آبشار و پارک کوهستانی تقرچه سمیرم

آبشار و پارک کوهستانی تقرچه در مرکز شهر سمیرم و در سینه کوه، منطقه ای بی بدیل را آفریده است تا چشم انداز بی نظیرش که کل شهر را زیر سلطه خود دارد با صدای آبشارهای زیبایش خستگی را از تن رهگذران بیرون کند. آبشار و پارک کوهستانی تقرچه که از هر طرف شهر به چشم می خورد و در سینه کوهی با ارتفاع حدود ۷۰۰ متر قرار گرفته و با خود قسمتی از تاریخ سمیرم را به یدک دارد که گواه این ادعا بدون شک دست کندهای زیبایی است که در دل کوه تراشیده شده است تا در آن زمان خانه عده ای باشد. آبشار و پارک کوهستانی تقرچه با درختان بزرگی که سایه فراوان آنان می تواند گردشگران را از گرمای تابستان نجات دهد. تقرچه که به گفته برخی قدیمی ها بدلیل موقعیت عالی آن محل استقرار طایفه قراچه بوده و اسم آن از تخت قراچه آمده.
تخت قراچه ( تخت سیاه ) یعنی محلی کوچک با صخره‌هایی سخت که قسمتی از پهنه سنگی کوه در میان محله های پایین سمیرم و محله قلعه در بلندای این شهر است. بقایای غارها و کنده کاری‌ها نشان می‌دهد که این منطقه از گذشته سکونتگاه و بازاری مهم برای دامداران و کشاورزان این منطقه بوده است. این مکان از زمان اقوام ‘کاسی ها’ و ‘اوراتورها’ بعنوان محل سکونت انسان هایی بوده که خانه های صخره ای در دل سنگ ها داشتند.

وجود رودخانه و آبشارهای فصلی، پوشش گیاهی مناسب، غارها و پناهگاه‌های صخره ای با سازه آهک و همچنین آثار به جای مانده از آسیاب‌های سنگی قدیمی، معبد زرتشت که در زمان حاضر به قدمگاه تبدیل شده و میل‌های سنگی زمان ساسانیان، حمام و مسجد ‘کمال الملک ووزیر سمیرمی’ دوره سلجوقی که در بازسازی معاصر شکل قدیمی خود را از دست داده است.
‘نارین قلعه’ نیز در محل فوقانی این مجموعه یکی از باستانی ترین مناطق شهرستان سمیرم را شکل داده است. آبشار ‘تنگ سیل’ در قسمت شرق تقرچه واقع شده که دور آن را با سنگ و گچ پوشانده اند و امروزه به شکل یک اتاقک درآمده است. سقف غار با دارها و تیرهای چوبی و خار وخاشاک وپوشیده شده و کف غار طبیعی و تغییری نکرده است.
میل سنگی دوره ساسانی در بالای همین غار در کنار درختی که به آبشار چسبیده قرار داشته که در زمان حاضر به قسمت پایین آبشار سقوط کرده و خرد شده است. دکتر ‘واندربرگ’ اتریشی این میل ها را عکسبرداری و اندازه گیری کرده است. یکی از این میل ها، خط پهلوی ساسانی است که هم اکنون در محوطه دانشگاه پیام نور سمیرم نصب شده است.
در کنار آبشار تقرچه، آسیاب سنگی در حال تخریبی مشاهده می شود که رو بروی همین غار قرار دارد. تعدادی غار در شمال سکونتگاه تقرچه و در امتداد سمت چپ آبشار تنگ سیل در کنار یکدیگر قرار گرفته اند و منتظر مرمت و ساماندهی هستند. یکی از آنها بزرگتر است و کمتر تخریب شده است.
این غارهای باستانی درامتداد هم قراردارند و هر کدام به دیگری راه دارند. سمت چپ غار، چاله آتش دیده می شود و کمی جلوتر محفظه ای برای خروج هوا وجود داشته که مسدود و تخریب شده است. ساکنان تقرچه به مرور زمان این محل را ترک کردند و دیگر از غارها و خانه‌های سنگی این منطقه استفاده نشد و خانه‌هایی از خشت و گل جای آن ها را گرفت.
در زمان سلطان ‘الجایتو’ در این محل تختی ساخته شده که گویا همین تخت به قراچه معروف است. گوهر خاتون’ همسر سلطان محمد سلجوقی نیز مدت ها در این محل سکونت داشته است. در زمان حاضر بقایای غارها و خانه های قدیمی از بین رفته را می توان مشاهده کرد.

منابع:خبرگزاری جمهوری اسلامی-سمیرم خبر