
آبشار گویین یولان
هر تابستان مردم این روستا قبل از چیدن پشم های گوسفندان ابتدا در پای این آبشار گوسفندان خود را میشورند و این آبشار را نماد پاکی می دانند.
آبشار جنت
آبشاری بسیار زیبا با خزه های سبز و قرمز با منظره ای زیبا
چشمه ی آب خنک
این چشمه در باغ شام قرار دارد و چشمه ی آب معندی و خنک است طعم خوب این آب و خاصیت درمانی آن باعث محبوبیت این چشمه شده است.
صحرای داشتوچوخور
این صحرا پر از سنگ های بزرگ است و علت نام گذاری آن هم به همین دلیل است در این صحرا هم آغوشی صخره و رودخانه را میشود دید کوه های این صحرا محل امن و آشیانه ی عقاب و پرنده های محلی است این صحرا در هر چهار فصل زیبا و دیدنی می باشد .
جنگل گوزای
بیشتر محبوبیت این روستا بخاطر این جنگل است در این جنگل درخت های مختلف میوه، درخت و گیاهان دارویی وجود دارد که گردشگرها را به سوی خود می کشد، در بین این جنگل یک سخره به نام پیشک اوچن وجود دارد که شیب بسیار تندی دارد، چشمه و گل رز وحشی از دیگر جاذبه های این جنگل میباشد.
زیبا داشی
سنگ بزرگ افسانه ای که شبیه دختری است که با دستش به یک نقطه اشاره می کند، به گفته ی اهالی قدیمی این دختر به مکان گنج خاندانش اشاره دارد که در کوه روبه رویش مخفی است.
صخره ی طولانی ایت آتیلان
این سخره که نقطه ی پایانی سازه های روستا است در قدیم سگ و حیوانات بیمار از روی این سخره به دره ی پایین آن پرت میکردند تا بیماری شیوع پیدا نکند، هم اکنون نیز این صخره لانه ی پرستو های مهاجر و خفاش سیاه محلی است.

روستای بیک باغی

بیک باغی یک روستا در ایران است که در دهستان اجارود شمالی واقع شده‌است.بیک باغی ۱۲۲ نفر جمعیت دارد.

روستای بیلداشی

بیلداشی روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان اجارودغربی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۱۵۹ نفر بوده‌است.

روستای پرچین سفلی

پرچین سفلی روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش موران، دهستان آزادلو قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۵۳۲ نفر بوده‌است. بیشتر درآمد مردم کشاورزی به صورت دیم و دامداری هست. افراد با سواد زیادی تحویل جامعه داده‌است و دارای مدارس ابتدایی، راهنمایی پسرانه، پانسیون آموزشی دخترانه، دبیرستان پسرانه و دخترانه است. روستای پرچین سفلی بیشترین مزارع کشاورزی را در شهرستان گرمی داراست؛ و نیازمند مهار آب‌های جاری و رودخانه‌های اطراف، به صورت سد و استخر و توجه دولت و مسئولین است.

روستای پرچین علیا

پرچین علیا روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش موران، دهستان آزادلو قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۳۰۳ نفر بوده‌است.

روستای پرمهر

روستای پرمهر از توابع بخش موران در شهرستان گرمی (مغان) می باشد. این روستا دارای چندین آبشار و مناظر طبیعی چشم نواز می باشد. غالب مردم این روستا به کشاورزی و دامداری مشغول هستند. مردم روستای پرمهر مسلمان و شیعه هستند و به زبان ترکی آذری تکلم می کنند.تپه قیه لر یکی از آثار تاریخی روستای پرمهر است که در سال ۱۳۸۲ ثبت ملی شده است.بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت این روستا ۵۵۹ نفر بوده‌است.

روستای پلنگلو

پلنگلو یک روستا در ایران است که در دهستان انگوت غربی واقع شده‌است.

روستای پیرلو (انگوت)

پیرلو، روستایی در دهستان انگوت شرقی بخش مرکزی شهرستان انگوت در استان اردبیل ایران است.بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۲۰۳ نفر (۶۰ خانوار) بوده‌است.

روستای پیره پیرلو

پیره پیرلو یک روستا در ایران است که در استان اردبیل واقع شده‌است.

روستای پیره‌خلیل

پیره‌خلیل روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش موران، دهستان اجارود شرقی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۱۰۰ نفر بوده‌است.

روستای پیله درق

پیله درق نام روستایی در دهستان اجارود شرقی، بخش موران، شهرستان گرمی، استان اردبیل است که طبق سرشماری نفوس و مسکن مرکز آمار ایران ۱۲۶ نفر جمعیت دارد.

روستای تازه کندموران

تازه کندموران نام روستایی در دهستان اجارود شرقی، بخش موران، شهرستان گرمی، استان اردبیل است که طبق سرشماری نفوس و مسکن مرکز آمار ایران ۱۲۵ نفر جمعیت دارد.

روستای تازه‌کند قره‌بلاغ

تازه‌کند قره‌بلاغ یک روستا در ایران است که در استان اردبیل واقع شده‌است. تازه‌کند قره‌بلاغ ۸۹ نفر جمعیت دارد.

روستای تازه‌کند لنگان

تازه‌کند لنگان یک روستا در ایران است که در استان اردبیل واقع شده‌است. تازه‌کند لنگان ۳۰ نفر جمعیت دارد.

روستای تپه

تپه روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان انی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۴۰۶ نفر بوده است.

روستای تپه باشی

تپه باشی یک منطقهٔ مسکونی در ایران است که در استان اردبیل واقع شده‌است. براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، تپه باشی ۱۱۰ نفر جمعیت دارد.

روستای تکانلو

تکانلو روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان اجارودغربی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت این روستا ۶۸۸ نفر با۱۳۱ خانوار بوده‌است.

روستای تکدام

تکدام یک روستا در ایران است که در استان اردبیل واقع شده‌است. تکدام ۲۹ نفر جمعیت دارد.

روستای تمرداش

تمرداش نام روستایی در دهستان اجارود شرقی، بخش موران، شهرستان گرمی، استان اردبیل است که طبق سرشماری نفوس و مسکن مرکز آمار ایران ۴۰ نفر جمعیت دارد.

روستای تنگ

تنگ یک روستا در ایران است که در استان اردبیل واقع شده‌است. تنگ ۱۸۷ نفر جمعیت دارد.گفته می شود آقای سعید مختاری داماد این روستا بوده و او با یک خانواده ی مذهبی وصلت کرده است. این وصلت اختلاف چند صد ساله ی اهالی درگاهلو و تنگ را به فراموشی سپرده است. انتزاع روستای درگاهلو از بخش اونگوت و الصاق آن به بخش مرکزی گرمی نیز مردم روستاهای درگاهلو و تنگ را تا حدودی به هم نزدیک کرده است.

روستای توسانلوی برزند

توسانلوی برزند روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش انگوت، دهستان پایین برزند قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت این روستا ۲۵۳ نفر با ۴۸ خانوار بوده‌است.روستاهای دمیرچی درسی علیا از بخش انگوت تابع دهستان برزند است.

روستای تولون (اردبیل)

تولون یکی از روستاهای مشهور استان اردبیل است که در بخش مرکزی شهرستان گرمی در مرز ایران و جمهوری آذربایجان واقع شده‌است.روستای تولون در ۲۵ کیلومتری جنوب غرب شهر گرمی مغان در ۴۸ درجه و ۴ دقیقه طول شرقی و ۳۸ درجه و ۵۶ دقیقه عرض شمالی، در مرز ایران وجمهوری آذربایجان، بین روستاهای آرمار مشهدلو، سلیمانلو، لسگه درق، خان‌کندی و عزیزلو واقع شده‌است.
آب و هوا
روستای تولون دارای آب و هوایی کوهستانی و خنک در تابستان و سرد و به شدت برفی در زمستان می‌باشد. بارندگی این روستا قابل ملاحظه بوده و حتی در خشک‌ترین ماه‌های سال نیز دارای بارندگی می‌باشد میانگین دمای سالانه تولون ۹/۲ درجه سانتیگراد با میانگین بارندگی سالانه ۴۰۶ میلی‌متر می‌باشد. متوسط بیشینه دمای آن در مردادماه تا مثبت بیست و یک (۲۱) درجه سلسیوس افزایش می‌یابد درحالیکه میانگین کمینه دمای آن در دی ماه تا منفی سه (۳-) درجه سلسیوس کاهش می‌یابد. بیشترین متوسط بارش در اردیبهشت ماه به میزان ۵۸ میلی‌متر بوده و کمترین متوسط بارش در تیرماه به مقدار ۱۸ میلی‌متر می‌باشد. این ویژگی‌های اقلیمی و موقعیّت توپوگرافیکی، شرایط جوّی و آب و هوایی منحصربفرد تولون موجب شده‌است تا بیشتر اهالی آن به صورت خوش‌نشین از اواسط بهار و در ماه‌های گرم سال خصوصاً مرداد و شهریور به روستا آمده از آب و هوای خنک و مطبوع آن لذّت کافی را ببرند. اکثر اهالی بقیه فصول سال را جهت انجام فعالیت‌های اقتصادی و کسب درآمد در شهرهای دور و نزدیک همچون تهران، اردبیل و گرمی ساکن می‌باشند.تاریخچه اقلیم شناسی و هواشناسی این روستا شاهد رخداد پدیده های آب و هوایی گوناگونی بوده است که شدیدترین آنها در یک قرن اخیر طوفان ۱۳۹۸ تولون نامیده شده است که منجر به تخریب بیش از یک سوم روستای تولون شد و چندین مجروح برجا گذاشت.
تولون از روستاهای تاریخی و مهم منطقه مغان محسوب می شود این روستا در دوران نادرشاه افشار از شهرت و آبادانی خاصی برخوردار بوده است. درتاریخ معاصر نیز در جریان جنگ جهانی دوم نیروهای ارتش سرخ شوروی هنگام عبور از مرزهای تولون با مقاومت اهالی این روستا به فرماندهی خان شجاع منطقه (میرجلیل خاقانی) روبرو شده بودند که با تلفات فراوان از محل متواری شدند.

جمعیت تولون
براساس سرشماری‌های نفوس و مسکن سال‌های ۱۳۶۵، ۱۳۷۰، ۱۳۷۵، ۱۳۸۵ این روستا به ترتیب ۱۳۳، ۱۰۸، ۱۰۶، ۸۹ خانوار و ۸۱۵، ۶۶۷، ۵۲۶، ۳۳۶ نفر جمعیت داشته‌است. در سرشماری ۱۳۸۵ از کل جمعیت آن ۱۴۸ نفر مرد و ۱۸۷ نفر زن بوده‌اند. در این سال از ۳۱۷ نفر جمعیت ۶ ساله و بالاتر آن ۲۵۵ نفر و بیش از ۸۰ درصد باسواد بوده همچنین تعداد ۶۸ نفر از مردان و ۳ نفر از زنان شاغل و فقط ۱ نفز از مردان بیکار گزارش شده‌اند. بر اساس آخرین نتایج سرشماری ۱۳۹۰ روستای تولون دارای ۸۴ خانوار با ۲۷۵ نفر جمعیت می‌باشد که نسبت به ۵ سال قبل ۶۱ نفر کاهش جمعیت داشته‌است.
اقتصاد و شغل
این روستا محلی مناسب برای دامپروری و کشاورزی بوده و به همین جهت اکثر ساکنان آن به دامپروری و کشاورزی دیم مشغول و از این طریق امرار معاش و کسب درآمد می‌نمایندو به سبب کوهستانی بودن، دامداری در آن بیشتر از کشاورزی رونق دارد. باغداری و کشت درختان گردو، سیب، آلوچه، زردآلو، گیلاس و.. به‌طور محدود انجام می‌شود و محصول گردوی تولون به سبب کیفیت بالا و مرغوبیت آن از شهرت نسبی برخوردار است.
تاریخچه فرهنگی تولون
بررسی تاریخ شفاهی تولون نشان می‌دهد که سال‌ها قبل از احداث مدرسه به سبک نوین امروزی، علم آموزی و فراگیری علوم قرانی در منازل ساکنان انجام می‌شده و روحانیون و مربیان قرانی با ایجاد مکتب خانه و قران سرا به تعلیم کودکان تولون مشغول بوده‌اند. علاقه اهالی به فراگیری علوم جدید و کلاسیک موجب پیگیری جهت احداث مدرسه به سبک نوین شده و در سال ۱۳۲۸ اولین مدرسه روستای تولون به نام “مدرسه خاقانی تولون” توسط “میر جلیل خاقانی” که از بزرگترین و شجاعترین خوانین و مبارزین منطقه به شمار می‌آمدند با هزینه‌ی شخصی ایشان احداث و دایر شده‌ است و با توجه به عشق ایشان به مرز و بوم خود و ارج نهادن به امر مقدس آموزش، کلیه‌ی هزینه های نگهداری و توسعه‌ی مدرسه و حقوق معلمین آن مدرسه را شخصاً می‌پرداختند. سال‌ها بعد با پیگیریهای بعمل آمده مجوز تأسیس مدرسه راهنمایی شهید ندایی تولون اخذ و ضمیمه این مدرسه شده‌است. مدرسه میر جلیل خاقانی (مدرسه خاقانی تولون) جزو قدیمی‌ترین مدارس دولتی شهرستان مغان (گرمی) نیز به‌شمار می‌رود. وجود مساجد و مدارس در روستای تولون سبب غنای مذهبی و اعتلای فرهنگی اهالی بوده بطوریکه برگزاری مراسم تعزیه و سوگواری در سالیان متمادی موجب شکل‌گیری یکی از بزرگترین مراسم مذهبی فرهنگی منطقه به نام شبیه خوانی تولون شده‌است که مجریان آن غالباً از اهالی و دانش آموختگان همین مدارس قدیمی می‌باشند که پله‌های ترقی را پیموده‌اند.

جاذبه‌های گردشگری
روستای تولون به دلیل واقع شدن در دامنه کوه مغان گورکن دارای معماری زیبا و منحصر به فرد به اصطلاح ماسوله ای است و در ردیف روستاهای زیبای گردشگری ایران قرار دارد. همچنین تولون دارای مراتع سرسبز پوشیده از انواع رستنی‌ها و گیاهان دارویی، گل‌های رنگارنگ، برکه‌ها و چشمه‌های آب سرد خودجوش مسکن اعصاب و روان و جویبارهای جاری است.
اسامی چند نقطه محل گردشگری
۱-دولان بلاغی ۲- ایسمی خان باغی ۳- سوکسر ۴-علی داشی ۵-مدرسه میرجلیل خاقانی
رودخانه تولون
کوه‌های اطراف روستای خان کندی (قبله داشی و قلی تاش) سرچشمه رودخانه تولون (تولون چایی) یکی از مهم‌ترین رود خانه‌های فصلی شهرستان گرمی می‌باشد که با شیبی تند پس از طی مسیر میان روستاهای لسگه درق، عزیزلو، تولون، سلیمانلو، مشهدلو، قشلاق و روستای تنگ سرانجام به شهر گرمی می‌رسد ودرآنجا برخی آن را گرمی چایی می‌نامند. رودخانه تولون یا به زبان محلی تولون چایی با گذر از شهر گرمی شیب آن ملایم تر شده و در شمال شهرستان گرمی با رودخانه محلی دیگری تلفیق شده و در مرز جمهوری آذربایجان به رودخانه بالهارود پیوسته و در شهر بیله سوار وارد خاک جمهوری آذربایجان می‌شود.

روستای تولیر

تولیر یکی از روستاهای گرمی است که در دهستان اجارود غربی واقع شده‌است.تولیر۵۵ نفر جمعیت دارد.

روستای جین کندی

جین کندی کی از روستاهای گرمی است که در دهستان اجارود غربی واقع شده‌است. جین کندی ۸۴ نفر جمعیت دارد.

روستای چلک

چلک روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان انی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۴۰۴ نفر بوده‌است.

روستای چنگان (اردبیل)

چنگان یا جنگان نام روستایی در دهستان اجارود شرقی، بخش موران، شهرستان گرمی، استان اردبیل است که طبق سرشماری نفوس و مسکن مرکز آمار ایران ۱۰۵ نفر جمعیت دارد.

روستای چونزه سفلی

چونزه سفلی یک روستا در ایران است که در دهستان اجارود غربی واقع شده‌است. چونزه سفلی ۴۶ نفر جمعیت دارد.

روستای چونزه علیا

چونزه علیا یک روستا در ایران است که در دهستان اجارود غربی واقع شده‌است. چونزه علیا ۱۴۴ نفر جمعیت دارد.

روستای چونگنش

چوگروستا در ایران است کستان اجارود غربی، بخش مرکزی شهرستان گرمی در استان اردبیل واقع شده‌است. چونگنش ۱۴۸ نفر جمعیت دارد.

روستای چونه‌خانلو

چونه‌خانلو روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان اجارود شمالی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۱۵۷ نفر بوده‌است.

روستای حاج احمدکندی

حاج احمدکندی یک روستا در ایران است که در دهستان پائین برزند واقع شده‌است. حاج احمدکندی ۱۱۰ نفر جمعیت دارد.

روستای حسن‌کندی

حسن کندی روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان اجارودمرکزی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت این روستا ۲۵۴ نفر با ۵۴ خانوار بوده‌است.

روستای حمزه خانلو

حمزه خانلو یک روستا در ایران است که در دهستان اجارود مرکزی واقع شده‌است. حمزه خانلو ۱۶۱ نفر جمعیت دارد.حمزه نام مستعار یک خان بوده که دراین روستا ساکن وزمینهای حاصلخیز این روستا را زیر کشت برده است.

روستای حواس کندی

هاواس کندی یکی از روستا های شهرستان گرمی در استان اردبیل در کشور ایران است که در دهستان اجارود شمالی واقع شده‌است.و در نزدیکی مرز جمهوری آذربایجان و ایران واقع شده است. هاواس کندی ۹۵ نفر (طبق آخرین سرشماری ۹۹.۱۲.۰۳) جمعیت دارد. اعضای شورای اسلامی هاواس کندی ۱. اژدر نوایی ۲. علی صاحبی(زنگیر) (تا انتخابات سال ۱۴۰۰) هستند . شغل اصلی اهالی روستا کشاورزی ودامداری و زبان آن ترکی هست. روستای هاواس به برکت نظام جمهوری اسلامی آب برای نوشیدن و سایر کار های روزمره و گاز در اختیار دارند. طول مسافت آن تا آسفالت جاده اصلی ۴ کیلومتر و طول مسافت این روستا تا شهرستان گرمی۲۸.۲ کیلومتر(۳۵دقیقه)(از راه چای پارا)است.روستای هاواس با روستاهای چونه خانلو – امراهلو-قهرمانلو-اژدرلو-عبابیگلو-صمدلو -آقاحسن بیگلو-قرودرق -کله سر(علیا -وسطی-سفلی)و نقاره هم مرز است . محصولات به دست آمده از کشاورزی اکثر (گندم،عدس،جو)است که برای مصارف شخصی نخود هم کاشت میشود.این روستای آب دیم دارد یعنی برای زراعت از آب باران استفاده می کنند.این روستا از یک یا دو طایفه تشکیل شده است که برای مثال طایفه مددلو را میتوان نام برد. در این روستا مدرسه برای پایه های ابتدایی وجود دارد که دانش آموزان بعد از ابتدایی به شهر یا روستا های بزرگ مجاور میروند. زمین های این روستا ناهموارو مرتفع هست . اهالی این روستا برای برداشت محصولات خود از جمله گندم و جو از کمباین استفاده میکنند و به دلیل اینکه زمین های برخی از آن شیب زیادی دارد به صورت دستی برداشت این محصولات انجام میشود. مشکلات اساسی و اصلی این روستا راه خاکی ،نبودآنتن و اینترنت است . هنگام بارندگی اهالی به دلیل خاکی بودن جاده با مشکل بزگی مواجه میشوند.

روستای خامسلو

خامسلو یکی از روستاهای گرمی است که در دهستان اجارود شمالی واقع شده‌است.

روستای خانبلاغی (اردبیل)

خانبلاغی یک روستا در ایران است که در دهستان اجارود مرکزی واقع شده‌است. خانبلاغی ۱۸۶ نفر جمعیت دارد.

روستای خانعلی دره‌سی

خانعلی دره سی یکی از روستاهای گرمی است که در دهستان انگوت شرقی واقع شده‌است. خانعلی دره سی ۳۱ نفر جمعیت دارد.

روستای خان‌کندی

خان‌کندی یکی از روستاهای ییلاقی زیبای استان اردبیل است که در بخش مرکزی شهرستان گرمی در مرز ایران و جمهوری آذربایجان واقع شده‌است.نام قدیمی این روستا خان یوردی ثبت شده است.
جغرافیا
روستای خان‌کندی در عرض جغرافیایی ۳۸٫۵۵ درجه شمالی و طول جغرافیایی ۴۸٫۰۳ شرقی در بخش مرکزی شهرستان گرمی استان اردبیل در مجاورت روستاهای لسگه درق، عزیزلو، روستای تولون و در دامنه کوه قبله‌داشی از قله‌های رشته کوه صلوات داغی قرار گرفته‌است. از دیگر قله‌های مرتفع این رشته کوه در این منطقه می‌توان قولاداشی (قولی داشی) را نام برد.

آب و هوا
روستای خان کندی دارای آب و هوایی کوهستانی و خنک در تابستان و سرد و به شدت برفی در زمستان می‌باشد. متوسط بیشینه دمای آن در تیرماه تا مثبت بیست و چهار (۲۴)درجه سلسیوس افزایش می‌یابد درحالیکه میانگین کمینه دمای آن در ماه‌های دی و بهمن تا منفی هفت(۷-)درجه سلسیوس کاهش می‌یابد. بشترین متوسط بارش در مهرماه به میزان ۶۸ میلی‌متر بوده و کمترین متوسط بارش در تیرماه به مقدار ۳ میلی‌متر می‌باشد. این ویژگی‌های اقلیمی و موقعیّت توپوگرافیکی، شرایط جوّی و آب و هوایی منحصربفرد روستا موجب شده‌است تا بیشتر اهالی آن به صورت خوش‌نشین از اواسط بهار و در ماه‌های گرم سال خصوصاً مرداد و شهریور به روستا آمده از آب و هوای خنک و مطبوع آن لذّت کافی را ببرند. اکثر اهالی بقیه فصول سال را جهت انجام فعالیت‌های اقتصادی و کسب درآمد در شهرهای دور و نزدیک همچون تهران، اردبیل و گرمی ساکن می‌باشند.
۱- از سمت اردبیل: جاده قدیم اردبیل گرمی از محور لنگان – سه راهی کارخانه شیرآلات قهرمان بیلداشی – روستای تولون – خان کندی
۲- از سمت گرمی: سه راهی کارخانه شیرآلات قهرمان بیلداشی – روستای تولون – خان کندی

تاریخچه
تاریخچه پیدایش روستای خان‌کندی هم‌زمان با پیدایش روستای تولون بوده و سنگ بنای اولیه آن در دوران حکومت نادرشاه بنا نهاده شده‌است. خان‌کندی به دلیل داشتن مراتع ییلاقی درجه یک از زمان پیدایش محل ییلاق کوچ نشینان ایل سون بوده و به نظر می‌رسد که سنگ بنای اولیه این روستا توسط کوچ نشینان بنانهاده شده باشد. پایه‌گذار آن خاندان خلیفه لو از نوادگان و فرزندان عبابگ بوده و خان کندی به منظور ییلاق طایفه عبابگلو مورد استفاده قرار می‌گرفته‌است. نام قدیمی روستا «خان یوردی» به معنی محل اتراق و استراحت خوانین و رؤسای طوایف محلی می‌باشد که بعدها در اثر یکجانشینی گروهی از چادرنشینان و تشکیل روستا به «خان کندی» به معنی روستای خان تغییر عنوان داده است.

جمعیت
روستای خان‌کندی در گذشتهٔ نه چندان دور دارای ۱۸ خانوار با جمعیتی بالغ بر۱۵۰ نفر بوده اما به دلیل کوچ و مهاجرت اهالی به شهرهای بزرگ تعداد خانوارهای روستا به ۷ خانوار و جمعیت آن به کمتر از ۲۰نفر کاهش یافته‌است. بر اساس سرشماری نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵ روستای خان کندی دارای ۷ خانوار با ۱۸ نفر جمعیت می‌باشد که از کل جمعیت آن ۱۰ نفر مرد و ۸ نفر زن می‌باشند. همچنین در این سال از ۱۷ نفر جمعیت ۶ ساله و بالاتر خان کندی ۱۶ نفر باسواد بوده‌اند. بر اساس نتایج سرشماری ۱۳۹۰ روستای خان کندی دارای ۵ خانوار با ۱۷ نفر جمعیت می‌باشد که نسبت به ۵ سال قبل ۲ خانوار کاهش جمعیت داشته‌است.
اقتصاد و شغل اهالی
این روستا محلی مناسب برای دامپروری، زنبورداری وکشاورزی دیم بوده و به همین جهت اکثر ساکنان آن به دامپروری و کشاورزی دیم مشغول و از این طریق امرار معاش و کسب درآمد می‌نمایند. باغداری و کاشت درختان گردو، آلوچه، سیب و گیلاس نیز به‌طور محدود انجام می‌شود.

روستای خسبک

خسبک یکی از روستاهای گرمی است که در استان اردبیل واقع شده‌است.

روستای داش بلاغ

داش بلاغ یک منطقهٔ مسکونی در ایران است که در دهستان اجارود غربی واقع شده‌است. براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، داش بلاغ ۴۹ نفر جمعیت دارد.

روستای داش دیبی

روستا داش دیبی در حدود ۱۷ کیلومتری شرق شهرستان گرمی در استان اردبیل و در منطقه کوهستانی در نقطه نزدیک به صفر مرزی کشور جمهوری آذربایجان قرار گرفته‌است. داش دیبی از دو کلمه تُرکی ، “داش = سنگ، صخره و دیبی = زیرین” و به معنی ” زیر صخره” می‌باشد، و چون این روستا در زیر کوهی صخره‌ای که مثل چتر بر بالای آن گسترده شده‌است قرار گرفته، به این نام مشهور شده‌است. زبان اهالی ترکی آذربایجانی است.

روستای داشبلاغ برزند

داشبلاغ برزند یکی از روستاهای گرمی است که در دهستان پائین برزند واقع شده‌است. داشبلاغ برزند ۱۸ نفر جمعیت دارد.

روستای دامداباجا

دامداباجا یکی از روستاهای گرمی است که در دهستان پائین برزند واقع شده‌است. دامداباجا ۷۸ نفر جمعیت دارد.

روستای درمان‌لو

درمانلو روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش موران، دهستان اجارود قرار دارد.این روستا در شمال غربی کشور ایران، غرب دریای خزر، شمال شرقی آذربایجان، شمال استان اردبیل و جنوب شرقی شهر گرمی مغان، در دهستان اجارود شرقی از بخش مرکزی شهرستان مغان، بین ۴۸ درجه و۸ دقیقه طول شرقی از نصف النهار مبدأ و۳۹ درجه و۱دقیقه عرض شمالی از خط استوا واقع شده‌است.
این روستا از سمت شمال به اراضی روستاهای، هاچاکند و از سمت شرق به اراضی روستاهای شلوه، مهره و از سمت جنوب به اراضی روستای قره یتاق و الیله لسر و از سمت غرب به اراضی روستای تپه متصل است. ارتفاع متوسط آن از سطح دریاهای آزاد حدود ۱۵۰۰(هزار) متر است. فاصله آن هم با شهر گرمی (مغان) حدود ۱۲کیلومتر و با اردبیل صد و ۲۰ کیلومتر می‌باشد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۵۰۸ نفر بوده‌است.

روستای درویش گورنمز

درویش گورنمز روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش موران، دهستان آزادلو قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۱۵۴ نفر بوده‌است.

روستای دریاچه طبیعی قالغانلو

قالغانلو زیباترین و کوچکترین دریاچه طبیعی شمالغرب ایران است. برکهٔ قالغانلو برکه‌ای فصلی به وسعت ۳۵۰۰ مترمربع در شرق روستای خان‌کندی شهرستان گرمی مغان استان اردبیل می‌باشد که از ذوب شدن تدریجی برفهای کوه قبله داشی پدیده آمده و در فصل بهار وسعت آن افزایش یافته اما در فصول خشک سال به دلیل افزایش تبخیر سطحی و مصرف آب آن توسط دامها و کشاورزان از وسعت آن کاسته می‌شود. بررسی بوم‌شناسی طبیعی قالغانلو نشان از وجود یک اکوسیستم باانواع موجودات آبزی در آن می‌باشد. همچنین این دریاچه مکان خوبی جهت پرورش انواع ماهیان سردآبی به‌شمار می‌رود.

روستای دریامان

دریامان یکی از روستاهای گرمی است که در دهستان اجارود غربی واقع شده‌است. دریامان ۱۷۲ نفر جمعیت دارد.

روستای درین کبود

درین کبود ییکی از روستاهای گرمی است که در دهستان آزادلو شهرستان گرمی واقع شده‌است.

روستای دلیک داش

دلیک داش یک روستا در ایران است که در دهستان انگوت غربی واقع شده‌است.

روستای دمیرچی دره سی سفلی

دمیرچی دره سی سفلی یکی از روستاهای گرمی است که در دهستان پائین برزند واقع شده‌است. دمیرچی دره سی سفلی ۱۲۴ نفر جمعیت دارد.

روستای دمیرچی دره سی علیا

دمیرچی دره سی علیا یک روستا در ایران است که در دهستان پائین برزند واقع شده‌است. دمیرچی دره سی علیا ۵۲ نفر جمعیت دارد.

روستای دمیرچی سفلی

دمیرچی سفلی روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش موران، دهستان اجارود شرقی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۱۵۲ نفر بوده‌است.

روستای دمیرچی علیا

دمیرچی علیا یک روستا در ایران است که در دهستان اجارود شرقی واقع شده‌است. دمیرچی علیا ۷۸ نفر جمعیت دارد.

روستای دیزج

دیزج روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان اجارودغربی اصطلاح عامه”دیزده” قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۵۵۶ نفر بوده‌است.

روستای رحیملو

رحیملو یکی از روستاهای گرمی است که در دهستان اجارود غربی واقع شده‌است. رحیملو ۱۰۸ نفر جمعیت دارد.

روستای رحیملوی موران

رحیملوی موران یکی از روستاهای گرمی است که در دهستان آزادلو واقع شده‌است. رحیملوی موران ۱۴۹ نفر جمعیت دارد.

روستای زارع‌آباد

زارع‌آباد یکی از روستاهای گرمی است که در استان اردبیل واقع شده‌است. زارع‌آباد ۱۱۹ نفر جمعیت دارد.

روستای زرگر

زرگریا (دیک داش) یکی از روستاهای استان اردبیل است که در شهرستان گرمی واقع شده‌است.از جاذبه‌های دیدنی آن می‌توان به قزل قایا و قاطر قلعه‌سی اشاره کرد. این روستا در ۳۰ کیلومتری شهر گرمی و حد فاصل شهر رضی و شهرستان گرمی است.

روستای زنگبار (اردبیل)

زنگبار یکی از روستاهای گرمی است که در استان اردبیل واقع شده‌است.براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال۱۳۹۵، زنگبار ۱۵۱ نفر جمعیت دارد.

روستای زنگیر

زنگیر روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان اجارودمرکزی قرار دارد و به عنوان مرکزیت طایفه بزرگ مددلو شناخته می شود.بر اساس سرشماری نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۲۹۶ نفر بوده‌است .

روستای زهرا

شهر زهرا یا زاهرا شهری از توابع بخش موران شهرستان گرمی در استان اردبیل قرار دارد و در ۳۰ کیلومتری شرق شهرستان گرمی واقع شده و از سال ۱۳۸۰ مرکز شده‌است.شهر زهرا با ۴۰ خانوار ساکن می‌باشد لاکن اولین مدرسه دولتی موران در تابستان سال ۱۳۲۵ هجری شمسی در زمان حاکمیت فرقه دموکرات آذربایجان به رهبری سید جعفر پیشه‌وری در این روستا دایر گردید.
ساختمان مدرسه که در وسط ده و توسط دموکراتها ساخته شده بود بعد از سقوط دولت خودمختار پیشه‌وری در ۲۳ آذر ماه سال ۱۳۲۵ توسط عوامل حکومتی محمد رضا شاه، ویران گردید و مردم اهالی روستاهای زهرا، سیدلر، تزه کند، کوردلر، کالانسورا و سالالا با یاری و همکاری یکدیگر و با هزینه خود، ساختمان چهار اتاقه خشتی را در جنوب غربی ده در کنار راه ارتباطی وان-کوردلر بنا نهادند که در سال ۱۳۲۷ از طرف دولت میز و نیمکت و معلم هم فراهم گردید و اولین مدرسهٔ دولتی با نام «دبستان بیرونی زهرا» شروع به آموزش فرزندان منطقه کرد.
هم اکنون شهر «زهراً دارای دبیرستان پسرانه و دخترانه و درمانگاه است که در آموزش و بهداشت منطقه نقش مهم و اساسی دارد و از سال ۱۳۸۰ هم به مرکز»بخش موران” تبدیل شده‌است.از سال ۱۳۲۵ به این سو افراد زیادی در مدرسه روستای زهرا تحصیل کرده و به مدارج بالای کشوری و لشکری و سیاسی رسیده‌اند.

روستای زیوه

زیوه، روستایی در دهستان دره‌رود جنوبی بخش دره‌رود شهرستان انگوت در استان اردبیل ایران است. این روستا، مرکز بخش دره‌رود است.دسترسی به این روستا از طریق جاده و مسیر اصلی اردبیل- مشگین‌شهر- پارس‌آباد و نیز مسیر فرعی گرمی-انگوت-قره آغاج -زیوه امکان‌پذیر است. فاصله این شهر از مرکز شهرستان حدود ۲۵ کیلومتر و از مرکز استان تقریباً ۱۳۵ کیلومتر می‌باشد.
مردم این روستا به زبان ترکی آذربایجانی صحبت می‌کنند و معتقد به دین اسلام و از مذهب شیعه می‌باشند.شغل اغلب مردم کشاورزی و دامپروری است اما به علت قرار داشتن در مسیر اصلی اردبیل-مشکین شهر-پارس‌آباد خدمات و تجارت نیز در آن رو به رونق می‌باشد. صنایع دستی خانگی مانند قالی بافی، گلیم بافی و جاجیم بافی اگر چه از رونق سابق افتاده‌است اما همچنان وجود دارد.
محصولات کشاورزی عمده آن شامل غلات، حبوبات و علوفه می‌باشد تولید میوه و صیفی جات نیز به مقدار محدود در آن انجام می‌شود.بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۱۴۱۲ نفر (۳۷۵ خانوار) بوده‌است.

روستای ساری لار (انگوت)

ساری لار، روستایی در دهستان انگوت شرقی بخش مرکزی شهرستان انگوت در استان اردبیل ایران است.بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۱۴۰ نفر (۳۹ خانوار) بوده‌است.

روستای ساری‌درق

ساری‌درق یک روستا در ایران است که در دهستان انی واقع شده‌است.ساری‌درق ۱۶۲ نفر جمعیت دارد.

روستای ساری‌نصیرلو

ساری‌نصیرلو روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان اجارود شمالی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۲۰۳ نفر بوده‌است.

روستای سلاله

سلاله یا سالالا روستایی است در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش موران، دهستان آزادلو. این روستا در غرب روستای زاهرا (زهرا) مرکز بخش « موران» در ۳۰ کیلومتری شرق شهرستان گرمی استان اردبیل (ایران) قرار دارد.شهرت این روستا به لحاظ وجود تپهٔ باستانی واقع در آن است. همچنین اولین پارچه بافته شده در آذربایجان و ایران از این تپه به دست آمده‌است.در شرق روستای سالالا و در غرب تپهٔ باستانی آن رودخانهٔ نسبتاً پرآبی جریان دارد که به پرمئییر چایی، داش دیبی چایی یا سالالا چایی مشهور است. تپهٔ باستانی سالالا بین دو رودخانه بالاجا چای (رود کوچک) و سالالا چایی قرار دارد. در گذشته در مسیر رودخانه سالالا چایی آسیابهای آبی فعال بوده‌است. آثار این آسیابها که به ” سو دگیرمانی (سو دییرمانی) ” Su dəyirmani مشهور است، هنوز هم باقی است.

بعد از آمدن آسیابهای موتوری (حدود سال‌های ۱۳۳۵–۱۳۳۷ ه- ش) که در میان اهالی به ” اوت دگیرمانی (اود دییرمانی) ” od dəyirmani (آسیاب آتشین) مشهور است، آسیابهای آبی از فعالیت افتادند.سلاله یکی ازآبادی‌های کهن وباستانی منطقه موران به شمارمی رود این آبادی که ازتوابع دهستان آزادلو در بخش موران از شهرستان گرمی دراستان اردبیل است در سمت جنوبی دهستان آزادلو و در منطقه‌ای واقع شده که محل قرارگرفتن چندین آبادی کهن وقدیمی است. روستاهایی چون زینگیر، زنگبار، سالالا، درمان لی، شیلوه، یئل دگرمانی و…

سلاله در ۳۹ درجه و ۲ دقیقه و ۵۹ ثانیه عرض شمالی ازخط استوا و ۴۸ درجه و ۱۶ دقیقه و ۶ ثانیه طول شرقی ازنصف النهارگرینویچ و درمجاورت روستاهای زنگبار، درویش گورمز، درین کوئود، کوردلر تازه کندموران و زاهرا قرارگرفته‌است. این آبادی فاصله کمی با زهرا مرکز بخش موران دارد

سلاله که درعرف محلی سالالا نامیده می‌شود روستایی نسبتاً بزرگ است که امکاناتی نظیر مسجد مدرسه ابتدایی، خانه بهداشت روستایی، مغازه بقالی و نانوایی وشبکه برق رسانی دارد. آب بهداشتی لوله‌کشی دارد ولی آب آشامیدنی مورد نیازاهالی ازچشمه تأمین می‌شود. راه ارتباطی روستا جاده آسفالت ریزی شده‌است که سلالا را درسمت شمال به روستای درین کبود، اروج آباد و (موران یولو) متصل می‌کند. سلاله از طریق جاده‌ای که از سلالابه سمت شرق آن کشیده می‌شود درفاصله کمی به مرکز بخش موران می‌رسد طرح آسفالت ریزی آن اخیراً آغاز شده و امید است درآینده نزدیکی به بهره‌برداری برسد.

روستای سلاله به علت داشتن تپه‌های باستانی، ارتفاعات زیبا و طبیعت چشم‌نواز، مورد توجه گردشگران و طبیعت دوستان موران است. شهرت این روستا به لحاظ وجود تپهٔ تاریخی همت تپه سی است که درسمت جنوب شرقی سلاله قرار دارد و اولین پارچه بافته شده در ایران در همین تپه کشف شده که هم‌اکنون در موزه ملی ایران نگهداری می‌شود. پارچه کشف شده در تپه همت دراصل به رنگ قرمزبوده و دارای زمینه شطرنجی با نشان صلیب شکسته یا همان گردونه خورشید یا گردونه مهر می‌باشد. تپّه باستانی ومشهور (سالالا) که جزء تپّه‌های حفاظت شده و مشهور مغان و آذربایجان می‌باشد در شرق روستا قرار دارد و رودخانهٔ نسبتاً پرآبی درسمت غربی آن جریان دارد که به پرمئییر چایی، داش دیبی چایی یا سالالا چایی مشهور است در گذشته در مسیر رودخانه سالالا چایی آسیابهای آبی فعال بوده و آثار پراکنده‌ای از این آسیابها که سو دگیرمانی نامیده می‌شد هنوز هم باقی است.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۲۰۲ نفر بوده‌است.

روستای سلیمانلو

سلیمانلو یکی از روستاهای استان اردبیل است که در بخش مرکزی شهرستان گرمی در جوار روستای معروف تولون واقع شده‌است.روستای سلیمانلو در ۲۵ کیلومتری جنوب غرب شهر گرمی مغان در ۴۸ درجه و ۴ دقیقه طول شرقی و ۳۸ درجه و ۵۶ دقیقه عرض شمالی، حدفاصل بین روستاهای آرمار مشهدلو و تولون در ساحل رودخانه تولون چای واقع شده‌است. روستای سلیمانلو از شمال به روستای آرمار مشهدلو و از شرق به روستای تولون محدود می‌شود.
براساس سرشماری نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵ این روستا دارای ۳ خانوار با ۱۳ نفر جمعیت بوده است. در سرشماری ۱۳۸۵ از کل جمعیت آن ۴ نفر مرد و ۹ نفر زن بوده‌اند. در این سال از ۱۳ نفر جمعیت ۶ ساله و بالاتر آن ۷ نفر و بیش از ۵۴ درصد باسواد بوده همچنین تعداد ۴ نفر از مردان و ۴ نفر از زنان شاغل گزارش شده‌اند. بر اساس آخرین نتایج سرشماری ۱۳۹۵ جمعیت روستای سلیمانلو کمتر از سه خانوار بوده است . با توجه به اینکه زمستان در این منطقه بسیار سرد و سوزناک میباشد تمامی اهالی این روستا این مدت زمان را در شهرهای گرمی پارس آباد اردبیل تبریز و یا تهران سپری میکنند.روستای سلیمانلو یکی از فرزندان برومند خود به نام آقاقلی زمانی را در جنگ ایران و عراق تقدیم ایران اسلامی نموده است. مزار این شهید والا مقام در گلزار شهدای تولون واقع شده است.

روستای سیاوش‌کندی

سیاوش‌کندی روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش موران، دهستان اجارود شرقی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۲۰۵ نفر بوده‌است.

روستای سیدآباد

سیدآباد روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش انگوت، دهستان انگوت شرقی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۱۶۹ نفر بوده‌است.

روستای سیدکندی

سیدکندی یک منطقهٔ مسکونی در ایران است که در دهستان اجارود شمالی واقع شده‌است. براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، سیدکندی ۱۷۵ نفر جمعیت دارد.

روستای سیدلر زهرا

سیدلر زهرا نام روستایی در دهستان اجارود شرقی، بخش موران، شهرستان گرمی، استان اردبیل است که طبق سرشماری نفوس و مسکن مرکز آمار ایران ۸۹ نفر جمعیت دارد.

روستای سینه‌سر

سینه سر نام روستایی در دهستان اجارود شرقی، بخش موران، شهرستان گرمی، استان اردبیل است که طبق سرشماری نفوس و مسکن مرکز آمار ایران ۷۲ نفر جمعیت دارد.

روستای سیه

سیه نام روستایی در دهستان اجارود شرقی، بخش موران، شهرستان گرمی، استان اردبیل است که طبق سرشماری نفوس و مسکن مرکز آمار ایران ۳۸ نفر جمعیت دارد.

روستای شاون سفلی

شاون سفلی یک روستا در ایران است که در دهستان انی واقع شده‌است. شاون سفلی ۲۳ نفر جمعیت دارد.

روستای شاوون

روستای شاوون علیا یکی از روستاهای استان اردبیل ایران است که در ۳۰کیلومتری شهرستان گرمی قرار دارد. این روستا دارای ۳۰ خانوار بوده و ۱۵۷ نفر جمعیت دارد.از سمت شمال به روستای عرفان‌تپه، از سوی شرق به روستای قوزلو، از سوی جنوب به روستای بیعرق، و از سوی غرب به روستای قره یتاق محدود است.آرامگاه سید نجفقلی در این روستا قرار دارد.
اقامتگاه بوم گردي شوئون
اقامتگاه بوم گردی شوئون در این روستا واقع شده است. این اقامتگاه با معماری و چیدمان سنتی و قدیمی شما را به سالیان دور می برد و تجربه زندگی کردن در خانه های روستایی با وسایل سنتی را برایتان به ارمغان می آورد. همه ساله گردشگران و طبیعت گردان از نقاط مختلف کشور مهمان این خانه ی بومی می شوند تا سفری خاطره انگیز و لذت بخش برای خود به جای گذارند. این خانه ی بومی زیبا دارای ۴ باب اتاق ۸ نفره که هر کدام دارای ۱ تا ۲ سرویس تخت خواب است. ظرفیت کلی اسکان و پذیرش ۳۲ گردشگر و اقامت برای شما گردشگران عزیز همراه با صبحانه محلی شامل محصولات محلی و لبنی همین منطقه خواهد بود.

روستای شرفه

شرفه یک منطقهٔ مسکونی در ایران است که در دهستان پائین برزند واقع شده‌است. براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، شرفه ۱۷۴ نفر جمعیت دارد.

روستای شکرآب

شکرآب روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان اجارود شمالی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت این روستا ۳۹۴نفر با ۷۴ خانوار بوده‌است.اما طبق سرشماری که در سال ۱۳۹۵ انجام شد جمعیت این روستابه ۳۱۱ نفر کاهش یافت و تعداد خانواربه ۸۵ خانوار رسید.

روستای شکرلو

روستای شکرلو در شمال غربی کشور ایران، غرب دریای کاسپین، شمال شرقی آذربایجان، شمال استان اردبیل، شمال شرقی شهرستان گرمی مغان و در دهستان اجارود مرکزی در ۹ کیلومتری شهر گرمی در حاشیه رودخانه تولون (تولون چای) در مسیر جاده ارتباطی گرمی-چای‌پارا و در دامنه کوه حاجی‌حسن قرار دارد. شوکورلو نیز همانند اکثر روستاهای شهرستان گرمی شامل دو بخش شوکورلوی علیا و شوکورلوی سفلی می‌باشد. در شکرلوی علیا ۱۵ خانوار ساکن هستند و جمعیت ثابت آن بر اساس آمار سال ۹۰ در حدود ۵۴ نفر می‌باشد. اما چون اکثر آنهایی که به شهرها مهاجرت کرده‌اند همچنان زمین‌های خود را حفظ کرده‌اند در فصول کاشت و برداشت محصول جمعیت این روستا تا ۱۵۰ نفر نیز افزایش می‌یابد. تقریباً تمامی اهالی شکرلوی سفلی به شهرها مهاجرت کرده‌اند و تنها یک‌نفر در این روستا ساکن است و از این حیث شاید بتوان گفت کم جمعیت‌ترین روستاهاست. در سال‌های اخیر نوعی مهاجرت معکوس به روستا آغاز شده‌است.
تاریخچه شکرلو
شکرلو از روستاهای تاریخی و مهم منطقه مغان محسوب می‌شود. قدمت روستای شکرلو به دوران اشکانی و قرون اولیه اسلام برمی گردد. شکرلو تپه‌های باستانی مهم آقامال تپه سی و مطلب تپه سی را در خود جای داده که در فهرست آثار تاریخی ایران ثبت گردیده‌است. این تپه‌ها در حاشیه شرقی رودخانه تولون چای قرار دارند و از دامنه‌های شرقی آنها عموماً به عنوان گورستان استفاده می‌شده که اجساد مردگان در داخل خمره‌هایی قرار گرفته و در دامنه ای که رو به محل طلوع خورشید است دفن می‌شده که موید آیین مهرپرستی در این منطقه می‌باشد. علاوه بر تپه‌های متعدد باستانی آثار بسیار دیگری در بخش‌هایی که خانه‌های اهالی روی آن احداث شده، بدست آمده‌است که موید قدمت تاریخی روستا می‌باشد. نام این روستا در دفاتر قدیمی ثبت اسناد قاسم کندی به ثبت رسیده‌است. آنچه مسلم است دوره جدید و تجدید حیات روستادر حدود ۱۵۰ سال پیش با مهاجرت ۵ برادر به نام‌های آبیش-قاسم-موسی-شوکور و شاه علی (فرزندان شاه گلدی که خود از نوادگان مدد است) به این روستا آغاز شده که این ۵ برادر به همراه مادر خود پری ننه در آن جا ساکن شده اندو مالکان و بنیانگذاران اصلی روستا می باشندو از طرف خان نمین به آنها سندی اعطا شده که اصل سند همچنان موجود است. بعداً عده ای نیز از روستاهای دور و نزدیک به آنجا مهاجرت کرده و ساکن شده‌اند که به آنها غیر مالک هامپا گفته می‌شود که روی زمین‌های مالکان اصلی کار می‌کردند. البته بعد از قانون اصلاحات اراضی زمین‌هایی که روی آنها کار می‌کردند به آنها واگذار شد. نام‌های شکرلو و قاسم کندی از اسامی دو تن از این برادران گرفته شده‌است.[۳]
آثار باستانی شکرلو (شوکورلو)
شکورلو دارای دو تپه باستانی مهم می‌باشد که هرکدام رمزگشای اسرار فرهنگی تاریخی زندگی مردمان این سرزمین است.
آغامعلی تپه سی و مطلب تپه سی
هردوی این تپه‌ها در شرق روستای شوکورلو در ۵ کیلومتری شمال شرقی شهر گرمی و در جوار رودخانه تولون (تولون چای) قرار دارد. این تپه‌ها به دوران اشکانی و قرون اولیه اسلام منسوب بوده و به ترتیب با شماره‌های ۶۲۴ و ۶۲۷در فهرست آثار تاریخی کشور ایران به ثبت رسیده‌است. تا بحال ده‌ها مجسمه سفال و سکه از آن کشف شده‌است.
اقتصاد و شغل اهالی
اراضی روستا دارای خاکی بسیارمرغوب با قابلیت کشت انواع محصولات کشاورزی بوده و به همین سبب شغل اغلب اهالی شکورلو کشاورزی و دامداری و در برخی موارد صنایع دستی می‌باشد.آب و هوای شوکورلو در زمستان معتدل و در تابستان گرم است.

روستای شکرلوی سفلی

شکرلوی سفلی یک روستا در ایران است که در دهستان اجارود شمالی واقع شده‌است.

روستای شکرلوی علیا

شکرلوی علیا یک روستا در ایران است که در دهستان اجارود شمالی واقع شده‌است. شکرلوی علیا ۷۰ نفر جمعیت دارد.

روستای شوربلاغ

شوربلاغ یک روستا در ایران است که در دهستان اجارود غربی واقع شده‌است.شوربلاغ ۱۶۲ نفر جمعیت دارد.

روستای شوردرق انی

شوردرق انی یک روستا در ایران است که در دهستان اجارود شمالی واقع شده‌است.

روستای شوردرق سفلی

شوردرق سفلی، روستایی در دهستان انگوت شرقی بخش مرکزی شهرستان انگوت در استان اردبیل ایران است.بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۱۰۸ نفر بوده‌است.

روستای شهرک ولیعصر

شهرک ولیعصر یک منطقهٔ مسکونی در ایران است که در استان اردبیل واقع شده‌است. براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، شهرک ولیعصر ۱۳۴۲ نفر جمعیت دارد.

روستای شهماربیگ‌لو

شهماربیگ‌لو روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش انگوت، دهستان پایین برزند قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۱۷۰ نفر بوده‌است.

روستای شیخ رضی

شیخ رضی، روستایی در دهستان انگوت غربی بخش مرکزی شهرستان انگوت در استان اردبیل ایران است.بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۳۹ نفر بوده‌است.

روستای شیلوه سفلی

شیلوه سفلی نام روستایی در دهستان اجارود شرقی، بخش موران، شهرستان گرمی، استان اردبیل است که طبق سرشماری نفوس و مسکن مرکز آمار ایران ۱۷۷ نفر جمعیت دارد.

روستای شیلوه علیا

شیلوه علیا روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش موران، دهستان اجارود شرقی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۲۱۷ نفر بوده‌است.

روستای صغیرلر

صغیرلر یک روستا در ایران است که در دهستان اجارود شمالی واقع شده‌است.صغیرلر ۶۴ نفر جمعیت دارد.

روستای صمدلو

صمدلو یک روستا در ایران است که در دهستان آزادلو واقع شده‌است. صمدلو ۱۴۸ نفر جمعیت دارد.

روستای طاوس دره‌سی

طاوس دره سی یک روستا در ایران است که در استان اردبیل واقع شده‌است. طاوس دره سی ۱۷۵ نفر جمعیت دارد.

روستای عبابیگ‌لو

عبابیگ‌لو روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش موران، دهستان آزادلو قرار دارد.مهردادحاجی پور از جمله کسانی بود که در این پاسگاه مرزی خدمت کرده بود.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۲۷۴ نفر بوده‌است.

روستای عدالت قشلاقی

عدالت قشلاقی یک روستا در ایران است که در دهستان اجارود شمالی واقع شده‌است. عدالت قشلاقی ۹۳ نفر جمعیت دارد.

روستای عزیزلو

عزیزلو یکی از روستاهای استان اردبیل است که در بخش مرکزی شهرستان گرمی در مرز ایران و جمهوری آذربایجان در شمال روستای خان‌کندی و در جنوب روستای تولون واقع شده‌است.عزیزلو یا عزیزلی یکی از آبادی‌های ششگانه منطقه تولون در دهستان اجارود غربی از بخش مرکزی در شهرستان گرمی در استان اردبیل است که در بین ۳۸ درجه و ۵۵ دقیقه و ۵۱ ثانیه عرض شمالی از خط استوا و ۴۸ درجه و ۳ دقیقه و ۲۷ ثانیه طول شرقی از نصف النهار مبداء گرینویچ در مجاورت روستاهای تولون،خان‌کندی و لسکه درق (لوسگه دره سی )قرار گرفته‌است.منطقه تولون و آبادی‌های آن در سمت جنوبی مرکز شهرستان گرمی و در فاصله ۲۵ کیلومتری مرکز شهرستان واقعند راه ارتباطی روستای عزیزلو از طریق یکی از دو مسیری است که از بیلداشی و یاروستای مغوان از جاده اصلی اردبیل به گرمی ازآن جدا می‌شود و روستاهای منطقه تولون را به جاده اردبیل – گرمی متصل می‌کند.
تاریخچه عزیزلو
دربارهٔ تاریخ بنای روستای عزیزلو اطلاعات دقیقی در دسترس نیست اما به استناد بررسی تاریخ شفاهی عزیزلو عده‌ای از اهالی و معتمدین همزمانی پیدایش آن را با روستاهای خان‌کندی و تولون تائید کرده‌اند و معتقدند که واقع شدن در ساحل رودخانه تولون چای از عوامل مهم تأسیس عزیزلو و توسعه و آبادانی بعدی آن بوده‌است.همچنین در جریان اشغال ایران توسط ارتش سرخ شوروی حوادث مهمی درتاریخ این روستا رخ داده است.
جمعیت عزیزلو
عزیزلو آبادی خیلی کوچک و کم جمعیتی است با ۴ خانوار و ۹ نفر جمعیت، ۵ نفر از این جمعیت مرد و ۴ نفر دیگر زن هستند در سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵ کشور ۲ نفر از جمعیت این آبادی اظهار باسوادی کرده‌اند که هر دونفر هم مرد بوده‌اند.همچنین بر اساس نتایج سرشماری سال ۱۳۹۰ روستای عزیزلو دارای ۲ خانوار با ۵ نفر جمعیت بوده‌است که نسبت به ۵ سال قبل ۲ خانوار و ۴ نفر کاهش جمعیت داشته‌است.
جاذبه‌های گردشگری عزیزلو
مجاورت با رودخانه معروف تولون چایی که بیشتر آبادی‌های منطقه را به بهشتی سبز وعطرآگین مبدل ساخته، فرصتی برای عزیزلو فراهم می‌آورده تا سر و روی خود را صفا داده خود را در ردیف آبادی‌های سبز و پردرخت منطقه قراردهد. با اینهمه روستایی با چنین جمعیتی اگر بتواند با حفظ نام وهویت خود در مجاورت روستاهای همجوار دیگری مثل تولون ، خان‌کندی یا لسگه درق به حیات خودادامه دهد.هم اسباب رفاه و راحتی اهالی آن را فراهم خواهد آورد و هم بسیاری از دغدغه‌های ناشی از کمی جمعیت را از بین خواهد برد.

روستای علی محمدلو

علی محمدلو یک روستا در ایران است که در دهستان پائین برزند واقع شده‌است.علی محمدلو ۷۶نفر جمعیت دارد.

روستای علی وردیلو

علی وردیلو نام روستایی در دهستان اجارود شرقی، بخش موران، شهرستان گرمی، استان اردبیل است که طبق سرشماری نفوس و مسکن مرکز آمار ایران ۳۳ نفر جمعیت دارد.

روستای غفارکندی

غفارکندی یک روستا در ایران است که در دهستان اجارود غربی واقع شده‌است. غفارکندی ۱۰۴ نفر جمعیت دارد.

روستای فرخلو

فرخلو، روستایی در دهستان انگوت غربی بخش مرکزی شهرستان انگوت در استان اردبیل ایران است.بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۱۷ نفر (۴ خانوار) بوده‌است.

روستای فرضی کندی

فرضی کندی یک روستا در ایران است که در دهستان اجارود شمالی واقع شده‌است. فرضی کندی۱۷ نفر جمعیت دارد.

روستای قاسم‌کندی

قاسم‌کندی روستایی در دهستان پائین برزند بخش مرکزی شهرستان گرمی استان اردبیل ایران است.از زیبایی های طبیعی و گردشگری قاسم کندی می توان به رودخانه زیبای برزند چایی و کوه آروانا و چشمه از آب زیر زمینی که (کهریز) نام دارد اشاره کرد .
بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت این روستا ۶۶۰ نفر با ۱۴۰ خانوار بوده‌است.

روستای قاطریوران سفلی

قاطریوران سفلی یک روستا در ایران است که در دهستان اجارود شمالی واقع شده‌است.قاطریوران سفلی ۹۰ نفر جمعیت دارد.

روستای قاطریوران علیا

قاطریوران علیا یک روستا در ایران است که در دهستان اجارود شمالی واقع شده‌است.قاطریوران علیا ۵۳ نفر جمعیت دارد.

روستای قره قشلاق

قره قشلاق یک روستا در ایران است که در دهستان آزادلو واقع شده‌است. قره قشلاق ۸۸ نفر جمعیت دارد.

روستای قره‌بلاغ

قره‌بلاغ یک روستا در ایران است که در دهستان انی واقع شده‌است. قره‌بلاغ ۱۰۷ نفر جمعیت دارد.

روستای قره‌قوچ

قره‌قوچ روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان اجارود غربی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت این روستا ۲۱۶ نفر با ۴۳ خانوار بوده‌است.

روستای قره‌یتاق

این روستا یکی از زیباترین منطقه گردشگری ایران است. روستای قره یتاق در شمال غربی کشور ایران، غرب دریای خزر، شمال شرقی آذربایجان، شمال استان اردبیل و جنوب شرقی شهر گرمی مغان، در دهستان اجارود شرقی از بخش مرکزی شهرستان مغان، بین ۴۸ درجه و۸ دقیقه طول شرقی از نصف النهار مبدأ و۳۹ درجه و۱دقیقه عرض شمالی از خط استوا واقع شده‌است.
این روستا از سمت شمال به اراضی روستاهای، شلوه و درمانلو از سمت شرق به اراضی روستاهای شلوه، مهره و از سمت جنوب به اراضی روستای الیله لسر و از سمت غرب به اراضی روستای شاوئن متصل است. ارتفاع متوسط آن از سطح دریاهای آزاد حدود ۱۵۰۰(هزار) متر است. فاصله آن هم با شهر گرمی (مغان) حدود ۱۲کیلومتر و با اردبیل صد و ۲۰ کیلومتر می‌باشد. روستا از ۲۲ خانوار تشکیل یافته و جمعیت آن حدود ۲۰۰ نفر می‌باشد. این روستا طبیعتی بگر و زیبا دارد که هر چهار فصل را با تمام زیبایهایش در خود نمایان می‌سازد کوهای سر به فلک کشیده و جنگل‌های پراکنده اش در سمت جنوبی قرار گرفته‌اند که از آن جمله می‌توان به کوه سلمان داخی اشاره کرد. در دامنه قارا داغ چشمه آب معدنی قرار گرفته که از همه جای شهرستان برای استفاده از آن به این مکان می‌ایند و آب آن تأثیر سریعی در دفع سنگ کلیه و سایر امراض دارد.

تاریخی
روستای قریتاق یکی از ابادی‌های منطقه موران است و تاریخ آن با تاریخ موران گره خورده است در مورد وجه تسمیه کلمه ” موران ” باید گفت، این کلمه واژه ترکی قدیم و به معنای رودخانه می‌باشد. حمداله مستوفی مورخ قرن هشتم هجری در کتاب نزهه القلوب می‌نویسد :” آب سفید رود [را] ترکان هولان موران خوانند از جبال پنج انگشت که ترکان بش پرماق خوانند بولایت کردستان بر می‌خیزد ” لیسترنج هولان یا اولان را ” قرمز ” و ” موران ” را رود معنی می‌کند که ترکان به سفید رود ” هولان موران ” یعنی رود قرمز می‌گفتند، چرا که رنگ آب این رودخانه در آذربایجان به رنگ قرمز گرایش دارد. امروزه هم به این رود در منطقه آذربایجان ” قیزل اؤزن ” یعنی رود قرمز می‌گویند. به نظر می‌رسد به علت بارانی بودن منطقه موران که سبب جاری شدن رودهای نسبتاً زیادی در منطقه شده‌است و به همین علت هم در قسمت جنوبی این منطقه، بخصوص در آنسوی مرز جنگل نسبتاً انبوهی پدید آمده، علت نامیده شدن این منطقه به ” موران ” (Moran) باشد.

سکونت در این نقطه قدمتی طولانی دارد که در تاریخ مدون کمتر به آن پرداخته شده‌است. اثار تاریخی موجود در روستای قره یتاق به ویژه تپه‌های غیر طبیعی، سفالها و سکه به دست آمده در حفاریهای منطقه خرس آباد و کاروانی، قدمت سکونت در این منطقه را به دوره غار نشینی می‌رساند و وجود غار طبیعی کول و اشیائ ساخته شده توسط انسان در آن تردیدی بر این ادعا باقی نمی‌گذارد. اما در خصوص وجه تسمیه روستایی قره یتاق باید گفت نام اصلی این روستا در واقع قاریاتاق است که به معنای بستر برف می‌باشد چه این که زمستان‌های سرد و طولانی دره‌ها و کوههای آن را مملو از برف می‌نمود به گونه‌ای که تا اواخر بهار در لاله زار‌ها ان برف باقی می‌ماند. به همین دلیل آن را قاریاتاق نام نهاداند. شکل‌گیری اولیه روستا در منطقه خرس آباد بوده که مردمان آن زمان برای در امان ماندن از غارت خان‌ها روستا را در آنجا بنا نهادند. اما بعدها به سمت فعلی روستا کوچ کردند. البته نباید تاریخ این روستا را به این شکل‌گیری نسبت داد زیرا اشیاء به دست آمده و قبرهای موجود به هیچ وجه با عقاید و رسوم اقوام ساکن در آن زمان تطابق ندارد بلکه منطقه خرس آباد محل زندگی انسان‌ها در زمان بسیار قدیم بوده‌است.
همه ساله در ایام محرم مراسن تشت گذاری باشکوهی از سوی مردم روستا برگزار می‌شود و این عکس نمونه از جنین مراسمی در سال ۹۲ می‌باشد.

دانش دوستی و علاقه به ادبیات از صفات بارز ساکنین این منطقه است که قدمتی دیرین در موران محل موبدان مغان دارد. در زمانی که مدرسه به شیوه کنونی نبود بعضی از فرندان روستا تحصیلات علوم دینی را در روستایی مجاور پرمهر شروع کردند میرزا محمود ناصری از حمله این افراد بود که با پیمودن کلیومترها راه در برف بوران به تحصیلات دیتی در روستاهای مجاور پرداختند و اکنون از نویسندگان و صاحب نظران فقهی حوزه علمیه است و کتاب داستان‌هایی بحارالانوار در پانزده جلد از جمله آثار تألیفی ایشان است که به چندین زبان ترجمه شده‌است و میرقسمت موسوی اصل نیز از جمله پیشگامان تحصیل در این روستا بوده‌است.میرقسمت موسوی‌اصل نمایندهٔ دورهٔ نهم مجلس شورای اسلامی و عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی از حوزهٔ انتخابیهٔ گرمی در استان اردبیل است.

با شروع آموزش مدرن در مدارس. در این روستا معلمانی از جاههای مختلف برای تدریس به روستا آمدند و خانه یکی از روستایان به مدرسه تبدیل می‌شد و کودکان و بزگ سالان در آن به تحصیل مشغول شدند.

اشتغال و درآمد روستا
شغل اهالی روستا دامداری و کشاورزی است. در حوزه دامداری اهالی بیشتر به نگهداری گاو و گوسفند می پردازند این حیوانات در چراگاههای طبیعی و زمین‌های ملکی تغذیه داده می‌شوند. نوع دیگر چراگاه اراضی مشاعی ده به نام اهای گول حماری، یال، دوزداخ، آشاقا مئشه و اوخاری مئشه و .. می‌باشد که در زبان محلی «ماشیت» می نامند. لیکن نام حقوقی آن مشاعی ده است یعنی زمینی که به صورت مشاع به همه روستاییان تعلق دارد. البته تعداد محدودی از روستاییان زنبور عسل پرورش می‌دهند که عسل حاصله طبیعی آن بی نطیر در منطقه می‌باشد .در بخش کشاورزی اهالی بیشتر گندم و جو میکارند. در قدیم زراعت بیشتر با گاو آهن صورت میگرفت اما با ایجاد راه‌ها به مزارع کشت با تراکتور صورت میگیرد.باغداری هم در کنار کشاورزی به صورت محدود رواج دارد که درخت گردو از عمده محصولات باغدری است در سالهای اخیر کاشت درخت سیب، شلی، گیلاس مورد توجه قرار گرفته که «نادر باغی» از جمله آنهاست.

روستای قزل گونی

قزل گونی یک روستا در ایران است که در دهستان اجارود شمالی واقع شده‌است. قزل گونی ۶۵ نفر جمعیت دارد.

روستای قشلاق

قشلاق، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان گرمی در استان اردبیل ایران است.این روستا در دهستان اجارود غربی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۶ نفر بوده‌است.

روستای قشلاق آقابابا

قشلاق آقابابا، روستایی در دهستان انگوت غربی بخش مرکزی شهرستان انگوت در استان اردبیل ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۱۴۵ نفر (۳۷ خانوار) بوده‌است.

روستای قشلاق ایلخچی سفلی

قشلاق ایلخچی سفلی یک روستا در ایران است که در دهستان آزادلو واقع شده‌است. قشلاق ایلخچی سفلی ۶۰ نفر جمعیت دارد.

روستای قشلاق ایلخچی علیا

قشلاق ایلخچی علیا یک روستا در ایران است که در دهستان آزادلو واقع شده‌است. قشلاق ایلخچی علیا ۸۰نفر جمعیت دارد.

روستای قشلاق بخشعلی

قشلاق بخشعلی، روستایی در دهستان انگوت شرقی بخش مرکزی شهرستان انگوت در استان اردبیل ایران است.بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۴۲ نفر (۱۴ خانوار) بوده‌است.

روستای قشلاق تیلاندار

قشلاق تیلاندار یک روستا در ایران است که در استان اردبیل واقع شده‌است.

روستای قشلاق علیا

قشلاق علیا یا دوز قشلاق، روستایی در دهستان دره‌رود شمالی بخش دره‌رود شهرستان انگوت در استان اردبیل ایران است.بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با۱۸ نفر (۴ خانوار) بوده‌است.

روستای قشلاق قره سقال

قشلاق قره سقال یک روستا در ایران است که در استان اردبیل واقع شده‌است. قشلاق قره سقال ۲۵ نفر جمعیت دارد.

روستای قشلاق قوزلو

قشلاق قوزلو یک روستا در ایران است که در دهستان آزادلو واقع شده‌است. قشلاق قوزلو ۱۱۲ نفر جمعیت دارد.

روستای قشلاق مازان سفلی

قشلاق مازان سفلی یک روستا در ایران است که در دهستان اجارود شمالی واقع شده‌است.

روستای قشلاق مازان علیا

قشلاق مازان علیا یک روستا در ایران است که در دهستان اجارود شمالی واقع شده‌است. قشلاق مازان علیا ۶۴ نفر جمعیت دارد.

روستای قطار سفلی

قطار سفلی، روستایی در دهستان انگوت شرقی بخش مرکزی شهرستان انگوت در استان اردبیل ایران است.بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۵۷ نفر (۲۱ خانوار) بوده‌است.

روستای قنبرلو

قنبرلو روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان انی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۱۰۴ نفر بوده‌است.

روستای قوزلو (مغان)

قوزلو در شمال غربی کشور ایران، غرب دریای خزر، شمال شرقی آذربایجان، شمال استان اردبیل و جنوب شـرقی شهر گرمی مغــان، در دهستان اینی از بخش مرکزی شهرستان مغان، بین ۴۸ درجه و۸ دقیقه طــول شرقی از نصف النهار مبدأ و۳۹ درجه و۱دقیقه عرض شمالی از خط استوا واقع شـــده‌است.
این روستا از سمت شمال به اراضی روستاهای ایزمارا و قنبرلو از سمت شرق به اراضی روستاهای تپه، شاوون و بی‌اره و از سمت جنوب به اراضی روستای اینی و از سمت غرب به اراضی روستای ایزمارا متصل است. ارتفاع متوســــــط آن از سطــــح دریاهــای آزاد حــدود ۱۰۰۰(هزار) متر است. فاصله آن هم با شهــر گرمی مغــــان حدود هفت کیلومتر و با اردبیل صد و ده کیلومتر می‌باشد.
وجه تسمیه
از چندین سده گذشته، این محل به نام قوزلو و غوزلو شناخته می‌شده‌است. درباره علت نامگذاری آن به قوزلو یا غوزلو چند نظر وجود دارد؛ یکی اینکه عده‌ای از مورخان معتقدند که نام همه روستاهایی که فعلاً در آذربایجـــــان به نام قــــــوزلو شناخته می‌شوند از نام طایفه «اوغوز» که عربها «غُز» می‌گفتند، گرفته شده‌است. اوغوزها یا غوزها، جد ترکان امروزی منطقه آذربایجان به‌شمار می‌روند و بنا به نوشته آقای نیایش در صفحه۲۱ کتاب آذربایجان و هویت «سیل عظیمی از اوغوزها در قرن یازدهم میلادی وارد ایران شده و به ویژه در قسمت‌های شمال غربی کشورمان ساکن گشتند». بالطبع مغان هم به عنوان یکی از بهترین و خوش آب و هواترین منطقه شمال غرب کشور یعنی آذربایجان، محل سکونت این قوم بوده‌است و روستای قوزلوی فعلی هم که در یکی از بهترین نقاط مغان واقع شده، محل سکونت این قوم بوده و نام خود را از همان قوم گرفته‌است. نظر دیگر درباره وجه تسمیه قوزلو اینست که، عده‌ای معتقدند چون در ترکی آذربایجانی به درخت گردو «قوز» هم گفته می‌شود و در این روستا باغات گردوی فراوانی وجود دارد، پس نام آن به همین علت به قوزلو معروف شده‌است. اما با تأمل در این موضوع می‌بینیم که این نظریه به چند علت زیاد قابل استناد نیست چون؛ اولاً در بیشتر روستاهای ترک‌زبان کشورمان، باغات گردوی زیادی وجود دارد ولی هیچ وقت قوزلو نامیده نشده‌اند. پس اگر این نظر صحیح بود باید همه این روستاها امروزه به این نام نامیده می‌شدند. ثانیاً امروزه روستاهای زیاد وجود دارند که قوزلو نامیده می‌شوند در حالیکه هـــــیچ درخت گردویی در آن‌ها دیده نمی‌شوند. ثالثاً اگر به فرض اینکه وفور درختان گردو سبب نامیدن این روستا به قوزلو شده باشد پس این درختان گردو را چه کسانی کاشته‌اند و این محل را که به کاشتن درخت گردو در آن اقدام کرده‌اند چه می‌نامیده اند؟ به نظر نگارنده آنچــه درباره وجه تسمیه این روستا قابل قبول و صحیح است، این است که این روستا بعد از اسکان اوغوزها در آن به اوغوزلو، غوزلو و قوزلو معـروف شده و این طایفه اقدام به کاشت درختان گردو در آن نموده‌اند و همین درختان گردو، امروزه عده‌ای را در خصوص وجه تسمیــــه آن دچار اشتباه ساخته‌است. پس نام اصلـــــی و قدیمــــــی این روستا «غوزلو» می‌باشد، اما چون «مخرج «غ» در هجای اوّل واژگان ترکی نمی‌آید » نام این روستـــا به صورت قــوزلو (gozloo) درآمده‌است.

باغات
روستای قوزلو دارای باغات متنوعی است. مهمترین محصولات باغی روستای قوزلو که در بازارهای محلی و منطقه‌ای به فروش می‌رسد باغات گردو است. گردوهای این منطقه از انواع مختلفی برخوردار است. علاوه برروستاهای اطراف به مانند ایزماره که به‌طور سنتی از قدیم‌الایام گردوهای خود را از این روستا تأمین می‌کنند، قسمتی از گردوی بازار شهر گئرمی موغان (گرمی) نیز از این روستا تأمین می‌شود.
به، آلو، آلوچه، آلبالو و… از دیگر محصولات باغی این روستا هستند. در سال‌های اخیر کاشت باغات گردوی اسراییلی و باغات گیلاس و هلو نیز در روستا رواج پیدا کرده‌است. وجود باغات گردو در این روستا باعث به وجود آمدن فرهنگ خاص مرتبط با گردو در روستای قوزلو شده‌است. انواع بازی‌هایی که نوجوانان و جوانان با گردو انجام می‌دادند از مفرح‌ترین بازی چند سال گذشته به حساب می‌آمد. که با تغییرات فرهنگی – جمعیتی چند سال اخیر کمرنگ تر شده‌است. وجود رودخانه قوزلو چای / اوجرلو چای مهم‌ترین عامل وجود این باغات است. رودخانه با عبور از بستر خود پوشش گیاهی متفاوتی را در حاشیه خود به تاحدود ۵۰۰ متر ایجاد کرده‌است. وجود چشمه‌ها و سرشاخه‌های رودخانه در دره‌ها نیز باعث ایجاد پوشش گیاهی متنوع در اطراف روستا شده‌است.
وجود باغات متمرکز به همراه وجود پوشش گیاهی به صورت پراکنده باعث شده‌است تا چهره روستا به صورت سرسبز ییلاقی جلوه کند. درختان پراکنده عموماً از گونه آلچه (آلوچه)، سویوت (بید)، قاواق (سرو)، چاغالا (چاغالی)، بویورتکان (تمشک)، گیلدیگ و… می‌باشد. طبق خاطرات سالخوردگان روستا و نام‌های باقی‌مانده زمین‌های اطراف، در زمان‌های قدیم وسعت باغات روستا بیشتر بوده‌است. وجود منطقه‌ای با نام باغ یئری در نزدیکی شمال شرقی روستا موید این امر است. این زمین‌ها در زمان حاضر فاقد هرگونه درختی است و به صورت زمین‌های کشاورزی درآمده‌است. علت این امر را سالخوردگان روستا، خشکسالی و به دنبال فقر و روزگاری سختی معرفی می‌کنند که به واسطه آن بسیاری از درختان خشک و بسیاری دیگر برای فروش و همچنین مصرف فردی قطع شده‌اند. آنگونه که ادعا می‌کنند این امر علاوه بر باغات روستا به جنگل‌های کل منطقه صدمه زده‌است.
گیاهان دارویی
طبیعت روستای قوزلو یکی از مکان‌های رویش انواع گیاهان دارویی است. از جمله این گیاهان می‌توان به بومادران، گل گاوزبان، بابونه، کاکوتی، نعناع و… اشاره کرد. استفاده از گیاهان دارویی به صورت سنتی در روستا رایج است. زنان و دختران روستا با جمع‌آوری گیاهان دارویی مختلف اقدام به پخت این گیاهان می‌نمایند که در روستا به آن تره می‌گویند برخی دیگر از گیاهان دارویی با آب جوش دم کرده و مصرف می‌کنند که بابونه از این جمله‌است. استفاده دیگر از گیاهان دارویی پختن «کته» است که نباید با کته‌ای در جاهای دیگر ایران در معنای برنج آب پز به کار می‌رود اشتباه گرفت. استفاده تجاری از گیاهان دارویی چندان رایج نیست. اما در زمان گذشته جوانان با جمع‌آوری و فروش سومورخان گولو مشغول می‌شدند و در زمان‌های اخیر برخی از افراد به صورت منفرد و به صورت نامنظم (بدون اینکه کار هر ساله‌شان باشد) اقدام به جمع‌آوری و فروش برخی از گیاهان دارویی می‌کنند.

قوزلو دارای چندین درخت کهنسال و دیرزیست گردو، مخصوصاً در اطراف چشمه شوربولاغ Şor Bulağ می‌باشد. بنا بر اعتقاد برخی از اهالی، عمر یکی از درختان گردو معرف به فندق به چندین نسل می‌رسد به‌طوری‌که پدربزرگان پدربزرگشان آن را در همان اندازه به یاد داشته‌اند. عمر این درخت گردو را می‌توان بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ سال تخمین زد.

چشمه شوربولاق
چشمه شور بولاغ در قسمت شمال شرق روستا واقع شده‌است. محلی که شوربولاغ در آن واقع است در واقع باتلاقی است متشکل از چندین چشمه که از چندین نقطه آن می‌جوشند. تا قبل از خشکسالی‌های دهه گذشته چشمه‌های شوربولاغ بسیار پرآب و محدوده باتلاقی وسیع تر بود اما بعد از وقوع خشکسالی‌های اخیر و با کاسته شدن از میزان آبدهی چشمه‌های شوربولاغ از میزان زمین باتلاقی کاسته شده‌است و سه چشمه اصلی در آن باقی‌مانده‌اند. در سال‌های پرباران تعداد چشمه‌ها به شدت افزایش مییابد و بر وسعت باتلاق افزوده می‌شود. قبل از لوله کشی آب به داخل منازل روستا (قبل از ۱۳۸۸ که شیرهای آب به صورت برداشت مشترک بین چند خانوار بود) از آب یکی از چشمه‌های برای شستن البسه و ظروف استفاده می‌شدن. برای این امر آب آن به یک محل خاص هدایت شده و با استفاده از لوله یا تکه‌های ایرانیت با ارتفاع حدود ۳۰ تا ۴۰ سانتی‌متر ارتفاع از سطح زمین قرار داده می‌شد تا برای شستشو و برداشتن آب قابل استفاده باشد. چشمه دومی در واقع چاله‌است به عمق دو متر که روی و اطراف آن با سنگ مرتب شده‌است. ساخت این چشمه را به آلیشان ابراهیمی نسبت می‌دهند.
از آب این چشمه نیز برای شستن البسه و ظروف و همچنین برداشت به وسیله دبه استفاده می‌شود. آب چشمه سومی به صورت استخر کوچک روباز برای آبیاری دام‌های روستا و به خصوص دام‌های محله آشاغا باش استفاده می‌شود. علاوه بر مصارف فوق آب این چشمه‌های برای آبیاری سه باغ زیردست آن که به شام معروف هستند استفاده می‌شود. به این ترتیب که آب چشمه‌ها در دو استخر جداگانه که توسط صاحبان باغات احداث شده جمع‌آوری می‌شود و برای آبیاری درختان باغ یا سبزیجات کاشته شده و… استفاده می‌شود. به علت اهمیت حیاتی این محل برای اهالی روستا، همه طایفه‌های روستا در این محل مالکیت دارند و محل به صورت زمین‌های چند مترمربعی بین طایفه‌های روستا تقسیم شده‌است.

دره آبشارها
شوله‌لر دره‌سی (به فارسی دره آبشارها) با داشتن ده‌ها آبشار بزرگ و کوچک یکی از نقاط مهم و دیدنی روستای قوزلو است. با توجه به ویژگی‌ها خاص و منحصربه‌فرد این دره به مانند تعداد بی‌شمار آبشار ریز و درشت و همچنین طول نسبتاً زیاد آن و همچنین همراهی با جلوه طبیعی منطقه به مانند کوه و سنگ و درخت؛ در صورت شناسانده شدن به صورت یک جاذبه طبیعی و با فراهم کردن خدمات گردشگری در اطراف آن می‌تواند به عنوان یکی از مهمترین جاذبه‌های منطقه مغان و استان اردبیل درآید. این دره در شعبه قوزلوچای رودخانه اوجرلو چای واقع شده و از آبشارهای مهم آن میتوان به بویوک شوله، قیزیل قایا شوله‌سی، یوخاری شوله و… اشاره کرد. بویوک شوله با ارتفاع حدود ۲۱ متر، در حد فاصل روستاهای قوزلو و شاوون و یوخاری شوله با ارتفاع ۱۶ متر در ۳۰۰ متری جنوب شرقی روستا از دیدنی‌ترین آبشارهای آن می‌باشد. آبشارهای دیگر با ارتفاعهای زیر ۱۶ متر به صورت متوالی در طول دره قرار گرفته‌اند. در پایین دست رودخانه قوزلو چای – نرسیده به روستای شوون و بعد از بویوک شوله، آبشار خاصی وجود ندارد.

روستای قهرامانلو

قهرامانلو یک روستا در ایران است که در دهستان اجارود مرکزی واقع شده‌است. قهرامانلو ۱۹۱ نفر جمعیت دارد.

روستای قیلولو

قلیلولو، روستایی در دهستان انگوت شرقی بخش مرکزی شهرستان انگوت در استان اردبیل ایران است.بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۱۳۴ نفر (۴۲ خانوار) بوده‌است.

روستای کچلر

کچلر یک روستا در ایران است که در دهستان اجارود شمالی واقع شده‌است. کچلر ۶۸ نفر جمعیت دارد.

روستای کردکندی (انگوت)

کردکندی، روستایی در دهستان انگوت غربی بخش مرکزی شهرستان انگوت در استان اردبیل ایران است.بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۴۷ نفر (۱۶ خانوار) بوده‌است.

روستای کردلر

کردلر روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش موران، دهستان آزادلو قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۳۹۷ نفر بوده‌است.

روستای کریملو

کریملو نام روستایی در دهستان اجارود شرقی، بخش موران، شهرستان گرمی، استان اردبیل است که طبق سرشماری نفوس و مسکن مرکز آمار ایران ۸۶ نفر جمعیت دارد.

روستای کلان

کلان روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش موران، دهستان اجارود شرقی قرار دارد.نزدیک ترین روستا به کلان روستای رمضانلو(مخروبه) از بخش مرکزی گرمی می باشد که امروزه به تفرجگاه و محل گردشگری تبدیل شده است.و زادگاه شرور خان بدری بزرگ که در زمان پهلوی اول می زیست و جزء خانهای معتبر ان زمان بود.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۳۵۴ نفر بوده‌است.

روستای کلانسورا

کلانسورا روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش موران، دهستان اجارود شرقی قرار دارد.لجایر نام روستایی در دهستان اجارود شرقی، بخش موران، شهرستان گرمی، استان اردبیل است که طبق سرشماری نفوس و مسکن مرکز آمار ایران ۶۳ نفر جمعیت دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۶۰۶ نفر بوده‌است.

روستای کله سرسفلی

کله سرسفلی یک روستا در ایران است که در دهستان اجارود شمالی واقع شده‌است.کله سرسفلی ۸۹ نفر جمعیت دارد.

روستای کله سرعلیا

کله سرعلیا یکی از روستاهای گرمی است که در دهستان اجارود شمالی واقع شده‌است. کله سرعلیا ۴۵ نفر جمعیت دارد.

روستای کمرقیه

کمرقیه روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش موران، دهستان آزادلو قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۱۷۲ نفر بوده‌است.

روستای کولاتان

کولاتان نام روستایی در دهستان اجارود شرقی، بخش موران، شهرستان گرمی، استان اردبیل است که طبق سرشماری نفوس و مسکن مرکز آمار ایران ۴۲نفر جمعیت دارد.

روستای گیگال

گیگال یکی از روستاهای گرمی است که در دهستان انی واقع شده‌است. گیگال ۸۲ نفر جمعیت دارد.

روستای گیلارلو

گیلارلو روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان اجارودغربی قرار دارد. نام این روستا از طایفه ترک زبان گیلار که در عربی به صورت جلایر آمده، مشتق شده‌است.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۳۲۹ نفر بوده‌است.

روستای لاچین دره‌سی

لاچین دره‌سی، روستایی در دهستان انگوت غربی بخش مرکزی شهرستان انگوت در استان اردبیل ایران است.بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۵۳ نفر (۲۱ خانوار) بوده‌است.

روستای لجایر

لجایر نام روستایی در دهستان اجارود شرقی، بخش موران، شهرستان گرمی، استان اردبیل است که طبق سرشماری نفوس و مسکن مرکز آمار ایران ۶۳ نفر جمعیت دارد.

روستای لسکه درق

لسکه درق یکی از روستاهای مرزی بخش مرکزی شهرستان گرمی در استان اردبیل است.لسکه درق از بزرگترین روستاهای منطقه تولون می‌باشد. این روستا از شمال به روستای عزیزلو از شرق به روستای خان‌کندی از جنوب به مرز جمهوری آذربایجان و از غرب به روستای اولی کندی (اجیرلو) محدود می‌شود. لسکه درق در زبان روسی به معنی دره سرسبز می‌باشد. در مکاتبات اداری و برخی اسناد رسمی نام این روستا به اشتباه به صورتهای لسگه درق، لسکه دره، لوسگه دره، لوسکه دره، لوسگه درق نیز نوشته شده است. رودخانه معروف این روستا رودخانه تولون است که از ارتفاعات کوه قولی داشی در مرز بین ایران و جمهوری آذربایجان سرچشمه می‌گیرد. بر اساس آخرین نتایج سرشماری ۱۳۹۰ روستای لسکه درق دارای ۱۱خانوار با ۴۰ نفر جمعیت می‌باشد .
روستای لسکه درق یکی از فرزندان برومند خود به نام سیدعظیم زمانی را در جنگ ایران و عراق تقدیم ایران اسلامی نموده است. مزار این شهید والا مقام در ورودی لسکه درق روبروی روستا واقع شده است.

روستای لنگان

لنگان یک روستا در ایران است که در دهستان اجارود غربی واقع شده‌است.

روستای ماراللوی جعفرقلی خانلو

ماراللوی جعفرقلی خانلو، روستایی در دهستان انگوت شرقی بخش مرکزی شهرستان انگوت در استان اردبیل ایران است.بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۴۸ نفر (۱۳ خانوار) بوده‌است.

روستای ماه پری

ماه پری یکی از روستاهای گرمی است که در دهستان اجارود مرکزی واقع شده‌است.

روستای مجیدلو

مجیدلو روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان اجارودغربی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۱۷۰ نفر بوده‌است.

روستای محمدتقی کندی

محمدتقی کندی، روستایی در دهستان انگوت شرقی بخش مرکزی شهرستان انگوت در استان اردبیل ایران است. این روستا، مرکز دهستان انگوت شرقی است.بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۴۲۲ نفر بوده‌است.

روستای محمدقلی بیگ‌لو

محمدقلی بیگ‌لو، روستایی در دهستان انگوت شرقی بخش مرکزی شهرستان انگوت در استان اردبیل ایران است.بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۴۸ نفر (۱۳ خانوار) بوده‌است.

روستای مردان

مردان، روستایی در دهستان انگوت غربی بخش مرکزی شهرستان انگوت در استان اردبیل ایران است.بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۶۷ نفر (۱۸ خانوار) بوده‌است.

روستای مزارع گرمی

مزارع گرمی یک منطقهٔ مسکونی در ایران است که در دهستان اجارود مرکزی واقع شده‌است.

روستای مزرعه خانلار

مزرعه خانلار یک روستا در ایران است که در استان اردبیل واقع شده‌است. مزرعه خانلار ۶۷ نفر جمعیت دارد.

روستای مزرعه علی گشادفکری

مزرعه علی گشادفکری یک روستا در ایران است که در دهستان اجارود غربی واقع شده‌است. مزرعه علی گشادفکری ۱۱۶ نفر جمعیت دارد.

روستای مسجدلو

مسجدلو یک روستا در ایران است که در دهستان انگوت غربی واقع شده‌است. مسجدلو ۲۲ نفر جمعیت دارد.

روستای مغوان

مغوان روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان اجارودغربی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۵۰۸ نفر بوده‌است.

روستای مهدی خانلو

مهدی خانلو یکی از روستاهای گرمی است که در دهستان آزادلو واقع شده‌است.مهدی خانلو ۴۰ نفر جمعیت دارد.

روستای مهره

مهره روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش موران، دهستان اجارود شرقی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت این روستا ۳۲۳ نفر با ۶۶ خانوار بوده‌است.

روستای میخوش

میخوش نام روستایی در دهستان اجارود شرقی، بخش موران، شهرستان گرمی، استان اردبیل است که طبق سرشماری نفوس و مسکن مرکز آمار ایران ۱۶۳ نفر جمعیت دارد.

روستای میرآب

میرآب نام روستایی در دهستان اجارود شرقی، بخش موران، شهرستان گرمی، استان اردبیل است. در سرشماری نفوس و مسکن مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵ خورشیدی به این روستا اشاره شده، ولی جمعیت آن گزارش نشده است.

روستای میکائیل دره‌سی

میکائیل دره سی یک روستا در ایران است که در دهستان پائین برزند واقع شده‌است. میکائیل دره سی ۹۰ نفر جمعیت دارد.

روستای نجف‌قلی‌قشلاقی

نجف‌قلی‌قشلاقی روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان اجارود شمالی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۳۰۳ نفر بوده‌است.

روستای نصرالله‌بیگلو

نصرالله‌بیگلو روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش انگوت، دهستان پایین برزند قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت این روستا ۴۱۷ نفر با ۹۶ خانوار بوده‌است.

روستای نقاره

نقاره یک روستا در ایران است که اردبیل شهرستان گرمی در دهستان اجارود شمالی واقع شده‌است. نقاره ۱۰۸نفر جمعیت دارد.این روستا دارای سه تپه باستانی به نام نقاره دارد که در به ثبت ملی هم رسیده است .شغل اصلی اهالی غالباً کشاورزی و دامداری می باشد .در سال های اخیر به دلیل نبود کار اکثر مردم این روستا به شهر های بزرگ مهاجرت کرده اند

روستای نوراله بیگلو

نوراله بیگلو یکی از روستاهای گرمی است که در دهستان پائین برزند واقع شده‌است. نوراله بیگلو ۹۳ نفر جمعیت دارد.

روستای وان سفلی

وان سفلی روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش موران، دهستان اجارود شرقی قرار دارد. این روستا در فصل بهار طبیعت شگفت انگیز دارد این روستا از طرف جنوب به طرف مرز جمهوری آذربایجان از طرف شمال به روستای وان علیا از طرف شرق به روستای پیر خلیل و از طرف غرب به روستای اوچ آغاج منتهی می شود مشکلات آب در تابستان ونبود مراتع برای چرای دام از مهمترین مشکلات این روستا می باشد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۲۶۴ نفر بوده‌است.

روستای وان علیا

وان علیا نام روستایی در دهستان اجارود شرقی، بخش موران، شهرستان گرمی، استان اردبیل است که طبق سرشماری نفوس و مسکن مرکز آمار ایران ۹۷ نفر جمعیت دارد.

روستای وانستانق

وانستانق روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش موران، دهستان اجارود شرقی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۲۲۵ نفر بوده‌است.

روستای هاچاکند تازه

هاچاکند تازه روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش مرکزی، دهستان اجارود شمالی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت این روستا ۳۵۵ نفر بوده‌است.

روستای هاچاکند درمانلو

هاچاکند درمانلو روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش موران، دهستان اجارود شرقی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت این روستا ۶۴۳ نفر بوده‌است.

روستای هادی بیگ‌لو

هادی بیگ‌لو یکی از روستاهای گرمی است که در دهستان آزادلو در بخش موران شهرستان گرمی استان اردبیل واقع شده‌است. هادی بیگلو ۱۳۷ نفر جمعیت دارد.

روستای همه‌شان

همه‌شان نام روستایی در دهستان اجارود شرقی، بخش موران، شهرستان گرمی، استان اردبیل است که طبق سرشماری نفوس و مسکن مرکز آمار ایران ۱۵۷ نفر جمعیت دارد.

روستای هیبت سفلی

هیبت سفلی یکی از روستاهای گرمی است که در دهستان انگوت غربی واقع شده‌است. هیبت سفلی ۳۳ نفر جمعیت دارد.

روستای یدی درق

یدی درق نام روستایی در دهستان اجارود شرقی، بخش موران، شهرستان گرمی، استان اردبیل است که طبق سرشماری نفوس و مسکن مرکز آمار ایران ۷ نفر جمعیت دارد.

روستای یل‌دگرمانی

یل‌دگرمانی روستایی است که در استان اردبیل، شهرستان گرمی، بخش موران، دهستان اجارود شرقی قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۱۵۲ نفر بوده‌است.