گشایش در کشور روحانیان !

تاریخ خبر : ۱۳۹۳/۷/۱۴ – خبرنگار اعزامی آلمان در گزارشی تحت عنوان «گشایش جدید ایجاد شده در کشور روحانیان» به تفسیر و توضیح مشاهدات خود پرداخته است. اولیور گرهاد با هدف مشاهده واقعیت‌های ایران و تحولات پس از روی کار آمدن دولت یازدهم در قالب گروه رسانه‌ای به کشور سفر کرده بود.
به گزارش میراث آریا، در این مقاله که در مجله توریستی آلمانی زبان راین نکر منتشر شده است، اولیور گرهاد، واقعیت‌های ایران، تحولات صورت گرفته در کشور پس از روی کار آمدن دولت یازدهم، گشایش‌های ایجاد شده برای جذب گردشگران اروپایی، آشنایی با ظرفیت‌های بی‌بدیل گردشگری و فرهنگی به ویژه در شهرهای اصفهان، شیراز، تهران و چند منطقه حاشیه کویر را مورد توجه قرار داده است.
این خبرنگار آلمانی که به همراه ۸ تن از خبرنگاران و ۲ نفر از مدیران شرکت‌های گردشگری آلمان به مدت یک هفته در ایران حضور داشته است، ضمن معرفی تهران به عنوان پایتخت جمهوری اسلامی ایران می‌گوید: نقطه آغاز سفر ما از شمال به جنوب ایران از طریق اصفهان و شیراز بود. بازدید گروهی ما از میدان نقش جهان اصفهان با حضور و تجمع پرشور مردم و استقبال آنها از حضور ما همراه شد. گرهاد در توصیف معماری مسجد شیخ لطف‌الله اصفهان به عنوان یکی از مهم‌ترین بناهای تاریخی جهان می‌نویسد: در این میدان داد و ستد و تجارت، جشن‌های سنتی و بازی چوگان در زمان سلسله صفویه برگزار می‌شده است. نقطه آغاز بازدید این خبرنگار آلمانی از شیراز، مقبره شاهچراغ است؛ وی این بقعه تاریخی را این گونه وصف می‌کند: در این محل دو نفر از برادران امام رضا(ع) امام هشتم شیعیان خاکسپاری شده‌اند. مقبره شاهچراغ با یک صحن بسیار وسیع محل تجمع فوج فوج زائران از تمامی نقاط ایران برای زیارت است. گرهاد در ادامه این مقاله به توصیف فضای روحانی حرم شاهچراغ می‌پردازد و می‌گوید: انسان در میان انعکاس نور لوسترها در آینه‌های نقره‌ای دیوارهای حرم، فضایی فراموش نشدنی و بی‌نظیر را تجربه می‌کند. وی همچنین به برگزاری نماز جماعت در این مکان مقدس اشاره می‌کند و می‌افزاید: در این محل عظیم و در فضای آزاد به هنگام نماز دستانی به سوی خدا بلند می‌شود. در اینجا اسلام تحمیل نمی‌شود، بلکه مردم ایران با اسلام آمیخته‌اند و زندگی می‌کنند.
گرهاد در پایان این مقاله می‌نویسد: ایرانیان در کنار مقبره حافظ به شعرخوانی از دیوان حافظ مشغولند. در حالی‌که مردان و زنان بر ستون‌های مقبره تکیه داده‌اند و با چشمان بسته به اشعار حافظ گوش می‌دهند.