گردشگری فضایی ، شاخه ای نو از گردشگری می باشد که یکی از بحث های داغ این چند سال اخیر می باشد . بعد از سالها که در فضا کاوش می کنند و برای دهه ها با گسترش دانش فضایی و پیشرفت تکنولوژی بشر به این فکر افتاد که می تواند سفر به فضا را تدارک ببیند و از این راه کسب درآمد کند دانش فضایی ،تا حدی که شرکت های مطرح دنیا در رقابتی تنگاتنگ سعی دارند در این حوزه از یکدیگر پیشی بگیرند. اگرچه طرح های گردشگری فضایی در سال های آینده محقق خواهند شد، اما تاکنون استقبال قابل توجهی از سوی مردم دنیا از این طرح ها شده است. حقایق جالبی در مورد سفر به فضا وجود دارد که در زیر به آنها می پردازیم .
اولین مسافران مریخ احتمالا خیلی زود عازم این سیاره خواهند شد
در ماه مارس سال میلادی جاری بود که دونالد ترامپ، رئیس جمهور امریکا، به آژانس فضایی ناسا اعلام کرد تا سال ۲۰۳۳ باید امکان سفر به مریخ فراهم شود و حالا ناسا در حال ساخت راکت جدیدی است که «سیستم پرتاب به فضا» (Space Launch System) نام دارد. انرژی حرارتی ای که از راکت های بالا برنده ی قدرتمند این سیستم طی همان دو دقیقه ی مرحله ی پرتاب تولید می شود به حدی است که می تواند انرژی ۹۲ هزار خانه را برای یک روز کامل تأمین کند.
شرکت های زیادی در فکر کسب درآمد از فضا هستند
همین حالا دست کم چهار شرکت خصوصی با یکدیگر در رقابت هستند تا اولین تاکسی سرویس فضایی را برای بردن متقاضیان به فضا ارائه دهند. این شرکت ها عبارتند از: بوئینگ، اسپیس ایکس (متعلق به ایلان ماسک)، بلو ارجین (متعلق به جف بزوس) و ورجین گلکتیک (متعلق به ریچارد برنسون). احتمالا اولین سفرها تا نزدیکی مرز فضا انجام خواهد شد، یعنی بیشتر از ۱۰۰ مایل (حدود ۱۶۱ کیلومتر) بر بالای کره ی زمین که در آنجا گردشگران می توانند حالت بی وزنی را تجربه کنند و از منظره های شگفت انگیزی که می بینند لذت ببرند. در حال حاضر بلیت های سفر فضایی شرکت ورجین گلکتیک به قیمت ۲۵۰ هزار دلار به فروش می رسد و تاکنون ۷۰۰ نفر ثبت نام کرده اند.
به زودی می توانیم از فضا زنگ بزنیم
اوایل سال آینده ی میلادی، تماس تلفنی از فضا امکان پذیر خواهد شد. شرکتی آلمانی با همکاری شرکت نوکیا اقدام به ساخت اولین شبکه ی ۴G در کره ی ماه در سال ۲۰۱۹ کرده است. این سیستم به فضانوردان این امکان را می دهد تا ویدئوهای خود را به زمین ارسال کنند. شرکت های دیگری هم در حال طراحی منظومه های ماهواره ای هستند که دسترسی به اینترنت را برای همه ی ساکنان زمین امکان پذیر می سازد.
حضور در فضا صدماتی به دنبال دارد
در جاذبه ی نزدیک به صفر فضا، توده ی استخوانی و عضلانی تان از دست می رود و جریان خون دوباره در بدن تان توزیع می شود، مسأله ای که باعث خستگی قلب خواهد شد. به علاوه در فضا در معرض میزان قابل توجهی از تشعشعات قرار می گیرید. طبق ارزیابی های ناسا، میزان تشعشعاتی که یک فضانورد در معرض آن قرار می گیرد دست کم به اندازه ی ۱۵۰ بار رادیوگرافی قفسه ی سینه است.
به بینایی تان هم صدمه وارد می شود
بیش از نیمی از فضانوردان امریکایی، به ویژه بعد از حضور طولانی مدت در ایستگاه فضایی بین المللی، از مشکلات چشمی رنج می برند. محققان معتقدند این مشکلات ناشی از جا به جایی مایعات در بدن است که به اعصاب چشم ها فشار وارد می کند. این فشار همچنین می تواند باعث پهن شدن دائمی کره ی چشم شود.
برای پوست تان خوب است
بعد از یک ماه حضور در فضا، مقدار قابل توجهی از پوست پاهایتان (پینه های پا) ریزش می کند و پوست تان به لطافت پوست یک بچه می شود. اما آیا حضور در فضا ما را جوان می کند؟ محققان با بررسی دی ان ای فضانوردی به نام اسکات کلی متوجه شدند انتهای کروموزوم های او طی ۳۴۰ روز حضورش در فضا بلندتر شده بود. نکته ی عجیب این است که معمولا با بالا رفتن سن انتهای کروموزوم ها کوتاه می شود. اگرچه به تحقیقات بیشتری در اینباره نیاز است اما حالا این سوال مطرح است که آیا حضور در فضا روند پیری را معکوس می کند.
قدتان بلندتر می شود
وقتی روی کره ی زمین هستیم، نیروی جاذبه به ستون فقرات فشار می آورد. اسکات کلی در زمان حضورش در ایستگاه فضایی بین المللی به دلیل جاذبه ی نزدیک به صفر فضا، قدش به اندازه ی ۲ اینچ (حدود ۵ سانتیمتر) بلندتر شده بود. متأسفانه بعد از بازگشت به زمین، قدتان به همان اندازه ی سابق بر می گردد.
فکرهایی هم برای محل اقامت مسافران شده
یک شرکت امریکایی به نام اوراین اسپن اخیرا امکان رزرو یک هتل مجلل فضایی را فراهم کرده است که در سال ۲۰۲۲ افتتاح خواهد شد. با پرداخت ۹/۵ میلیون دلار می توانید اقامتی ۱۲ روزه در این هتل داشته باشید و پیش از آن به مدت ۳ ماه تحت آموزش قرار می گیرید. آژانس فضایی روسیه هم اعلام کرد در سال ۲۰۲۱ هتلی را به شکل سفینه ی فضایی برای اتصال به ایستگاه فضایی بین المللی پرتاب خواهد کرد.
قوانین پوشش در فضا سفت و سنگین است
لباس های فضانوردی ناسا حدود ۱۲۷ کیلوگرم وزن دارند اما به دلیل آنکه در فضا جاذبه نزدیک به صفر است، وقتی این لباس ها بپوشید، سنگینی شان را احساس نخواهید کرد.
تنوع غذایی در فضا کم نیست
فضانوردها بیشتر از ۲۰۰ انتخاب برای غذا و نوشیدنی دارند اما افسانه ای وجود دارد که آن ها بستنی مخصوصی به نام «بستنی فضانورد» دارند. این تصور اشتباه است و آن ها هم بستنی معمولی می خورند. اما خوردن یک ماده ی غذایی در فضا توصیه نمی شود و آن چیزی نیست جز نان. در سال ۱۹۶۵، بعد از آنکه دو فضانورد ناسا یک ساندویچ گوشت خوردند، خرده های نان در همه جای سفینه به پرواز در آمدند و تجهیزات آن را دچار اشکال کردند. البته خوردن نان های ورقه ای ایرادی ندارد.
آب در فضا گران تر در می آید
آبی که در فضا می نوشید در حقیقت تصفیه شده ی عرق و ادرار خود شما است. از سال ۲۰۰۸، بیشتر از ۱۰،۲۰۵ کیلوگرم آب از ادرار خدمه ی ایستگاه فضایی بین المللی به دست آمده است.
ستاره های دنباله دار همیشه چیزی نیستند که تصور می کنیم
بعید نیست آن ستاره ی دنباله داری که با دیدنش آرزو کردید تکه ای از مدفوع فضانوردها بوده باشد! مدفوع فضانوردان ایستگاه فضایی بین المللی، بعد از منجمد و خشک شدن، هر از گاهی در فضا تخلیه می شود. این تکه های مدفوع وقتی به نزدیکی کره ی زمین می رسند، در برخورد با اتمسفر زمین آتش می گیرند و شبیه به ستاره ی دنباله دار به نظر می رسند.
می توانید ایستگاه فضایی بین المللی را دنبال کنید
اگر تصمیم ندارید سفرهای فضایی را تجربه کنید، کماکان می توانید مکان ایستگاه فضایی بین المللی را دنبال کنید. از آنجایی که برق ایستگاه فضایی از طریق پنل های خورشیدی متعدد آن تأمین می شود، ممکن است گاهی حتی در شهرهای بزرگ بتوانید آن را هنگام سحر یا غروب افتاب در آسمان ببینید. جدول های رؤیت ایستگاه فضایی بین المللی را می توانید در سایت ناسا ببینید.
سفر فضایی ممکن است باعث ناباروری فضانوردان شود
تصور میشود ماموریتهای فضایی بلندمدت باعث ناباروری فضانوردان شود. در یک آزمایش، که حالت بی وزنی فضا شبیه سازی شده بود، موشهای نر به مدت شش هفته معلق ماندند. در نتیجه این آزمایش بیضههای آنها کوچک شده و تعداد اسپرمها بسیار کاهش یافت که آنها را نابارور میکند. موشهای ماده هم به سرنوشت مشابه و حتی بدتری دچار شدند. تخمدانهای آنها پس از ۱۵ روز کار خود را متوقف کردند و زمانی که به زمین برگشتند، ژن تولید کننده استروژن (هورمون زنانه) از کار افتاده بود در حالی که سلولهای تولید کننده تخمک نیز در حال مرگ بودند.
هم چنین سفر فضایی باعث کاهش میل جنسی هم میشود. در یک آزمایش، دو موش نر و پنج موش ماده که به فضا فرستاده شدند از جفتگیری امتناع میکردند. بااین حال برخی محققان اصرار دارند که سفرفضایی هیچ تاثیری روی میل جنسی یا ناباروری ندارد. مردان فضانوردی هم بوده اند که چند روز پس از بازگشت به زمین همسر خود را باردار کرده اند و زنان فضانورد هم پس از بازگشت به زمین باردار شده اند، اگرچه نرخ سقط جنین در آنها بالاتر است. تاثیر سفر فضایی روی تولیدمثل هنوز بحث برانگیز است و از روی ظاهر نمیتوان قضاوت کرد. ناسا تلاش میکند تعداد اسپرمهای مردان فضانورد را بعد از بازگشت به زمین بشمارد تا به نتایج مطمئن تری برسد.
آداب غذاخوردن در فضا
در ایستگاه فضایی بینالمللی، میز غذاخوری در بخش روسی قرار دارد و فضانوردان برای صرف غذا دور آن جمع میشوند. طی قریب ۴۰ سالی که از پروازهای ایستگاههای مداری میگذرد، آداب و تشریفات مخصوص “فضایی” ، برای خوردن غذا به وجود آمده است. بطور مثال بعد از صرف غذا، شستن قاشق معمول نیست. انجام چنین کاری به دلیل کمبود آب از یک سو و وضعیت وزنی از طرف دیگر بسیار مشکل است.
به همین دلیل هر فضانورد سرویس غذاخوری خود را دارد که در یک دستمال مخصوص قرار دارد و نام فضانورد بر روی دستمال نوشته شده است. تنها او از آنها استفاده میکند. آنها موظفند بعد از خوردن غذا، به جای شستن، با دستمالهای نمدار ضدعفونی شده، آنها را پاک کنند.
برای جلوگیری از شناور شدن قاشق، چنگال و کارد غذاخوری، آنها را یا با نخ به دستمال مخصوص نگهداری میبندند که آن پارچه هم با چسبک به لباس فضانورد چسبیده است و یا با استفاده از آهنربا آن ها را بر روی میز یا کیف مخصوص، ثابت نگه میدارند.
اما فضانوردان مجاز نیستند هر اندازه که دلشان میخواهد غذا بخورند. میزان مصرف غذای هر کیهان نورد با فرمول مخصوصی محاسبه شده است.
فرمول محاسبه کالری این انتخاب برای مردان عبارت است از :
(س ۸/۶ ) – (ق ۵ ) + ( و ۷/۱۳ ) +۶۵
و برای خانم ها:
(س ۷/۴ ) – (ق ۷/۱ ) + ( و ۶/۹ ) +۶۶۵
در این فرمول س= سن، ق= قد و و= وزن است.
از میان دهها غذای اعلام شده، فضانوردان میتوانند با در نظر گرفتن مقدار کالری محاسبه شده برای آنها، اغذیه مورد علاقه خود را انتخاب کنند.
گوش میانی هنگام سفر به فضا دیگر کار نخواهد کرد
گوش داخلی انسان مانند یک شتاب سنج عمل می کند. به عبارت ساده وقتی که تغییری ناگهانی در حرکت و سرعت انسان رخ می دهد گوش میانی باعث می شود که دچار سرگیجه نشده و احساس بدی نداشته باشیم. در هنگام سفر به فضا این داستان کاملاً متفاوت خواهد بود زیرا این ابزار بسیار کوچک اما موثر دیگر کارآیی خود را از دست خواهد داد. فضانوردان گزارش داده اند که در سفر به ایستگاه فضایی تا یک یا دو روز احساس ناخوشایندی داشته و نوعی حس گیجی و ناخوشی را تجره کرده اند. چنین مشکلی با اختراع جاذبه مصنوعی حل خواهد شد.
همه فضانوردان پوشک میپوشند
ناسا در طراحی اولین لباس فضایی خود یک چیز را نادیده گرفته بود. ظاهرا دانشمندان ناسا فراموش کرده بودند که فضانوردان ممکن است نیاز به دفع ادرار داشته باشند. همین غفلت باعث شد آلن شپارد، اولین آمریکایی در فضا، لباس فضانوردی خود را خیس کند. این موضوع باعث بحثهای زیادی شد، زیرا دانشمندان ناسا میترسیدند که ادرار، اتصال کوتاه قطعات الکتریکی لباس فضانوردان را قطع کند. برای حل این مشکل ناسا یک سیستم مدیریت ادرار و مدفوع طراحی کرد که به طور خاص برای زنان ساخته شده بود، اما برای مردان هم قابل استفاده بود.
در سال ۱۹۸۸ ناسا این سیستم را با یک پوشک با قدرت جذب حداکثر جایگزین کرد. به هر فضانورد برای هر ماموریت سه پوشک مخصوص داده میشود. آنها یکی از این پوشکها را هنگام رفت و یکی را هنگام برگشت به زمین میپوشند و سومی هم برای مواقع لزوم استفاده میشود.
ناسا نمیداند با فضانوردانی که در فضا میمیرند چه کار کند
ناسا برنامه مشخصی ندارد که با اجساد فضانوردانی که در فضا میمیرند چه کند. در واقع ناسا حتی انتظار ندارد که فضانوردان در فضا بمیرند بنابراین به فضانوردان آموزش نمیدهد که هنگام مرگ همکارشان چه کار کنند. اما اگر فضانوردی در فضا بمیرد چه اتفاقی خواهد افتاد؟ درواقع احتمال این اتفاق حتی از برنامههای بلندمدت ناسا مثل سفر به مریخ هم بیشتر است.
یک گزینه این است که جسد در فضا رها شود. اما در واقعیت این گزینه ممکن نیست، زیرا سازمان ملل متحد ریختن آشغال در فضا را ممنوع کرده که شامل اجساد هم میشود. زیرا نگرانند آنها با سایر فضاپیماها برخورد کنند یا سیارات دیگر را آلوده کنند. گزینه دیگر نگه داشتن جسد داخل فضاپیما و دفن آن به محض بازگشت به زمین است. اما روی این گزینه هم نمیتوان حساب کرد، چون نمیتوان زندگی سایر فضانوردان را در معرض خطر قرار داد. آخرین گزینه، اگر انسان بتواند در مریخ ساکن شود استفاده از جسد به عنوان کود است. با این حال، هنوز در اینکه انسان میتواند کود خوبی باشد شک و تردید وجود دارد.
در حال حاضر ناسا با یک شرکت دفن کار میکند تا بتواند جسد را در یک کیسه خواب محفوظ از هوا مهر و موم کند و به بیرون فضاپیما متصل کند، جایی که در معرض هوای بسیار سرد فضا قرار میگیرد. جسد منجمد میشود، تکان میخورد و در نهایت حین حرکت فضاپیما به صورت ذرات بسیار ریزی درمی آید. وقتی فضاپیما به زمین برگردد، تنها چیزی که از فضانورد مرده باقی مانده ذرات بسیار ریز شبیه گردو خاک خواهد بود.
قرار گرفتن در معرض تشعشعات بر روی سلامتی فرد تاثیر خواهد گذاشت
به منظور آمادگی برای سفر به مریخ، محققان ناسا تحقیقات زیادی را در مورد تاثیر تشعشعات در صورت اقامت دراز مدت در فضا انجام داده اند. اتمسفر موجود در مریخ نسبت به اتمسفر زمین بسیار ضعیف تر است از این رو اتمسفر مریخ به خوبی اتمسفر زمین قادر به دفع کردن تشعشعات فضایی نیست. از این رو قبل از سفر به فضا و مریخ باید تمهیدات لازم در این مورد اتخاذ شوند.
اگر لباس مخصوص در فضای باز پاره شود چه اتفاقی رخ می دهد؟
اگر تابحال از خود پرسیده اید که در صورت ایجاد مشکلی در فضاپیماها، فضانوردان چگونه می توانند در فضای باز زنده بمانند پاسخ شما چنین خواهد بود: فضانورد در کمتر از ۱۵ ثانیه بیهوش خواهد شد. پس از آن نیز خفگی رخ خواهد داد. قرار گرفتن به مدت ۱۰ ثانیه در فضای باز باعث خواهد شد که خون شما به شکل حباب دربیاید و ریه های در کمتر از ۳۰ ثانیه از کار خواهند افتاد. روی هم رفته در کمتر از یک دقیقه فرد خواهد مرد.
چه کسانی در گردشگری فضایی فعالیت میکنند؟
گردشگری فضایی بهعنوان سفر به نزدیکی فضا (۸۰ تا ۱۰۰ کیلومتری بالای سطح زمین) با بازگشتی سریع به زمین، بهواسطهی جایزه ایکس انصاری، خیز بلندتری برداشت، چرا که این جایزه به مبلغ ۱۰ میلیون دلار آمریکا به هر گروه غیردولتیای تعلق میگرفت که بتواند اولین فضاپیمایی را بسازد و راهاندازی کند که قادر به حمل ۳ نفر به فاصلهی ۱۰۰ کیلومتری بالای سطح زمین برای دوبار در هفته باشد.
تیمی با حمایت مالی پل آلن میلیاردر، یکی از بنیانگذاران شرکت مایکروسافت، در سال ۲۰۰۴ این جایزه را از آن خود کرد؛ در واقع این تیم از طراحی مهندس معروف هوا-فضا برت روتان استفاده کرده بود. ریچارد برانسون میلیاردر از گروه ویرجین نیز به آنها ملحق شد. مدت کوتاهی پس از برندهشدن این جایزه، برانسون اعلام کرد که شرکت جدیدی بهنام ویرجین گلکتیک، زیرمجموعهی گروه ویرجین، با استفاده از طرح روتان بهزودی پروازهای زیرمداری برای ۶ نفر و دو خلبان را آغاز کرده و تجربهی چهار دقیقه بیوزنی را به آنها هدیه خواهد کرد.
شرکت دیگری بهنام XCOR Aerospace در همین زمان تأسیس شد و وسیلهی نقلیهی کوچکتری با قابلیت حمل یک مسافر و خلبان را طراحی کرد. در نهایت، جف بزوس، ثروتمندترین فرد جهان و مؤسس آمازون، شرکت بلو اوریجین را با اهداف مشابه در سال ۲۰۰۰ تأسیس کرد. در گزارشهای جستهوگریخته از این شرکت آمده است که گردشگری زیرمداری، اولین بازار آنها است و سپس بهدنبال پرواز مداری و سفر به ماه هستند. جف بزوس گفته است که او حدود یک میلیارد دلار در سال صرف شرکت بلو اوریجین میکند.
هزینهی گردشگری فضایی
شرکت ویرجین گلکتیک قیمت ۲۰۰ هزار دلار را برای هر نفر اعلام کرده است. شرکت XCOR Aerospace قصد داشت همین پرواز را با هزینهی ۵۰ هزار دلار انجام دهد، اما در ساعت ۲۰۱۷ ضمن اعلام ورشکستگی، فعالیت خود را متوقف کرد. نظرسنجیهای مستقل نشان میدهند که ماجراجوییهای افراطی با قیمت ۵۰ هزار دلار جذابیت زیادی پیدا کرده است.
بلو ویرجین ظاهراً برای این سفر فضایی، قیمت ۲۵۰ هزار دلار را تعیین کرده است. جالب است بدانید که کارآفرین مطرح فضا، ایلان ماسک و شرکتش، اسپیس ایکس تاکنون وارد کسبوکار زیرمداری نشدهاند. بااینحال، او در سخنرانی خود در سال ۲۰۱۶ پیشبینی کرد که میتواند هر انسان را با هزینهی ۱۴۰ هزار دلار به ماه بفرستد.
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.