جستجوی شهر به شهر :
رزرو هتل رزرو هتل های شهر وان ترکیه

نقد رئیس هیئت مدیره جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی بر چند خبر

تاریخ بروزرسانی :
۲۸ فروردین ۱۳۹۷

تاریخ خبر : ۱۳۹۲/۱۰/۱۱ – چه خبر شده ؟ بالاخره ما می خواهیم با گردشگری چه کنیم ؟ منظورم از نظر اقتصادی و استراتژیک ، گردشگری توریستهای خارجی در ایران است.

با روی کار آمدن دولت آقای روحانی و با آب شدن کمی از یخهای روابط خارجی ،کمی درهای توریسم هم در ایران به روی پاشنه چرخیده و به نظر می آید که قرار است تعداد توریستهای ورودی به ایران افزایش یابند.تازه سفارشهای گروهها برای بهار سال آینده دارد توسط دفاتر گردشگری وصول می شود. واکنون زلزله ای در دنیای توریسم ایران به راه افتاده است.با کمبود هتل و راهنمای با تجربه روبرو شده ایم. ترس از خرابکاری رانندگان بی تجربه که با این کمبود در پیش رو ، قراراست که تور بر شوند هم به جای خود.

حالا در میانه این بلبشویی که به راه افتاده است به اخبار و اظهارنظرها و تحلیل هایی بر می خوریم که خون را به جوش آورده و مرغ پخته را در دیس وسط سفره به خنده وا می دارد . همه داستان ملانصرالدین را شنیده اند که به خودش سوزن می زد و بعد از شدت درد به گریه می افتاد. حالا بعض ها سوزن دست گرفته اند و کارهایی می کنند و حرفهایی می زنند که خون را به…….

چند وقت پیش یکی از سایتهای خبری نوشت که یک نشریه خارجی نوشته است که به توریستهای عازم ایران در کشورشان سفارش می شود که هنگام اقامت در ایران از قرصهای ضد ادرار استفاده کنند!!!!!!!!! به حق چیزهای نشنیده و ندیده. بعد هم چند نشریه و سایت با عجله و آب و تاب آنرا نقل کردند تا اینکه این مطلب از طرف آقای حجت ، قائم مقام سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری نیز بیان شد. من ماندم که چه کنم .آیا مطلبی در این ارتباط در سایتم بنویسم یا نه. با انتشار مطلب دوم شبیه مطلب اول دیگر تصمیم به توضیح مورد گرفتم .مطلب دوم هم از یک سایت شروع شد و عین آن مطلب اول ، در سایتها و بعد درنشریات دیگر انتشار یافت. در مطلب دوم ادعا شده که توریستهای خارجی از خوردن کباب ایرانی خسته می شوند وبعد از چند روز اقامت درایران کباب نمی خورند و گردشگری انگار به یک مشکل لاینحل برخورده است.

اینجانب به عنوان یک راهنمای گردشگری فعال ، از بیش از پانزده سال پیش و کسی که در تمام مدتی که بیش از هزار توریست آلمانی ، اتریشی و سوئیسی را در ایران به قول خودشان بنابر ، نامه ها ، ایمیل ها و درج در نشریات کشورشان که نزد اینجانب موجود است همچون یک ” لله ” و یک ” مراقب کودکستانی که مواظب بچه ها است ” ترو خشک کرده ام تصور می کنم می توانم کم این دو مسئله را روشن کنم تا شاید دیگر به خودمان سوزن نزنیم وگریه نکنیم .شاید بهتر باشد کمی ، اگر حتما می خواهیم گریه کنیم ، برای مشکلات دیگر گردشگری گریه کنیم که مثلا چرا کشور ما از نظر جاذبه های گردشگری در جمع ده کشور اول دنیا و از نظر جاذبه های طبیعی در گروه پنج کشور اول دنیا قرار دارد ولی از نظر درآمد مالی و تعداد توریستی که سالیانه به ایران می آیند در رده های بالای صدم جهان قرار داریم. فکر می کنم آدرس خوبی به شما دوستان دادم. این ازدلیلی برای گریه شما واکنون توضیحات من.

یک- قرص ضد ادرار – پانزده سال پیش ، بله مشکلاتی در ارتباط با سرویسهای بهداشتی داشتیم .به مرور زمان کارهایی انجام شد. پانزده سال پیش گاهی گذار توریستهای من به اجبار به زیر پلهای مسیر می افتاد .اما الان سالهاست که این مورد دیگرپیش نیامده است. دو دلیل مهم برای آن می شود اعلام کرد. بکی سرویسهای بهداشتی ساخته شده در سایتهای تاریخی ومجموعه های بین راهی که تقریبا با بهترین استانداردها ساخته شده اند. ودلیل دوم هم اگر آنرا با معنی دیگری برای ما راهنمایان تیتر نکنید، این است که ما راهنمایان تور بنا به الزام شغلی خود باید همه فن حریف باشیم تا مشکلی ناخواسته یا خواسته توسط دیگران ، برای ما پیش نیاید و اگر هم پیش آمد بتوانیم آنرا به بهترین وجه و بدون اینکه به برنامه تور صدمه ای وارد آید آنرارفع کنیم. واین هنر بزرگی است که ما راهنمایان گردشگری مجبور به داشتن آن هستیم. ما راهنمایان در تمام مسیرهایی که با گروه هستیم محل تمامی سرویس های بهداشتی را می شناسیم و همیشه چه در بیابان و چه در شهر به صورت منظم طوری گروه را راهنمایی می کنیم که آنان هیچگاه و هیچگاه نیازی به قرص ضد ادرار در ایران ندارند. خواشمندم اصلا خون خود را برای این مسئله کثیف نکنید و به خود فشار زیادی وارد نکنید.

دو- کباب نخوردن توریستها هم از آن موارد است که کاش مطرح نمی شد. چون مسئله اصلا به این صورت نیست. ما راهنمایان تور در طول سفر یکی از مهمترین برنامه ها و وظایفمان اجرای برنامه های غذایی گردشگران است . ما می دانیم که اگر توریست یا اصلا هرانسانی با غذای کشوری مشکل داشته باشد ، در طول سفر اصلا به او خوش نخواهد گذشت و در اصل در صورت پیش آمدن چنین مسئله ای انگار تمام زحمات و حاصل کار ما بر باد رفته است. همانطور که گفتم ،ما راهنمایان تور باید همه فن حریف باشیم والا در این حرفه کلاهمان پس معرکه خواهد بود. ما در تمامی کشورمان تمامی رستورانها وغذاخوری ها را می شناسیم و می دانیم که در چه رستورانی چه غذایی سرو می گردد. ما در طول سفر گلجینی از انواع و اقسام غذاهای ایرانی را برای مهمانانمان تدارک می بینیم .چه به صورتی که می دانیم که مثلا این رستوران همیشه دیزی دارد ویا آن غذاخوری همیشه حدود ده غذای خانکی ایرانی را در دستور کار خود دارد ویا با سفارش قبلی ما ، غذای مورد درخواستمان را تهیه می کند. رسما به شما اعلام می کنم که توریستهای من تاکنون هیچگاه و هیچگاه از غذای ایرانی لب به شکوه نگشوده اند .

واما سخن آخر اینکه علت طرح این مسائل علتش مهجور و مغفول ماندن حرفه حساس و مهم ما راهنمایان تور است. نویسندگان و پخش کنندگان محترم این مطالب به نقش راهنمای تور ذره ای آشنایی ندارند. این عزیزان اگر تمایلی دارند که مطالبی درباره گردشگری تهیه و منتشر کنند ، چرا به ما مراجعه نمی کنند تا از سیر تا پیاز گردشگری ایران را برای آنها توضیح داده تا شاید به این وسیله حرفه ما هم به مردم معرفی بشود. ولی این را هم بگویم که با توسعه گردشگری در ایران شناسایی این حرفه و نقش آن در صنعت جایگزین نفت ، یعنی گردشگری ، لاجرم خواهد بود.
منبع : وب سایت شخصی آفای عباس پیرمرادیان – رئیس هیئت مدیره جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی
httP://pirmoradian.ir
bgTop نقد رئیس هیئت مدیره جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی بر چند خبر

به این مطلب چه امتیازی می دهید؟
[امتیاز: 0 میانگین: 0]
           
برو بالا
 

نظر کاربران :

هیچ نظری برای این مطلب ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *