گردشگری ایران هم‌اکنون در موقعیتی تاریخی و سرنوشت‌ساز قرار دارد. پیش‌بینی بهبود و گسترش ارتباط با جامعه جهانی و همزمان ثبات و امنیت داخلی برای یک بازه زمانی چند ساله در کشور در فضای ناآرام کشورهای همجوار و رقیب، امری کاملا منطقی به نظر می‌رسد.
این یک حقیقت است که صنعت گردشگری بیش از دیگر صنایع تحت‌تاثیر عوامل بیرونی قرار دارد. افزایش چشمگیر آمار مسافران ورودی پس از انتخابات ۲ خرداد ۷۶ و کاهش این آمار در پی وقایع ۱۱ سپتامبر و جنگ آمریکا با عراق تنها نمونه‌هایی هستند از این تاثیر بر گردشگری کشورمان. اما امروز، با روی کار آمدن دولتی با رویکرد تدبیر و اعتدال، پیش‌بینی می‌شود که شاهد تغییر روند فعالیت‌های گردشگری در کشورمان باشیم. تقریبا همگان بر این باورند که هم‌اکنون سکان دستگاه دیپلماسی در دست یکی از شایسته‌ترین دیپلمات‌های کشورمان است و آقای ظریف در نخستین گام‌ها، ضمن حفظ حرمت‌ها، توانستند قواعد بازی را در عرصه بین‌الملل به سود کشورمان تغییر دهند. از دیگرسو با گسترش نفوذ القاعده در شمال و شرق افریقا، به‌ویژه در کشورهایی مانند مصر و کنیا، به سرعت شاهد روگردانی گردشگران بین‌المللی از این مناطق خواهیم بود و این یعنی فرصتی با ارزش برای توسعه گردشگری و به‌ویژه طبیعت‌گردی در کشور زیبایمان. در حقیقت هم‌اکنون صحرای بزرگ افریقا به منطقه‌ای ناامن برای گردشگران، به‌ویژه از کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی تبدیل شده و این در حالی است که حتی دورافتاده‌ترین مناطق کشورمان از سطح امنیت بسیار بالایی برخوردارند. برخورداری از تنوع زیستی کم‌نظیر، از جمله وجود گونه‌های منحصربه‌فردی از حیات وحش نظیر یوزآسیایی و زاغ بور، کوه‌های سر به فلک کشیده، وجود چهار فصل کامل و چشم‌اندازهای زیبای کویری و بیابانی همراه با تمدنی کهن در مناطق بکر طبیعی، تنها گوشه‌هایی هستند از فرصت‌های باارزش خدادادی این مرز و بوم برای توسعه پایدار طبیعت گردی. باید در اسرع وقت ضمن شناسایی نیازهای گردشگران ورودی، به‌ویژه از کشورهای پیشرفته، با انجام اقداماتی موثر و در کوتاه‌مدت، حداقل زیرساخت‌های مورد نیاز این گردشگران را در کشورمان فراهم کنیم. ایجاد بستر مناسب برای صعود گردشگران به کوه‌هایی مانند دماوند و تامین حداقل زیرساخت‌ها برای بازدید ایشان از کوهی که بحق حکم مادر ایران زمین را دارد از جمله حفظ حریم و پاکسازی آن از پسماندها، شناسایی و آماده‌سازی مسیرهای ترکینگ دو الی چند روزه ضمن رعایت کلیه ملاحظات زیست‌محیطی، آماده‌سازی مسیرهای بیابانگردی همچون محور طبیعت‌گردی مرنجاب تا قصر بهرام و احیای جاده باستانی سنگفرش از قصر بهرام تا گرمسار، ایجاد زیرساخت‌های لازم جهت بازدید گردشگران از بیابان‌های بکر خراسان جنوبی، به‌ویژه در مناطقی مانند سه قلعه، همت‌آباد و ده سلم و آماده‌سازی محور گردشگری نهبندان تا شهداد، ایجاد بستر لازم جهت پرداختن گردشگران به فعالیت‌های ماجراجویانه در رودخانه‌های خروشان زاگرس، بهبود کیفیت، استاندارد‌سازی و گسترش شبکه اقامتگاه‌های بوم‌گردی، پرداختن اصولی به مفهوم گردشگری روستایی (و نه فقط روستاهای هدف گردشگری که می‌تواند زمینه‌ساز ایجاد نوعی رقابت ناسالم میان روستاها در یک منطقه شود)، توسعه پایدار و منطقی گردشگری در مناطق چهارگانه تابع سازمان حفاظت محیط‌زیست و تلاش برای حفاظت از گنجینه‌های با ارزش تنوع زیستی کشور زیبایمان در سایه معرفی آن‌ها به شهروندان ایرانی و گردشگران بین‌المللی و… تنها گوشه‌هایی هستند از این اقدامات که باید با سرعت شاهد انجام آن‌ها باشیم و البته در این میان نباید از معرفی ظرفیت‌های طبیعت‌گردی کشورمان به بازارهای جهانی، تولید اقلام تبلیغاتی با کیفیت بالا و حضور موثر در نمایشگاه‌های گردشگری معتبر و بین‌المللی غفلت کنیم. در پایان، به نظر می‌رسد گردشگری ما هم‌اکنون در موقعیتی تاریخی و شاید سرنوشت‌ساز قرار دارد. پیش‌بینی بهبود و گسترش ارتباط با جامعه جهانی و همزمان ثبات و امنیت داخلی برای یک بازه زمانی چند ساله در کشورمان در فضای ناآرام کشورهای همجوار و رقیب، امری کاملا منطقی به نظر می‌رسد. استفاده از این فرصت با ارزش که شاید هرگز شاهد تکرار آن نباشیم، وظیفه امروز ماست. در شرایط کنونی، ما زمانی برای آزمون و خطا نداریم. باید از تجربیات با ارزش گذشته درس گرفته و ضمن بومی کردن دانش روز گردشگری، ارزش زمان را درک کنیم.
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.