آب انبار دهان شیر از بناهای قدیمی و زیبای لار است که در شرق ورودی بازار قرار دارد در لارستان ۴ دهن شیر بزرگ وجود داشته که در حال حاضر دو تای آن، یکی دهن شیر بازار ودیگری دهن شیر حاج غلامرضا معتمد پا برجاست.
قدمت آب انبار دهان شیر لار نیز به دوران صفویه باز می گردد و به دلیل این که در زبان لاری به لوله کشی آب وشیر آب نصب شده برآن به اختصار شیر می گویند به دهن شیر معروف شده است . وجه تسمیه این آب انبار به دهن شیر بدان جهت است که این آب انبار دارای لوله ای سنگی به شکل سر شیر بوده که از دهان آن آب خارج می شده است. بنای دهن شیر یکی از بناهای زیبا و قدیمی لار است که در سمت شرقی ورودی بازار و در مجاورت پیر پنهان ساخته شده است.این بنا ، پیش اتاقک کوچکی دارد که پله های سراشیبی ،آن را با عرض ۳/۲۰ متر به طرف پایین کشانده است.
راه پله که ۱۲/۸۰ متر طول دارد ، دارای برش های رو به بالاست.دهن شیر به جایی اطلاق می شود که در زمان های گذشته در کنار بعضی از برکه های بزرگ به صورت زیر زمینی با پله های زیاد به ته برکه نزدیک می شد و معمولا آب قسمت پایین برکه خنکتر بود و مردم در تابستان از این آب استفاده می کردند.
بزرگترین دهن شیر لارستان مربوط به دهن شیر قنبربیگی بود. دهن شیر دیگر در کنار برکه مسجد شاهزاده واقع در کوی نو بود که این دهن شیر نیز ویران گردید .آب انبار دهن شیر ۱۹ مرداد ۸۴ به شماره ۱۲۷۰۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
یکی از قدیمی ترین بناهای لارستان آب انبار دهان شیر هست که توی قسمت شرقی ورودی بازاره. این آب انبار زیبا واسه دوره صفویه هست و توی یه اتاقکه که پله های اون شیب تندی داره. حالا چرا دهان شیر؟! این همه حیوون اهلی و خوب هست، چه کاریه؟! باید بگم که لاری ها توی زبونشون به آب لوله کشی و شیر آب نصب شده به اختصار میگن شیر (از اثرات نزدیکی به شیرازه ها!)، چون این آب انبار هم لوله های سنگی داره که کار سر شیر رو انجام میده و آب از اون ها جاری میشه میگن دهن شیر! این نکته رو هم بگم که این تنها دهان شیر لارستان نیست و ۳ تای دیگه هم هست.
مطالب مرتبط :