چشمه آبگرم گنوی از جاذبه های طبیعی و تماشایی شهرستان دیر در استان بوشهر است. آبگرم گنوی در میان تنگی صخره ای و شگفت انگیز قرار گرفته که جذابیت آن را بیشتر می کند. این آبگرم دارای خواص درمانی است که می توانید در سفر به روستای گنوی ضمن تماشای جاذبه های تاریخی، از این آبگرم نیز لذت ببرید.
روستای گنوی در شهرستان بندر دیر از نادرترین روستاهای استان بوشهر می باشد که دارای چندین اثر قدیمی و طبیعی منحصر به فرد است. چشمه آبگرم گنوی که در تمام طول سال همچنان پر آب است نوازشگر طبیعت و آب دهنده مزارع پایین دست می باشد. این آب گرم در کوه های مجاور روستاهای”سورو” و” گنوی” واقع است و از هر دو روستا به آب گرم راه دارد. راه سورو، ماشین رو و راهی که از گنوی به آب گرم منتهی می شود مالرو است. علاوه بر خواص درمانی و معدنی این آبگرم، زیبایی محل استقرار آن بسیار چشمگیر است چرا که آبگرم گنوی در میان تنگی صخره ای و شگفت انگیز قرار گرفته که جذابیت آن را بیشتر می کند.
خواص درمانی چشمه آبگرم گنوی
چشمه آبگرم گنو، علاوه بر جذابیت و زیبایی که در طبیعت روستای گنوی و سورو ایجاد کرده است، دارای خواص درمانی و املاح معدنی فراوان است. مظهر چشمه از شکاف سنگ های آهک مارنی خارج می شود و عامل تشکیل آن ساختار زمین شناختی است. آب این چشمه در ردیف آب های سولفات کلسیم همراه با کلرو سدیم با منیزیم قرار دارد و در فصل زمستان نیز با وجود سردی هوا، رگه های گوگرد در آب آن به چشم می خورد. به همین دلیل مردم محلی به آن گنده بید نیز می گویند و از مزیت های درمانی آن بهره مند میشوند. از این آب برای درمان بیماری های پوستی، مشکلات تنفسی و گواراشی و همچنین برای رفع عفونت های زنان استفاده می شود. با توجه به صعب العبور بودن مسیر دسترسی به این چشمه، حتی در فصل پاییز و زمستان نیز خیل فراوانی از مردم منطقه و شهرستان های دیگر استان بوشهر، برای استفاده از چشمه آبگرم به گنوی می آیند.
جاهای دیدنی روستای گنوی
در کل از روستای گنوی دو اثر در ثبت ملی وجود دارند که یکی از آنها قلعه گنوی و دیگری آسیاب آبی است. آسیاب آبی گنوی مربوط به دوره ساسانیان است و در تاریخ ۲۶ اسفند ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۲۱۷۹ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. همچنین قلعه گنوی که بنای اولیه آن به دوره ساسانیان می رسد در دوره اسماعیلیان بازسازی شده که اثرات کمی از آن اکنون قابل رویت است. این بنا در تاریخ ۲۶ اسفند ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۲۱۷۰ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. در کل این روستا سه آسیاب آبی دارد که دو تا از آنها قرن ها پیش کاربرد داشته اند و دیگری که به جاده اصلی نزدیک تر است جدید تر است و مردم خاطراتی از آن به یاد دارند. در ضمن در کنار این روستا یک آب انبار قدیمی نیز وجود دارد که اثر منحصر به فردی است و چشم هر مسافری را به خود خیره می کند.
نظر کاربران :
هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.