منطقه شکار ممنوع خرقان

منطقه شکار ممنوع خرقان در شمال شهرستان زرندیه تا جنوب بخش نوبران ساوه را در بر گرفته است. وجود زیستگاههای حساس، ارزشمند و گونه های نادر گیاهی علت این ممنوعیت شکار در این منطقه است.قسمتی از اراضی خرقان از رودهای خررود و کلنجین و آوه و رودک و قسمت عمده به وسیله چشمه‌سارهای متعدد مشروب می‌شود.

این منطقه از ۱۱ مهرماه ۱۳۸۹ به مدت یکسال به عنوان منطقه شکار ممنوع تعیین شده اعلام شد و حفاظت از آن به طور مشترک بر عهده اداره حفاظت محیط زیست ساوه و زرندیه قرار گرفت و مجددا در اول آبان ماه ۱۳۹۰ به عنوان منطقه شکار ممنوع شناخته شد.زمینهای خرقان از آب رودها و کاریزها مشروب می‌شود. محصولات کشاورزی خرقان را گندم و جو، حبوبات، بادام و کشمش تشکیل می‌دهد. دامداری نیز در دهات آن رواج دارد و عمده آنرا در مرحله نخست گوسفند و بز و بعد گاو تشخیص می‌دهد. مرکز بخش خرقان شرقی و غربی آوه است که در ۱۱۰ کیلومتری جنوب قزوین بر سر راه قزوین ـ همدان قرار دارد مرکز خرقان شرقی قصبه کلنجین است که در۳۴ کیلو متری شرق آوه قرار دارد. کلنجین در گذشته اعتبار بیشتری داشته و مرکز تمامی خرقان بشمار میرفته است.

سرزمین خرقان در مجموع ناحیه ایست کوهستانی که دو سلسله جبال معروف آن یکی خرقان داغ در حد فاصل خرقان و دهستان درجزین و خلجستان ساوه و دیگری رامند میان خرقان و رامند و دهستان زهرا قرار دارد. سلسله خرقان داغ در طول منطقه‌ایکه در داخل آن واقع است در هر محل بنامی خوانده می‌شود. دو گردنه معروف این سلسله کوه یکی سلطان بلاغ و دیگری آوه نام دارد که گردنه آوه در هنگام زمستان اغلب بسته می‌شود.

حیات وحش
در منطقه خرقان گونه هایی همچون کل، بز، قوچ، میش، کبک، تیهو و سایر پرندگان شکاری و گونه های نادر گیاهی وجود دارد.
در منطقه ۲۸ گونه پستاندار شناسایی شده است که در بین آن‌ها راسته‌هایی چون حشره‌خواران، خفاش‌ها، خرگوش، گراز و گوشت‌خوارانی مانند گرگ، سمور آبی، گربه وحشی، گربه سیاه گوش، گربه پالاس، کفتار، شغال و روباه وجود دارد.
همچنین این منطقه ۷۲ گونه پرنده را در خود پناه داده است که می‌توان به کبک، تیهو، بلدرچین، کوکر شکم سیاه، فاخته، قمری، دال، شاهین، بحری، بالابان، دلیجه، سارگپه و قرقی اشاره کرد.
از خزندگان این منطقه می‌توان به انواع مار سمی و آبی و لاک‌پشت، انواع آگاما و از دوزیستان نیز به وزغ سبز و انواع قورباغه اشاره کرد. بعلاوه منطقه خرقان دارای ماهیانی چون کپور، گاوماهی و سگ ماهی جویباری است.
حدود ۸۴ گونه گیاهی از ۲۴ تیره در منطقه خرقان شناسایی شده که ۲۴ گونه بومی هستند و گونه‌های بیشتر این منطقه شامل تیره‌های مرکبیان و نعنائیان است. گونه‌های مهم دیگر منطقه نیز شامل گز، گون، میخک، فراسیون، ماش‌وحشی، اشک، شیرین‌بیان، کاهو، کنگر، شنگ و استاکیس است.